รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 660

"เมื่อไหร่คะ?" 

"เสาร์นี้ครับ" 

"ตกลงค่ะ ฉันจะไปแน่นอน" ถังจือซย่าพยักหน้า 

หลี่หยางพูดอย่างมีความสุข "ผมเชื่อว่าพนักงานของหอรุ่ยเป่าต้องยินดีต้อนรับบอสคนใหม่ของเราอย่างแน่นอนครับ" 

"งั้นก็การรบกวนรองประธานหลี่แนะนำฉัน สอนวิธีการจัดการให้ฉันด้วยแล้วกันนะคะ" ถังจือซย่าหัวเราะสีซื่อกรุ๊ป 

ในเอกสารของสีจิ่วเฉิน จู่ ๆ ก็มีเรซูเม่เพิ่มขึ้นอีกฉบับหนึ่ง เขาอ่านแล้วพลิกดู คิ้วก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เป็นประวัติย่อของสีสือเหยา การสมัครงานของเธอไม่ใช่ตําแหน่งสําคัญอะไร แต่เป็นตําแหน่งนักวิเคราะห์การเงินในประเทศที่เขารับสมัคร 

เรซูเม่ของสีสือเหยานั้นดีมากและมีประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมของผู้อํานวยการ บริษัท หลักทรัพย์ต่างประเทศ 

แต่ก็ยังมีกฎที่ว่าห้ามคนตระกูลสีข้าทํางานนั้นอยู่ ดังนั้นซีจิ่วเฉินจึงทําได้แค่ปฏิเสธเธอและตัดสินใจแนะนําเธอให้กับบริษัทอื่น 

ด้านบนกระดาษมีเบอร์โทรศัพท์ของสีสือเหยาอยู่ สีจิ่วเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออกไปยังหมายเลขด้านบน 

"สวัสดีค่ะ ใครคะ" เสียงของสีสือเหยทดังขึ้นมา 

"ฉันเองจิ่วเฉิน ซือเหยา เรซูเม่ของเธอ ฉันอ่านแล้วความสามารถเธอมากเกินไปสําหรับตำแหน่งนี้"สีจิ่วเฉินพูดเสียงต่ํา 

"พี่จิ่วเฉิน พี่เห็นเรซูเม่ของฉันแล้วหรอคะ ฉันไม่สนใจจะเป็นตำแหน่งไหน ขอแค่เข้าบริษัทของพี่ได้ก็พอแล้ว" สีสือเหยาพูดอย่างกระตือรือร้น

"สือเหยา ฉันสามารถแนะนําเธอให้รู้จักกับอีกบริษัทหนึ่งได้ พวกเขาก็กําลังรับสมัครคนอยู่ และตําแหน่งก็เหมาะกับเธอมากกว่าที่นี่"สีจิ่วเฉินแนะนำ

สีสือเหยาเงียบไปหลายวินาทีกว่าจะพูดมา"พี่จิ่วเฉิน ฉันอยู่ใกล้บริษัทพี่ ฉันไปนั่งที่บริษัทพี่ได้ไหมคะ ฉันไม่เคยไปที่บริษัทพี่เลย ฉันขึ้นไปคุยได้ไหมคะ" 

"ได้ เธอขึ้นมาสิ"สีจิ่วเฉินตอบ เขาคิดว่าจะโน้วน้าวให้สีสือเหยาเลือกบริษัทอื่น 

"มาแล้วหรอ นั่งก่อนสิ!" สีจิ่วเฉินชี้ไปที่โซฟาฝั่งตรงข้าม 

"พี่จิ่วเฉินคะ ห้องทํางานของพี่ใหญ่มาก บรรยากาศก็ดูดีเหมือนกัน" สีสือเหยาเก่งในการสนทนา เธอมักจะยิ้มให้และชื่นชม 

สีจิ่วเฉินส่งข้อมูลฉบับหนึ่งให้เธอ "นี่เป็นบริษัทการเงินอีกแห่งหนึ่ง เจ้าของเป็นเพื่อนของฉัน เธอสามารถไปทำงานที่นั่นได้โดยเลย อีกฝ่ายตกลงให้เธอเข้าทํางานเลย" 

"พี่จิ่วเฉินคะ เรายังไม่ทันคุยกันเลย ชิ! งั้นฉันก็ต้องรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งสินะคะ" สีสือเหยาพูดจบ ก็เอื้อมมือไปหยิบกระดาษแล้วอ่าน จากนั้นก็ประหลาดใจขึ้นมา "ให้ตําแหน่งผู้อำนวยการกับฉันหรือคะ"

สีจิ่วเฉินพยักหน้า "เธอมีความสามารถที่จะนั่งในตําแหน่งนี้" 

"พี่จิ่วเฉินคะ พี่กําลังยอฉันอยู่นะ" สีสือเหยายิ้มหวาน แววตาของเธอเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง 

สายตาของสีจิ่วเฉินมองลงมาที่เอกสารบนโต๊ะ พูดกับเธอว่า “วันจันทร์หน้าก็เริ่มงานได้เลย”