“ รับทราบ”
“ไประดมกำลังคนมาที่นี่ ต้องหาให้เจอโดยเร็วที่สุด” เนี่ยเหยียนเฟิงออกคำสั่ง
ในขณะนั้นเองเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขากดรับสาย “ฮัลโหล!”
“ลูกพี่ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว เรื่องที่คุณหนูอันมีลิปสติกแท่งนั้นถูกคนนำไปโพสต์ลงในเว็บไซต์การค้าใต้ดินระหว่างประเทศ ตอนนี้ คุณหนูอันถูกพวกอิทธิพลมืดทั่วโลกจับตามองอยู่ พวกมันรู้แล้วว่าเธอมีลิปแท่งนั้นอยู่ในมือ”
“มันเกิดอะไรขึ้น” สีหน้าของเนี่ยเหยียนเฟิงดูเป็นกังวล
“น่าจะเป็นเพราะพวกเราจับหัวขโมยทั้งสามได้ สมาชิกคนอื่นในองค์กรจึงขายข้อมูลนี้ออกไป ถ้าเป็นแบบนี้อันตรายที่จะเกิดขึ้นกับคุณหนูอันก็มากกว่าที่พวกเราคิดกันไว้ ข้อมูลของคุณหนูอันทั้งหมดก็ถูกเผยแพร่ลงเว็บไซต์แล้วด้วย”
“หาวิธีกำจัดข้อมูลพวกนี้ออกไปซะ”
“พวกเรากำลังสืบหาแหล่งที่มาของข้อมูล คงต้องใช้เวลาอีกสักนิด”
“ปิดกั้นอุปกรณ์การสื่อสารทั้งหมดของอันฉีซะ ป้องกันไม่ให้เธอถูกไล่ล่า” เนี่ยเหยียนเฟิงออกคำสั่งเร่งด่วน
“รับทราบ!”
ภายในห้องพัก อันฉีที่กำลังนั่งคุยกับจี้เจ๋อเรื่องเที่ยวบินอยู่นั้น เมื่อรู้ว่าแฟนหนุ่มจะกลับจีนเพื่อมาอยู่กับเธอ ในใจของเธอก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา ความรู้สึกราวกับถูกปลอบประโลมนั้นได้กลับมาแล้ว
ในขณะที่เธอกำลังจะส่งข้อความที่พิมพ์เสร็จออกไป ก็มีแจ้งเตือนมาว่าการส่งข้อความล้มเหลว
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” อันฉีกระพริบตาปริบๆ ตอนนี้เธอกำลังใช้เครื่อข่ายอินเทอร์เน็ตของตัวเองไม่ได้เชื่อมต่อกับเครื่อข่ายอื่นสักหน่อย
เธออดไม่ได้ที่จะเช็คโทรศัพท์ของตัวเอง หลังจากนั้นเธอก็ลุกไปหาสัญญาณอินเทอร์เน็ตที่ห้องรับแขกด้านนอก แต่โทรศัพท์ของเธอกลับไม่มีสัญญาณอินเทอร์เน็ตอะไรเลย
จู่ๆ เธอก็พบกับเสี่ยวซื่อพอดี เธอรีบเดินเข้าไปถามเขา “สวัสดีค่ะ ขอถามหน่อยนะ คือที่นี้ไม่มีอินเทอร์เน็ตเหรอคะ”
เสี่ยวซื่อยิ้มเล็กน้อย “คุณหนูอัน ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ครับ โทรศัพท์ของคุณไม่สามารถเชื่อมอินเทอร์เน็ตได้แล้วครับ”
“ทำไมล่ะ”
แต่ในเวลานี้เขาก็รู้สึกขายหน้าขึ้นมาเล็กน้อย ท่านอาวุโสแห่งตระกูลอันและลูกชายคนที่สองของเขากำลังรอการมาถึงของใครบางคนอยู่
ท่านปู่เนี่ยเริ่มจะมีน้ำโหและกังวลใจขึ้นมาแล้ว เรื่องใหญ่ขนาดนี้เจ้าหลานชายตัวดียังกล้าที่จะเมินเฉย? ชั่งไม่ไว้หน้าตระกูลอันเสียบ้างเลย
“น้องชายอัน รอสักครู่นะ เขากำลังมาแล้ว พอดีวันนี้เขาได้รับหน้าที่พิเศษจึงมาสาย”
“ ไม่เป็นไรครับ” ท่านอาวุโสอันยิ้มเล็กน้อย หลานสาวของเขาจะตบแต่งเข้ากับตระกูลเนี่ย ช่างเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูล รอแค่นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
“คุณปู่ พวกเราเข้าใจงานของเหยียนเฟิงดีค่ะ ไม่ได้รีบอะไร” คุณนายอันยิ้มเล็กน้อย ถึงแม้จะเคยเห็นแค่รูปของลูกเขย แต่พวกเธอก็พอใจเป็นอย่างมาก คนก็หล่อเหลาเอาการ ส่วนเรื่องทางบ้านก็มีฐานะสูงกว่าอีกตั่งหาก
แววตาของอันนั่วแสดงออกมาอย่างเขินอาย เธอตั้งหน้าตั้งตารอสามีในอนาคตของเธอมากกว่าใคร เพียงแค่เห็นรูปภาพของเขาก็ทำให้เธอนึกถึงเขาจนมาถึงตอนนี้ แล้วถ้ายิ่งเจอตัวจริงล่ะก็
เธออยากฟังเสียงของเขา เธอคิดว่าจะต้องชวนเคลิ้มเป็นแน่!
ในลานจอดรถด้านนอกของห้องอาหาร รถออฟโรดสีเขียวของทหารคันหนึ่งพุ่งเข้ามา และจอดรถลงอย่างรวดเร็ว ชายในรถถอนหายใจเฮือกใหญ่ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังรู้สึกกดดันอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...