สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 136

ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง ประโยคนี้ช่างมีความหมายเหลือเกิน

หนานหลินที่แต่งตัวเหมือนนักศึกษามาเดินในร้านของแบรนด์เนมไม่มีคนสนใจ แต่พอหนานซ่งปรากฏตัว มูลค่าทั้งเนื้อทั้งตัวคงซื้อบ้านได้หลังหนึ่งแล้ว จึงสะดุดตาเหล่า SA

แม้แต่คุณหนูคุณนายที่กำลังดูเรื่องตลกเมื่อกี้ก็หันมองหนานซ่งอย่างอิจฉา แล้วเริ่มคิดในใจ

"กระโปรงกางเกงตัวนั้น ฉันใช้เส้นสายไปตั้งเยอะก็สั่งจองไม่ได้ ทำไมถึงมาอยู่บนตัวเขา?”

"อะไรเนี่ย ฉันตาฝาดเหรอ? กระเป๋าใบนี้เป็นกระเป๋าแอร์เมสหิมาลายาที่เพิ่งมีคนประมูลกันไม่ใช่เหรอ? รวยเกินไปหรือเปล่า!"

"ทำไมตอนที่ผู้หญิงคนนี้เดิน ถึงมีมาดขนาดนี้เนี่ย แล้วก็เส้นผม เธอกำลังถ่ายโฆษณาแชมพูสระผมอยู่เหรอ? สวยมากเลย! เหมือนเส้นผมของเธอมีประกายยิบยับเลย"

"คุณนายตัวจริง ฉันขอกราบเลย!"

ในร้านเงียบกริบทันที

เหมือน SA ไม่มีความสามารถด้านการสังเกตสีหน้า แววตาจึงไม่ค่อยเป็นมิตร โดนโยนแบล็กการ์ด ยังพูดโวยวายอยู่ "พวกคุณจงใจมาสร้างปัญหาใช่ไหม? ยาม ยังยืนอยู่ทำไม ไล่พวกเขาออกไปให้หมด!"

ยามเพิ่งก้าวเดินไป ก็มีคนชุดดำที่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้มาขวางไว้

พวกเขาร่างกายกำยำ แววตาเลือดเย็น ต่างกับยามมืออาชีพที่ร้านจ้างมาโดยเฉพาะอย่างสิ้นเชิง ยืนอยู่ตรงนั้นก็เหมือนกำแพง แล้วยืนล้อมหนานซ่ง เป็นเกาะป้องกันให้เธอ ขวางทุกคนที่คิดจะทำร้ายเธอ

สถานการณ์แบบนี้ เหมือนในหนังเลย ทุกคนจึงตกตะลึง คนที่อยู่ข้างนอกก็พยายามชะโงกหน้ามอง แต่ไม่กล้าเข้าใกล้ กลับจะซวยถ้ามีเรื่องกับคนใหญ่คนโต

"ฉันเคยเห็นคนที่ตาต่ำมาไม่น้อย แต่ SA ที่ไร้มารยาทอย่างคุณ ฉันเจอเป็นครั้งแรก"

แววตาหนานซ่งเย็นชา "ฝึกอบรมก่อนเริ่มงานหรือยัง? ตอนที่อบรม ครูฝึกไม่ได้สอนคุณว่าลูกค้าคือพระเจ้าเหรอ? ถึงแม้คุณจะขายจิวเวลรี่ที่แพงมากแค่ไหน งานที่ทำก็คืองานบริการ ทำตัวกร่างให้ใครดู? คิดว่าตัวเองเป็นราชินีสูงส่งเหรอ?"

ปากเธอเหมือนติดจรวด แล้วไล่ยิงไปทาง SA แต่น้ำเสียงก็ไม่ได้โมโห ไม่ได้รุนแรง ด่าคนอย่างใจเย็น จนทำให้ SA ที่โดนด่าอึ้งไปเลย

SA คนอื่นๆก็อึ้งเหมือนกัน

คนที่โดนด่าไม่ใช่ SA มืออาชีพ เป็นน้องสาวภรรยาของผู้จัดการ ตัวเองเข้ามาทำงานเพราะมีเส้นสาย จึงไม่ค่อยเคารพลูกค้า แล้วยังชอบสั่งพวกเธอด้วย เพราะมีผู้จัดการ พวกเธอจึงไม่กล้าเถียง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบวันนี้ แต่พวกเธอเพิ่งเคยเห็นลูกค้าที่แข็งข้อแบบนี้ จึงอึ้งกันไปหมด

SA ที่ฉลาดเห็นว่าสถานการณ์เริ่มแย่ จึงรีบโทรตามผู้จัดการมา

ยังโชคดีที่ผู้จัดการอยู่ไม่ไกล ได้ข่าวแล้วจึงรีบกลับร้าน พอเข้าประตูปุ๊บก็ตกใจกับบอดี้การ์ดชุดดำ กว่าจะเบียดเข้าไปได้ จึงได้ยินเสียงน้องสาวของตัวเองพูดอยู่

"ก็ฉันไม่ชอบหน้าคุณ ก็เลยไม่อยากขายของให้คุณ ทำไม? คุณยังจะให้คนทำร้ายฉันเหรอ? ฉันบอกคุณไว้เลย ผู้จัดการร้านนี้เป็นพี่เขยของฉัน รองผู้อำนวยการตำรวจเป็นน้าชายของฉัน ฉันจะรอดูว่าคุณจะกล้าทำอะไรฉันไหม?"

