รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 293

“หนูไม่ได้ผลักเขา เขาตกลงไปเองค่ะ” เรื่องนี้ถังจือซย่าไม่ยอมรับเด็ดขาด

“ได้ๆ พ่อเชื่อลูก ดีนะที่ไม่มีใครเป็นอะไรไป ต่อไปอย่าไปยุ่งกับเรื่องแบบนี้เลยนะ”

“ขอบคุณค่ะพ่อ” ถังจือซย่าเองก็รู้ว่าทำให้พ่อเป็นห่วง

ต่อไปเธอจะระวังซ่งซานให้มาก เพราะซ่งซานน่ากลัวและโหดร้ายกว่าที่เธอคิดเอาไว้เสียอีก เมื่อคืนไม่รู้ว่าเธอว่ายน้ำเป็น ไม่อย่างนั้น เธอยอมยืนมองให้เธอจมน้ำไปต่อหน้าต่อตา ก็ไม่ยอมไปช่วยเธอหรอก

แต่เรื่องเมื่อคืนทำให้ถังจือซย่าเสียชื่อเสียง ทำให้ญาติใกล้ชิดสนิทของตระกูลสีรู้ว่าเธอผลักคนตกน้ำ ไม่เพียงแต่ไม่ขอโทษ แถมยังทำร้ายคนอีก ยิ่งไปกว่านั้นคือเรื่องของเธอเมื่อห้าปีก่อนยังถูกถังชิงชิงเปิดเผยออกมา ทีนี้เธอก็กลายเป็นผู้หญิงชั่วร้ายในสายตาของญาติใกล้ชิดสนิทของตระกูลสีไปแล้ว

ถ้าไม่แต่งเข้าบ้านตระกูลสี ก็ไม่เป็นอะไรหรอก ยังไงเธอก็ไม่ไปมาหาสู่กับคนพวกนี้อยู่แล้ว

แต่ในตอนนี้ถังจือซย่ายังคงใส่ใจอยู่

“เธอจะเดินเพ่นพ่านทำไม” ในขณะที่เธอกำลังยืนเหม่อลอยอยู่ที่สวนดอกไม้ เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายก็ดังขึ้นจากข้างหลัง

ถังจือซย่าหันหลังกลับไป สีจิ่วเฉินกำลังเดินมาทางเธอโดยมีแสงแดดในยามเช้าสาดส่องไปที่เขา ในสายตาของถังจือซย่าตอนนี้ ผู้ชายที่กำลังเดินมาคนนี้ราวกับเป็นเทพบุตร

โฉมงามเหลือเกิน สูงใหญ่แข็งแกร่ง ถังจือซย่ายอมรับอย่างไม่อายเลยว่า สีจิ่วเฉินมีเสน่ห์มากจริงๆ

“ฉันไม่ได้วิ่งเพ่นพ่าน ฉันอยากจะกลับแล้ว” ถังจือซย่าก้มหน้าลง กลัวว่าถ้ามองเยอะไปใจของตนเองจะเต้นไม่เป็นจังหวะ

“ฉันไปส่งเธอที่บ้านเอง ตอนบ่ายเฉินเฉินจะกลับมา” สีจิ่วเฉินพูดกับเธอ

“ถ้าคุณยุ่ง ก็ให้คนอื่นไปส่งฉันเถอะ!” ถังจือซย่าไม่อยากจะไปรบกวนเวลาของเขา

“ไม่มีเรื่องอะไรที่สำคัญมากกว่าเธอ” พอสีจิ่วเฉินพูดจบ ก็ยื่นมือไปจูงมือเธอ “ก่อนที่จะกลับบ้าน ไปกินอาหารเช้าก่อน เดี๋ยวเธอจะหิวแย่”

“ฉันไม่หิว” ถังจือซย่าไม่อยากอาหารเท่าไหร่

“ไม่หิวก็ต้องกิน” ผู้ชายก็เผด็จการจนชินไปแล้ว

ถังจือซย่า “…”

“เอาออกยากครับ ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องที่ป่าวประกาศความดีความชั่ว” ฉู่เฮ่าเองก็รู้สึกลำบากใจ ถ้าให้เขาไปทำเรื่องนี้ ก็คงจะยากน่าดู

“หวังว่าเธอจะไม่เห็นนะ” สีจิ่วเฉินทำได้แค่ภาวนาไปแบบนี้

“ประธานสี คุณบอกให้คุณถังอาศัยอยู่ที่บ้านคุณได้อยู่แล้วครับ ผมเชื่อว่าคุณถังจะต้องยินยอมแน่นอนครับ” ฉู่เฮ่าพูด

สีจิ่วเฉินส่ายหัวอย่างไม่มั่นใจ “ไม่แน่หรอก เธอไม่ได้พูดง่ายอย่างที่พวกนายเห็น”

ณ วิลล่าของสีจิ่วเฉิน

ถังจือซย่ากำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ในสวนดอกไม้ เธอที่กำลังอ่านข่าวอยู่นั้น อยู่ๆ ก็ไปเห็นชื่อที่คุ้นตาเข้า แถมยังอยู่ปรากฏในพาดหัวข่าวอีกด้วย

“การโจมตีคดีคิดร้ายทางสังคมได้จบลงแล้ว หลิวเตี่ยนหัวซึ่งเป็นผู้ต้องหาที่คร่าชีวิตไปถึงสองคนถูกจับเข้าคุก ผู้สมรู้ร่วมคิดคนอื่นๆ ก็ถูกจับเช่นกัน”

ถังจือซย่าลุกขึ้นมาทันทีด้วยความดีใจ แล้วพูดว่า “คนชั่วคนนี้ถูกจับแล้วเหรอ”