รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 755

นายหญิงยิ้ม: “คุณกิติยา พวกเรามาโดยไม่ได้รับเชิญ รบกวนคุณแล้ว”

สองสามีภรรยาจูงลินน์เดินเข้ามา

สอนให้ลินน์สวัสดีทักทายกิติยาและคนอื่นๆ

ไม่รู้ว่าระหว่างทาง สองสามีภรรยาพูดกับลินน์ยังไง ตอนนี้ลินน์ถึงได้มีมารยาทมาก ทักทายผู้ใหญ่ฝั่งกิติยาอย่างน่าเอ็นดู

“นายท่าน นายหญิงมาถึงนี่ นั่นเป็นการให้เกียรติคนอย่างฉันแล้วค่ะ รบกวนที่ไหนกัน นี่ลูกสาวของคุณชายสามสินะคะ”

กิติยาเฉยชาจนติดเป็นนิสัย เธอพยายามพูดตามมารยาทด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนแล้ว แต่บนใบหน้าดูแล้วก็ยังเย็นชาอยู่ดี

ชเนนทร์ก็ทักทายสองสามีภรรยาเช่นกัน

นายหญิงแสดงความยินดีด้วยรอยยิ้ม: “คุณชเนนทร์ ขอแสดงความยินดีกับงานแต่งของคุณกับคุณกิติยาด้วยนะคะ ขอให้พวกคุณมีความสุข วันงานแต่งของพวกคุณ ฉันไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ จึงไม่ได้มาดื่มเหล้ามงคลของคุณกับคุณกิติยา วันนี้ฉันหายดีแล้ว ถึงได้มาเยี่ยมเยียน มามอบของขวัญแสดงความยินดีให้ทั้งสองคน นำมาชดเชยให้ตอนนี้ก็ไม่ถือว่าสายเกินไปนะคะ”

วันนี้เพิ่งจะวันที่สามเองนี่นา

“ขอบคุณครับ/ค่ะ นายหญิงใส่ใจเกินไปแล้ว”

กิติยากับชเนนทร์กล่าวขอบคุณนายหญิง

“นายท่าน นายหญิง เชิญด้านในค่ะ”

กิติยาเบี่ยงตัวหลบ คนอื่นๆจึงเปิดทางให้ตามๆกัน กิติยาเชิญสองสามีภรรยาเข้าไปในบ้าน

บรรดาบอดี้การ์ดนำของขวัญลงมาจากรถ แล้วเคลื่อนย้ายตามหลังนายท่านกับนายหญิงเข้าไป

เพราะนายหญิงบอกไปว่านำของขวัญมาแสดงความยินดีให้กับบ่าวสาวป้ายแดงอย่างชเนนทร์กับกิติยา คนอื่นๆจึงเข้าใจว่าของพวกนั้นที่บรรดาบอดี้การ์ดยกเข้ามาต่างเป็นของขวัญให้กับ กิติยาและสามีคู่แต่งงานใหม่

ท่ามกลางแขกคนอื่นๆมีคนพูดขึ้นมาเบาๆ: “ตระกูลสาระทาที่เมืองซูเพร่าสุภาพ ใจกว้างจริงๆ คุณไซม่อนกับภรรยาให้ของขวัญแสดงความยินดีมาแล้ว ตอนนี้นายท่านกับนายหญิงก็มาหาถึงที่นี่ ทั้งยังเอาของขวัญมาแสดงความยินดีตั้งมากมาย”

“ตระกูลสาระทาน่ะเหมือนเป็นเจ้าพ่อของเมืองซูเพร่า ไม่ต้องพูดถึงสมาชิกในวงศ์ตระกูลของโอเอ กรุ๊ปหรอก เพียงแค่ทรัพย์สินส่วนตัวของคุณไซม่อนก็มูลค่ามากถึงแสนล้าน ที่บอกว่าเป็นวงศ์ตระกูลที่ร่ำรวยถึงแสนล้านไม่ใช่แค่ชื่อนะแต่คือความจริง รู้ว่าตระกูลอริยชัยกุลร่ำรวยมากขนาดไหนแล้วสินะ ตระกูลสาระทาก็ไม่ได้น้อยกว่ากันเลย ดีไม่ดีอาจจะรวยกว่าตระกูลอริยชัยกุลด้วยซ้ำ”

ที่ทุกคนบอกว่าไม่มีใครมีความสุขเกินไปกว่าคุณนายน้อยอริยชัยกุลแล้ว เพราะตระกูลของตนเองเป็นตระกูลที่ร่ำรวยแสนล้าน ครอบครัวของสามีก็ร่ำรวยแสนล้านเช่นกัน ไม่ว่าเธอจะอยู่ครอบครัวตนเองหรือครอบครัวสามี ต่างก็ได้รับการเอาอกเอาใจทั้งนั้น ช่างเป็นชีวิตที่สมบูรณ์แบบจริงๆ

วงศ์ตระกูลที่ร่ำรวยแสนล้านจะมีสักกี่ตระกูลกัน?

