รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1075

เขายืนอยู่ตรงประตูตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

แม้ว่าจะมีประตูกั้นเอาไว้ แต่ซูเล่อก็รู้สึกได้ถึงสายตาของเขาที่มองมา การล็อคสายตาอย่างเด็ดขาด ทำให้เธอคล้ายกับจะรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจของชายผู้นี้

เจิ้งจวิ้นชินก็ตกใจเช่นกัน ไม่นึกเลยว่ารองประธานาธิบดีจะอยู่ตรงประตูด้วย ขณะที่เขามองไปยังรองประธานาธิบดีด้วยความตื่นเต้น แต่เขากลับได้รับการจ้องมองของจอมราชันย์แทน ฮั่วเหยียนเซียวปรายตาไปมองเขาอย่างเย็นชา

หัวใจของเจิ้งจวิ้นชินสั่นสะท้าน รู้สึกเย็นวาบไปทั่วทั้งร่างกาย แต่ในจังหวะนั้น ฮั่วเหยียนเซียวก็เดินออกไป

หลังจากนั้นเสียงของชีหย่าและหยางเหมยก็ร้องออกมาอย่างตื่นเต้น

“พระเจ้าช่วย! ได้เห็นเขาใกล้ๆ เฉยเลย ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเขาจะมาที่ออฟฟิศ เราจะวิ่งออกไปข้างนอกทำไมกัน!”

“หล่อขนาดนี้ ใครจะอดใจไหวล่ะ!”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ของขวัญที่อยู่ในมือของซูเล่อ จู่ๆ มันก็หลุดมือและตกลงไปบนพื้น เธอกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ก่อนจะรีบก้มลงไปเก็บมันขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อเก็บมันมาแล้วเธอก็กลับไปนั่งที่โต๊ะ หัวใจยังคงว้าวุ่นเล็กน้อย

ถ้าอย่างนั้น ตอนที่เจิ้งจวิ้นชินสารภาพรักกับเธอ เขาก็เห็นมันหมดเลยเหรอ?

ใจของซูเล่อปั่นป่วน แม้แต่ตอนนี้เธอก็อยากจพุ่งออกไปอธิบายให้ฮั่วเหยียนเซียวฟัง แต่ในโสตประสาทกลับมีคำขู่ที่ไร้ความปรานีของเฉิงถังเมื่อครู่นี้ดังก้องอยู่ เป็นเวลาสักพักหนึ่งที่เธอไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะดี

ในขณะนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมาดู แล้วลมหายใจก็สะดุด เป็นเขาที่โทรมา

“ค่ะ” เธอกรอกเสียงลงไปอย่างเบาหวิว

“มาที่ห้องประชุมสาม” เสียงทุ้มและปฏิเสธไม่ได้ของชายผู้นั้นดังขึ้น เมื่อพูดจบแล้ว เขาก็วางสายไป

คำสั่งอันแรงกล้า

ซูเล่อถอนหายใจ เขาคงจะอยากฟังคำอธิบายของเธอสินะ! เธอลุกขึ้นเตรียมจะออกไปข้างนอก แต่หยางเหมยก็ถามขึ้นมา “ซูเล่อ ไปไหนน่ะ เข้าห้องน้ำเหรอ?”

ซูเล่อถูกเขาจ้องมาขนาดนั้น ก็อดรู้สึกน้อยใจขึ้นมาไม่ได้เล็กน้อย ทำไมเขาถึงต้องถามเธอด้วยสีหน้าที่จริงจังขนาดนี้ด้วยล่ะ? เธอไม่ได้ทำอะไรผิดใหญ่โตสักหน่อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน