รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 856

หลังจากรถจอดสนิท เสี่ยวซื่อก็เปิดประตูพลางพูด "คุณอันฉี ถึงแล้ว เชิญตามผมมาครับ"

อันฉีปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วลงจากรถ ขาอ่อนแรงจนเธอต้องรีบจับประตูรถพยุงไว้ เสี่ยวซื่ออดไม่ได้ที่จะรอให้เธอปรับตัวสักพักก่อนถึงค่อยเดินนำเธอไปทางหนึ่ง

“เสี่ยวซื่อ ที่นี่คือที่ไหนเหรอ” อันฉีกระซิบถาม

"ต้องขอโทษด้วยครับ ผมบอกคุณไม่ได้ คุณแค่รู้ว่าต้องอยู่ที่นี่ไปอีกสักระยะหนึ่ง และที่นี่ก็ปลอดภัยมาก" ตอนที่เสี่ยวซื่อเปิดประตูก็ตอบอย่างระมัดระวังมาก

อันฉีจำใจเลิกถาม เธอเริ่มรู้สึกว่าทุกสิ่งรอบตัวเธอแปลกใหม่มาก แต่สภาพความเป็นอยู่ที่นี่ไม่สะดวกสบายอย่างที่คาดคิดไว้

อีกทั้งห้องของเธอก็เล็กมาก มีหน้าต่างเพียงบานเดียว อันฉีกระพริบตาคู่งาม ห้องนี้เล็กกว่าห้องน้ำที่บ้านของเธอเสียอีก

"คุณอันฉี ต้องขอโทษด้วยที่ให้คุณอยู่ที่นี่สักพัก รอข่าวลือสงบลง คุณก็กลับบ้านได้ครับ" เสี่ยวซื่อเอ่ยปลอบเธอ

“ไม่เป็นไร ฉันอยู่ที่ไหนก็ได้ค่ะ” อันฉีหัวเราะเบาๆ แล้วถามว่า “ห้องน้ำอยู่ที่ไหนคะ”

"ออกไปเลี้ยวซ้าย ตรงนั้นมีห้องน้ำกับห้องสุขารวม"

“ห้องน้ำรวมหรือคะ” อันฉีตกใจจนดวงตาเบิกกว้างขึ้นอีก ที่นี่สภาพความเป็นอยู่ลำบากกว่าที่เธอคาดไว้มากทีเดียว

“แต่ห้องหัวหน้าทีมของเรามีห้องน้ำส่วนตัว ถ้าคุณต้องการใช้ ก็ไปยืมเขาได้นะครับ ที่นี่เฉพาะคนระดับหัวหน้าแบบเขาถึงจะมี” เสี่ยวซื่อบอกเธอพร้อมรอยยิ้ม

อันฉีกระพริบตาขณะคิดในใจ ยืมเนี่ยเหยียนเฟิงเป็นทางออกดีที่สุด เธอไม่คุ้นชินกับการไปใช้ห้องอาบน้ำรวมจริงๆ

“ห้องหัวหน้าทีมเนี่ยอยู่ทางไหนคะ”

"คุณออกไปเลี้ยวขวาห้องที่ห้าก็ใช่แล้วครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

อันฉีนั่งอยู่บนเตียง รู้สึกว่านั่งรถมาทั้งวัน ทั้งตัวมีแต่กลิ่นน้ำมันรถ ทำให้คนที่รักความสะอาดเสมออย่างเธอรู้สึกว่าทนไม่ค่อยได้

"เอ่อ... ฉันขอยืมใช้ห้องน้ำคุณอาบน้ำได้ไหมคะ" อันฉีถามออกไปตรงๆ

เนี่ยเหยียนเฟิงครุ่นคิดครู่หนึ่งก็เอียงตัว เห็นได้ชัดว่าตอบตกลง

อันฉีเดินเข้าไปในห้อง ในห้องมีกลิ่นอายฮอร์โมนเพศชายลอยในอากาศ ทำเอาหัวใจของเธอเต้นโครมคราม และใบหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมานิดหนึ่ง

ห้องของเนี่ยเหยียนเฟิงไม่ใหญ่มากนัก แต่มีห้องนั่งเล่นเล็กๆ ห้องน้ำขนาดปกติ และเตียงคู่หนึ่งเตียง ห้องของเขาดีกว่าเธออย่างเทียบกันไม่ได้

สิ่งที่โดดเด่นที่สุดในห้องนั่งเล่นคือชั้นหนังสือสูงที่วางเรียงหนังสือเต็มแน่น ดูจากข้าวของภายในห้องแล้ว บ่งบอกว่าเป็นห้องของเขาโดยเฉพาะ เขาไม่ได้เข้ามาพักในห้องนี้โดยบังเอิญ

เขาอยู่ระดับไหนกันแน่ ทำไมถึงได้รับการดูแลดีขนาดนี้ อันฉีเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามในหัวแล้วผลักประตูเข้าไป ข้างในยังมีไอน้ำลอยอยู่บางๆ เป็นกลิ่นของผู้ชายที่เพิ่งอาบน้ำ

อันฉีใช้รองเท้าแตะ ครีมอาบน้ำและแชมพูของเขา ยกเว้นโฟมล้างหน้าและผ้าเช็ดตัวที่เธอนำมาเอง

เนี่ยเหยียนเฟิงสวมชุดลำลองเรียบร้อยแล้ว กำลังนั่งบนโซฟาอ่านหนังสือ มันเป็นหนังสือจิตวิทยาและปรัชญาเล่มหนึ่งที่เขาชอบมาก เวลานี้ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเสียงน้ำที่ดังมาจากห้องน้ำรบกวนความคิด ทำให้ความคิดของเขาฟุ้งซ่าน