เทวิกาคนเดียวก็เกี่ยวข้องกับตระกูลที่ร่ำรวยแสนล้านสองตระกูลแล้ว

“บ้านตระกูลบุญเยี่ยมเป็นผู้มีพระคุณของคุณนายน้อยอริยชัยกุล ตระกูลสาระทาจึงปฏิบัติกับบ้านตระกูลบุญเยี่ยมอย่างดี ส่วนคุณชเนนทร์เป็นลูกชายแท้ๆเพียงคนเดียวของบ้านตระกูลบุญเยี่ยม งานแต่งของเขากับคุณกิติยา ตระกูลสาระทาต้องให้ของขวัญที่มีมูลค่าสูงแน่ๆ นายท่านกับนายหญิงเพิ่งมาหาตอนนี้ ก็เป็นธรรมดาที่จะให้ของขวัญแสดงความยินดีอีกครั้ง”

ถ้ามาพร้อมกันทั้งครอบครัว ของขวัญก็ไม่จำเป็นต้องแยกกันให้

ถึงยังไงนายท่านกับนายหญิงก็อาศัยอยู่กับลูกชายคนโตอยู่แล้ว

“ณิศา”

นายหญิงพลางเดินพลางเรียกณิศาด้วยความเอ็นดู ทั้งยังยื่นมือไปหาณิศา ณิศาจึงประคองแขนของเธอเอาไว้ ประคองเธอเดินเข้าไปข้างในอย่างสนิทสนม

“คุณย่านภา จะมาก็ไม่บอกพวกเราล่วงหน้านะคะ”

ณิศาแสร้งทำเป็นตำหนิ แต่ทว่าเธอพูดอย่างอ่อนโยน ต่อให้ตำหนิยังไง คนที่ได้ยินก็ไม่รู้สึกว่าโดนตำหนิสักนิด

นายหญิงก็ชอบความอ่อนโยนของเธอนี่แหละ ราวกับสายน้ำเลย

ไม่พูดคุยเสียงดัง ผู้หญิงอย่างนี้แต่งงานกับประยสย์ นอกจากว่าประยสย์จะเปลี่ยนนิสัยแล้ว ไม่งั้นเขาไม่มีทางชอบหรอก

ความชื่นชอบที่นายหญิงมีต่อณิศา เพียงแค่อยากหลอกใช้เธอสร้างความอึดอัดใจให้ครอบครัวของลูกชายคนโตเท่านั้น รู้อยู่แล้วว่าด้วยนิสัยของณิศาถ้าแต่งงานกับประยสย์คงไม่มีความสุขแน่ๆ ยังจะเอาความตายมาข่มขู่ให้หลานชายยอมอ่อนข้อให้อีก แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยครุ่นคิดว่าการที่เธอทำอย่างนี้มันจะทำร้ายผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวคนหนึ่งด้วย

“ลินน์ปิดเทอมภาคฤดูหนาวแล้วเหรอคะ? ใช่สิ ใกล้จะปีใหม่แล้วนี่”

ณิศามองลินน์อย่างอ่อนโยน ยิ้มพูดต่อ: “คุณย่านภา ในเมื่อพวกคุณมาแล้ว ก็อยู่เที่ยวที่นี่หลายๆวันสิคะ ให้หนูได้ทำหน้าที่เจ้าบ้านอย่างเต็มที่หน่อย”

“งั้นฉันคงต้องทำตามที่ขอแล้วล่ะ”

ทุกคนพูดคุยหยอกเย้ากันเดินเข้าไปในบ้าน

หลังจากเข้าไปในบ้าน เนื่องด้วยแขกกับเจ้าบ้านแยกกันนั่ง กิติยาจึงแนะนำแขกที่ค่อนข้างสำคัญให้นายหญิงกับสามีได้รู้จัก

ทุกคนพยักหน้าให้กันและกัน ทักทายกันแล้ว ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย

ถึงเวลากินเลี้ยง

ในเมื่อนายหญิงมาแล้ว ก็ไม่รีบร้อนที่จะพูดถึงจุดประสงค์แท้จริงของการมาที่นี่ กินก่อนแล้วค่อยว่ากัน คนแก่อย่างเธอไม่ออกจากบ้านนาน แค่นั่งเครื่องบินก็รู้สึกเหนื่อยเอาเรื่อง อยู่บนเครื่องบินจึงไม่อยากอาหาร ไม่ได้กินอะไรเท่าไหร่ ตอนนี้ถึงได้หิวมาก

ลินน์ถามนายหญิงเบาๆ: “คุณย่า ทำไมพวกเขาไม่อยู่ที่นี่?”

พวกเขาที่เธอพูดหมายถึงครอบครัวสี่คนของไซม่อน

ตามที่ไซม่อนพูดเอาไว้ ลินน์ยังเด็กมาก ยังไม่เข้าใจเรื่องราวหรอก แค่รู้ว่าพ่อรวมไปถึงพี่ใหญ่ของตนเองเข้าไปอยู่ในคุกแล้ว ก็คิดว่าเป็นเพราะลุงกับพี่เป็นคนทำ สำหรับครอบครัวของลุง เด็กคนนี้ไม่เรียกอย่างเคารพหรอก ถึงขั้นเรียกว่าพวกเขาด้วยซ้ำ

นายหญิงก็ตอบกลับไปเบาๆเช่นกัน: “พวกเขาอยู่ที่บ้านตระกูลบุญเยี่ยมน่ะ ที่นี่คือตระกูลนนท์สัจทัศน์ บ้านของพี่ณิศา”

ลินน์หน้ามุ่ย “พี่ใหญ่ของหนูชอบพี่ณิศาขนาดนั้น แต่คุณย่ากลับไม่ให้พี่ใหญ่ของหนูแต่งงานกับเธอ”

นายหญิงจิ้มไปที่หน้าผากของเธอ “เด็กน้อยเอ้ย เราจะรู้อะไร พี่ใหญ่ของเราเป็นหลานรักของย่านะ รอให้เขาออกมา เพียงแค่ย่ายังอยู่ จะไม่ทำให้เขาเสียเปรียบแน่ๆ”