รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 314

“จือซย่า มันไม่มีอะไรหรอก ก็แค่เจ้านายกับลูกน้องมากินข้าว! เป็นเรื่องปกติ บางทีดีไซน์เนอร์หลินกับผู้จัดการสีอาจจะเป็นญาติกันก็ได้” หลี่เหมยพูดปลอบใจเธอ

ถังจือซย่าแกล้งทำเป็นยิ้มไม่สนใจ “พวกเขาไม่ใช่ญาติกันหรอก พ่อของดีไซน์เนอร์หลินเป็นเพื่อนสนิทกับพ่อของสีจิ่วเฉิน”

ในเวลานั้นหลี่เหมยไม่รู้ปลอบเธออย่างไรดี จึงพูดทักเธอ “กินข้าวกันเถอะ!”

ถังจือซย่าคีบอาหารเข้าปาก ยังคงแกล้งทำเป็นไม่มีอะไร ไม่สิ ฉันไม่ได้เป็นอะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่ สีจิ่วเฉินจะรักใครตามจีบใคร แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?

“ครั้งนี้ตัวร่างออกแบบค่อนข้างตึงเครียด เธอมีวิธีแล้วหรือยัง?”

“ฉันร่างแบบไว้แล้ว ปรับแก้อีกนิดหน่อยแล้วจะส่งให้เธอดูนะ”

“ได้ พวกเรารีบผลิตสินค้าให้เสร็จก่อนงานแสดงโชว์อัญมณี หวังว่าเธอจะโด่งดังมีชื่อเสียงได้นะ”

“อืม ฉันจะพยายาม” ถังจือซย่าก็คิดอยากที่จะได้รับความสำเร็จในสายงานนี้ ทำให้ตัวเองมีชื่อเสียงในสังคม

สายตาของถังจือซย่าเหลือบมองไปที่ห้องอาหารโดยไม่รู้ตัว จินตนาการภาพบางอย่างในหัวของเธอ

นึกไปถึงนิสัยเจ้าชู้ไปทั่วของสีจิ่วเฉิน หลินจิงจิงสวยขนาดนั้น เขาจะไม่ลงมือจัดการเธอได้ยังไง? ไม่แน่ว่าเขาอาจจะกำลังคิดถึงผลประโยชน์ของอีกฝ่ายก็ได้!

ในฐานะนักออกแบบ ความสามารถในการจินตนาการนั้นล้วนแต่ผิดแปลกอย่างมาก ในหัวของถังจือซย่านั้นมีคำบรรยายภาพอยู่แล้ว ภาพที่สีจิ่วเฉินกดหลินจิงจิงเข้ากับกำแพงแล้วจูบเธอนั้นเป็นรูปธรรมและดูมีชีวิตชีวา

“ฉันกินอิ่มแล้ว” ถังจือซย่าไม่ได้อยากอาหารเลยแม้แต่น้อย อาหารที่อยู่บนโต๊ะก็กินไปได้ไม่กี่คำ

“งั้นพวกเรากลับออฟฟิศกันเถอะ! ฉันก็กินอิ่มแล้วเหมือนกัน” หลี่เหมยอยากจะพาเธอออกไป

ในห้องอาหาร หลินจิงจิงถูที่คางของเธออย่างมีความสุข “พี่จิ่วเฉิน ฉันไม่คิดเลยว่าพี่จะตอบตกลงมาทานข้าวกลางวันกับฉัน ฉันดีใจมากเลย”

“อืม พี่รับปากกับพ่อของเธอไว้ อยู่ที่บริษัทจะดูแลเธอให้ดี”

“ขอบคุณนะพี่จิ่วเฉิน ต่อจากนี้ฉันต้องรบกวนพี่ช่วยดูแลฉันด้วยนะ!แล้วก็ ช่อดอกไม้เมื่อเช้านี้พี่เป็นคนส่งมาให้ใช่ไหม?”

สีจิ่วเฉินพยักหน้า “แสดงความยินดีที่เธอเข้ามาทำงาน”

หลี่เสี่ยวซินทำแก้มป่อง “อ้อ ได้ค่ะ”

หลี่เสี่ยวซินเดินจากไป ถังจือซย่าขมวดคิ้ว พยายามขจัดความคิดบางอย่างออกไป แล้วกลับไปทำงานตามเดิม

เวลาประมาณบ่ายสามโมง หลี่เหมยโทรศัพท์เข้ามา “อีกห้านาทีมีประชุม”

ในห้องทำงานของหลินจิงจิง เธอท้าวคางมองไปที่ดอกกุหลาบที่อยู่ด้านข้าง ถึงแม้ว่าสีจิ่วเฉินส่งมาแสดงความยินดีที่เธอเข้ามาทำงาน หรืออาจจะเป็นไปได้ว่าสีจิ่วเฉินสนใจในตัวเธอขึ้นมา?

ตอนกลางวันเธอชวนเขาไปทานข้าว เขาก็ไม่ได้ปฎิเสธนี่น่า!

เป็นไปได้ไหมว่าเธอประเมินตำแหน่งถังจือซย่าที่อยู่ในใจสีจิ่วเฉินสูงไป?

นั้นยิ่งทำให้หลินจิงจิงยิ่งมั่นใจในตัวเองมากขึ้นไปอีก ดังนั้นเธอจะคว้าสีจิ่วเฉินมาได้นั้นอยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง

ในห้องทำงานของท่านประธาน