รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 843

เนี่ยเหยียนเฟิงได้ปฏิบัติภารกิจมาหลายอย่าง แต่ไม่มีภารกิจใดเลยที่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและกังวล การนัดดูตัวที่ปู่ของเขาจัดขึ้นในคืนนี้กลับทำให้เขารู้สึกกดดันมาก เขาไม่ได้ตั้งใจจะยอมรับการแต่งงานครั้งนี้เลย แต่เพราะต้องไว้หน้าคุณปู่ เขาเลยไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร

ในเวลานี้โทรศัพท์มือถือของเขาได้ดังขึ้น เขาจึงหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นคุณปู่ของเขาที่โทรมา

เขากดรับสาย "สวัสดีครับ คุณปู่"

“หลานอยู่ที่ไหน ทุกคนกำลังรอหลานอยู่นะ!” คุณปู่เนี่ยพยายามระงับความไม่พอใจ

"ผมอยู่ที่ประตูร้านอาหารแล้ว ผมจะเข้าไปทันที" เนี่ยเหยียนเฟิงตอบ

ส่วนอีกฝ่ายวางสายไปแล้ว

เนี่ยเหยียนเฟิงเปิดประตูรถลงมาด้วยชุดลายพราง ซึ่งทำให้เขาดูสะดุดตาเป็นพิเศษเมื่อเขาเดินเข้าไปในร้านอาหาร บริกรหญิงหลายคนในร้านอาหารต่างมองกันตาค้าง

พระเจ้า! ผู้ชายอะไรโคตรหล่อ!

รูปร่างสมส่วน และอกผายไหล่ผึ่ง

เนี่ยเหยียนเฟิงถามบริกรหญิงว่าห้องวีไอพีหมายเลขไหน บริกรหญิงตอบเขาอย่างเขินอาย และในขณะเดียวกันก็กระตุ้นความอิจฉาของบริกรหญิงที่อยู่บริเวณรอบๆ

เนี่ยเหยียนเฟิงเดินไปที่หน้าประตูห้องวีไอพี หายใจเข้าลึกๆ แล้วเปิดประตูเดินเข้าไป

“ขอโทษนะครับที่ผมมาช้า” เขาขอโทษก่อน

ทุกคนบนโต๊ะยกเว้นชายชราสองคนที่นั่งนิ่งๆ ลุกขึ้นยืนเพื่อทักทายเขา เพราะตัวตนอื่นของเขาไม่ใช่แค่นายน้อยของตระกูลเนี่ย แต่ยังเป็นผู้มียศถาบรรดาศักดิ์อีกด้วย

เมื่ออันนั่วได้ยินเสียงผู้ชายที่ทุ้มลึกและมีเสน่ห์ เธอก็แทบจะเป็นลมตายไปทันที พระเจ้า! เขาเป็นผู้ชายที่ดูดีอย่างที่คิดไว้จริงๆ ด้วย แถมยังมีเสียงพูดที่ไพเราะมาก

เธอเขินจนหน้าแดงเมื่อมองดูชายผู้สวมชุดลายพรางภายใต้แสงไฟ ตัวจริงหล่อกว่าในรูปเยอะเลย!

“ เจ้าเด็กบ้า ทำไมแต่งตัวมาแบบนี้ ไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยเหรอไง” นายท่านเนี่ยรีบดุเขาทันที เพราะกลัวว่าคนของตระกูลอันจะรังเกียจที่หลานของเขาแต่งตัวแบบนี้

เนี่ยเหยียนเฟิงขอโทษคนของตระกูลอัน "ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ พอดีผมเพิ่งกลับจากที่ทำงาน เลยไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้า"

"เอ่อ! นี่คือนั่วนั่ว หลานทั้งสองคนดูเหมาะสมกันมาก" นายท่านเนี่ยมองไปที่คู่หนุ่มสาว คิดในใจว่าเหลนของเขาจะต้องหน้าตาดีแน่ๆ

หางตาของอันนั่วสังเกตเห็นรอยเลือดบนแขนเสื้อของเขา เธอรีบหยิบทิชชูเปียกแล้วพูดเสียงเบาว่า "พี่เนี่ย มีรอยเลือดอยู่ตรงนี้ค่ะ เดี๋ยวฉันเช็ดให้นะคะ”

เนี่ยเหยียนเฟิงมองดูรอยเลือด แล้วเอื้อมมือไปหยิบทิชชูเปียก "เดี๋ยวเช็ดเอง!"

อันนั่วมองเขาด้วยสายตาที่เป็นห่วง คิดว่างานของเขาต้องอันตรายแค่ไหน? แม้แต่เสื้อผ้ายังเปื้อนเลือด!

มันคงจะไม่ใช่ของเขาหรอก!

ในขณะนี้ข้อความที่ส่งโดยอันนั่วถูกปฏิเสธ และเธอก็รู้สึกงงเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้น?

โทรศัพท์มือถือของพี่อันฉีปิดเครื่องอยู่เหรอ ไม่น่าจะเป็นไปได้! อาจเป็นเพราะอีกฝ่ายไม่มีอินเทอร์เน็ตเลยไม่ได้รับข้อความของเธอ!

ใจจริงเธออยากจะไลฟ์สดการนัดดูตัวครั้งนี้ของเธอให้ลูกพี่ลูกน้องดูด้วย!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว