รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 294

เธอกดไปที่รูปภาพ ข้างล่างยังมีคลิปคลิปหนึ่ง คนที่ถูกจับก็คือไอชั่วหลิวเตี่ยนหวาที่เคยกำเริบเสิบสานคนนั้น แบบนี้วิกฤตของเธอกับพ่อก็คลายแล้วสิ ไม่ต้องวิตกกังวลอะไรอีกแล้ว อีกอย่างเขาคร่าชีวิตไปตั้งสองคน ลักษณะการก่อคดีมันเลวร้ายมาก ชาตินี้ก็คงจะออกมาไม่ได้แล้วหล่ะ

ถังจือซย่ารีบโทรไปหาพ่อแล้วบอกข่าวดีนี้ให้กับเขา ถังจวิ้นเองก็เพิ่งเห็นพอดี จึงพูดอย่างดีใจว่า “ใช่แล้ว! นี่มันทำชั่วได้ชั่วจริงๆ”

“พ่อคะ งั้นสองสามวันนี้หนูก็คงจะกลับไปอยู่ที่บ้านแล้วค่ะ”

“ทำไมไม่อยู่ที่บ้านคุณชายสีอีกสักพักหล่ะ”

“หนูจะอยู่ที่บ้านเขาตลอดได้ยังไง หนูจะพาเฉินเฉินกลับไปอยู่ที่บ้านค่ะ” ถังจือซย่าเป็นคนที่ไม่ชอบทำให้คนอื่นลำบากที่สุดแล้ว

“ก็ได้! อยู่บ้านตนเองก็อิสระมากกว่า ลูกพาเฉินเฉินย้ายกลับมาเถอะ! ฉันว่าสองสามวันนี้จะไปแวะไปหาเฉินเฉินหน่อย”

“ได้ค่ะ!” ถังจือซย่าตอบรับแล้วจึงวางสายไป

เธอคิดในใจว่าคืนนี้จะต้องคุยเรื่องนี้กับสีจิ่วเฉินหน่อยแล้ว

ณ วิลล่าของซ่งซาน นี่เป็นครั้งแรกที่ถังชิงชิงมาเป็นแขกที่นี่ ตอนที่เธอเห็นวิลล่าลานกว้างสุดหรูนี้ เธออิจฉาจนลูกตาแทบจะหลุดออกมา

“ซานซาน เธอนี่โชคดีมากเลย ตระกูลสีให้ชีวิตที่ดีขนาดนี้กับเธอ ชาตินี้เธอก็มีความสุขความเจริญร่ำรวยมหาศาลเลย” ถังชิงชิงราวกับป้าบ้านนอกที่มาเยี่ยมชมวิลล่าของเธอ เดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัวแล้วก็ห้องนอนของเธอ

“ไปเถอะ! ฉันเตรียมของขวัญให้เธอไว้สองอัน ชิงชิง ตั้งเเต่ตอนนี้เป็นต้นไป ฉันจะให้เธอร่วมจัดการถังจือซย่ากับฉัน ฉันมีอะไรที่ดีๆ ก็จะมาแบ่งให้เธอ” ซ่งซานซื้อใจของถังชิงชิง

“อื้ม ได้สิๆ ฉันจะช่วยเธอจัดการถังจือซย่าแน่นอน เธอเป็นคนที่ฉันกับแม่เกลียดที่สุดพอดีเลย” ทำไมถังชิงชิงจะไม่ทำกัน มีคนจัดการถังจือซย่าเพิ่มมาหนึ่งคน ต่อไปในอนาคตเธอก็จะยิ่งมีโอกาสได้รับทรัพย์สมบัติของพ่อ

ซ่งซานเอาเครื่องประดับสองอันที่ตนไม่ค่อยชอบนักให้กับเธอ ถังชิงชิงดีใจอย่างมาก ทั้งสองคนดื่มด่ำกับการดื่มชาไปพลาง พูดคุยเรื่องเมื่อคืนไปพลาง

ในสายตาของซ่งซานนอกจากความเกลียดชังแล้ว ก็ยังเป็นความเกลียดชัง ถังจือซย่ายั่วยวนจนเอาใจของสีจิ่วเฉินไปหมดทั้งใจ เมื่อก่อนสีจิ่วเฉินยังมีความอดทนและรักเอ็นดูเธอ แต่ตอนนี้ เขาดีแค่กับถังจือซย่าอย่างหมดหัวใจ

ชีวิตหรูหราที่ซ่งซานแสดงให้เธอเห็น ทำให้เธอมีความปรารถนามากยิ่งขึ้น

เวลาพลบค่ำ ในวิลล่าของสีจิ่วเฉิน คนรับใช้เริ่มจัดเตรียมอาหารเย็น ส่วนถังจือซย่าที่เตะบอลเล่นกับลูกไปครึ่งชั่วโมง ตอนนี้ทั้งสองคนก็กลับห้องไปอาบน้ำแล้ว

ณ ลานข้างนอก แสงไฟหน้ารถทั้งสองข้างสาดส่องมา เจ้าของบ้านหลังนี้กลับมาแล้ว

ตัวของสีจิ่วเฉินที่ปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายในยามดึกนั้นเดินก้าวเข้าห้องโถงใหญ่ที่มีแสงไฟสว่างไสว

“คุณชายสี” คนรับใช้ทักทายอย่างเคารพนับถือ

“พวกเขาหล่ะ”