รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 841

โลกนี้มันไม่มีอะไรปกติจริงๆ เมื่อวานเธอยังเสียใจจะเป็นจะตายเรื่องที่แฟนหนุ่มทอดทิ้งเธอไป แต่วันนี้กลับต้องมาเผชิญหน้ากับสถานการณ์เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ตอนนี้เธอยังเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องที่อันตรายถึงชีวิตอีก

“คุณ… ”เนี่ยเหยียนเฟิงอยากจะด่าเธอจริงๆ แต่สติก็ดึงเขากลับมา

เขาไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะสั่งสอนเธอได้

“พวกคุณสามารถไปหาที่สวนหลังบ้านฉันได้ น่าจะหาเจอได้ไม่ยาก” อันฉีเองก็อยากทำให้เรื่องนี้คลี่คลายไปโดยเร็ว เธอไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้

“ผจะส่งคนไปหาที่สวนหลังบ้านของคุณ แต่ในตอนนี้คุณทำได้แค่ต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน ห้ามไปไหนทั้งนั้น”

“ทำไมล่ะ”

“คุณคิดว่าผมจับสามคนนั้นได้ คุณก็ปลอดภัยแล้วงั้นสิ? กลุ่มของพวกมันยังมีสมาชิกอีกไม่น้อย และคนพวกนั้นก็จะตามหาตัวคุณอย่างบ้าคลั่งเพื่อลิปสติกแท่งนี้ ทางที่ดีคุณอย่าไปไหนดีกว่า”

“งั้นพวกคุณก็รีบไปแจ้งพ่อกับแม่ฉันทีสิ บอกให้พวกเขาระวังตัวเอง” อันฉีพูกอย่างร้อนรน

“พวกเราแจ้งพวกเขาแล้ว ตอนนี้ผมจะพาคนไปตามหาลิปสติกแท่งนั้น คุณอยู่ที่นี่รอผมกลับมาค่อยตัดสินใจว่าจะเอายังไงอีกที” พูดจบ เนี่ยเหยียนเฟิงก็ลุกขึ้นเดินจากไป

อันฉีพ่นลมหายใจออกมา และเพิ่งนึกถึงโทรศัพท์ของตนเอง เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูก็พบข้อความหนึ่งแจ้งเตือนขึ้นมา เธอรีบเปิดมันดูและพบว่าเป็นข้อความที่จี้เจ๋อตอบกลับมา

“อันฉี ผมไปคิดมาแล้ว ผมว่าในใจของผมยังมีแต่คุณ วางใจเถอะ! ผมถอนหมั้นเรียบร้อยแล้ว กำลังจะกลับไปหาคุณ พวกเรากลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งนะ”

“จี้เจ๋อ” อันฉีซึ้งใจจนน้ำตาไหล เธออรู้อยู่แล้วว่าจี้เจ๋อไม่มีทางจะตกหลุมรักคนอื่นได้ง่ายๆ

“ได้สิ ฉันจะรอคุณกลับมา” เธอตอบกลับและกดโทรศัพท์ลงที่หน้าอกแน่น ในหัวเธอหวนกลับไปคิดถึงภาพวันวานที่แสนหวานของเธอและจี้เจ๋อ

4 ปีที่เรียนอยู่ต่างประเทศ เธอมีจี้เจ๋ออยู่เคียงข้างมาโดยตลอด สำหรับเธอแล้วจี้เจ๋อเป็นคนที่ทั้งอบอุ่นและเป็นสุภาพบุรุษ

ในขณะนั้นเอง เนี่ยเหยียนเฟิงที่นั่งอยู่ในรถกำลังมุ่งหน้าไปยังบ้านตระกูลอันเพื่อค้นหาลิปสติกแท่งนั้น

เมื่อเนี่ยเหยียนเฟิงรู้ตำแหน่งห้องนอนของอันฉีแล้ว เขาจึงคํานวณตําแหน่งที่ระเบียงอีกครั้งและให้ลูกน้องออกตามหาโดยใช้เครื่องตรวจจับอิเล็กทรอนิกส์ แต่ทว่านอกจากโลหะอื่น ๆแล้ว ลิปสติกแท่งนั้นก็ไม่มีการตอบสนองใดๆ

“ลูกพี่ พวกมันจะต้องใช้วัสดุพิเศษหุ้มเอาไว้เพื่อป้องกันการตรวจจับของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์แน่ๆ ตอนนี้พวกเราทำได้แค่ต้องออกค้นหาเองเท่านั้น”

ลูกน้องอีกคนก็รีบวิ่งเข้ามารายงานเขาว่า “ลูกพี่ แย่แล้วครับ เมื่อวานตอนค่ำเกิดพายุฝนฟ้าคะนองครั้งใหญ่ ท่อระบายน้ําในสวนหลังบ้านทั้งหมดถูกระบายลงสู่คูน้า และคูน้ำก็เชื่อมต่อโดยตรงกับท่อระบายน้ำใต้ดินที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตร ถ้าหากลิปสติกแท่งนั้นถูกน้ำพัดเข้าไปการค้นหาของพวกเราจะกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน”

เนี่ยเหยียนเฟิงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าอย่างหมดคำพูด “พวกนายบอกมาหน่อยสิว่าทำไมความคิดของผู้หญิงคนนั้นถึงประหลาดได้ขนาดนี้”

เท่าที่ดูแล้วชายหนุ่มทั้งหมดล้วนคิดไม่ตกเกี่ยวกับเรื่องนี้ นั่นสิ ทำไมต้องโยนของทิ้งไป

เดิมทีก็นึกว่าจะเป็นเรื่องที่จัดการได้ง่ายๆ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นปัญหาใหญ่ราวกับการงมเข็มในมหาสมุทร

“ต่อให้ต้องขุดหลุมลึกสามฟุตก็ต้องนำมันกลับมาให้ได้ ฉันจะไปคุยเรื่องนี้กับคนของตระกูลอันเอง” เนี่ยเหยียนเฟิงพูดจบ “จัดการเชื่อมต่อระบบรางน้ำทั้งหมด พวกเราจะใช้เวลาค้นหาที่สวนสักหน่อย”