ผู้จัดการได้ยินเธอพูดถึงคนใหญ่คนโตในครอบครัว พูดคำพูดที่ไร้สมอง จึงล้มทั้งยืน

"อ้อ ที่แท้เป็นพวกคนมีเส้นสาย ถึงว่าล่ะทำไมถึงกร่างขนาดนี้"

พอหนานซ่งได้ยินแล้ว กลับยิ้มอ่อน "หลินหลิน ช่วยโทรให้รุ่นพี่เธอขึ้นมาด้วย มาเช็กดูว่าร้านนี้เป็นร้านของใคร เราจะได้ซื้อ แล้วเธอก็มาลองดูว่าการทำตามใจชอบในร้านตัวเองเป็นความรู้สึกยังไง"

หนานหลินที่อยู่ข้างๆงงมาก แต่พี่สาวพูดอะไรเธอก็ทำอย่างนั้น หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหากู้เหิง จากนั้นกู้เหิงจึงมาหา

พอรับรู้สถานการณ์แล้ว กู้เหิงจึงเงยหน้ามองกวาด SA แววตาเหมือนมองเศษฝุ่นอย่างนั้น

กล้ารังแกหลินหลินของเขางั้นเหรอ……

กู้เหิงโทรคุยโทรศัพท์ จากนั้นก็รายงานหนานซ่งที่นั่งพักอยู่บนเก้าอี้ว่า "บอสหนาน ร้านนี้เป็นชื่อของคุณชายรองตระกูลจางครับ เขารับรู้เหตุการณ์แล้ว อยากจะคุยกับคุณครับ"

หนานซ่งเงยหน้า กู้เหิงจึงเปิดลำโพงเสียง

"คุณชายรองจาง ตอนนี้เก่งจังเลยนะคะ SAในร้านมีอำนาจมากกว่าคุณอีก"

เหตุการณ์กลับตาลปัตร แล้วพลิกไปมา จนคนในร้านอึ้งกันหมด

ขณะที่เดินไปที่ลานจอดรถ หนานซ่งก็เอ่ยสั่งกู้เหิง "ทำเลร้านนี้ดี ซื้อมาให้ได้ในราคาถูก อย่าให้คุณชายจางได้เปรียบ ถ้าเขาไม่ยอมขาย งั้นก็ให้เขาคิดผลที่ตามมาเอง สาขาของจิวเวลรี่ตระกูลหนาน ก็ควรจะขยายตัวมาในห้างแล้ว"

กู้เหิงจดไว้ "ครับ ผมจะไปจัดการด้วยตัวเอง"

"อีกอย่าง……"

หนานซ่งกำลังจะพูด กู้เหิงก็พูดตอบว่า "รองผู้อำนวยการหลี่ ผมรู้จักครับ มีหลานสาวแบบนี้ เขาก็ถือว่าซวยเหมือนกัน"

หนานหลินได้ยินแล้ว ก็เอ่ยถามหนานซ่งอย่างระมัดระวัง "พี่ใหญ่ หนูสร้างปัญหาให้พี่ใช่ไหมคะ?"

กู้เหิงโอบไหล่เธอ แล้วยิ้มเอ่ย "เปล่า เธอไม่ได้สร้างปัญหา แต่สร้างประโยชน์ต่างหาก"

"ฮะ?" หนานหลินทำหน้างง เธอสร้างประโยชน์อะไร?

หนานซ่งหันกลับมาถามเธอ "เธอกำลังรู้สึกว่าพี่ใช้อำนาจรังแกคนอื่น?"

หนานหลินรีบส่ายหน้า "พวกเขาต่างหากที่ผิด รังแกคนอื่นก่อน หนูรู้ว่าพี่ช่วยแก้แค้นให้หนู ถึงได้ต่อกรกับพวกเขา"

"ก็ใช่ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด"

วันนี้หนานซ่งพูดเยอะจึงรู้สึกเหนื่อย ส่งสายตาให้กู้เหิง กู้เหิงจึงรับทราบทันที แล้วตอบข้อสงสัยหนานหลิน "บอสหนานจงใจใช้โอกาสปัญหานี้ บอสเล็งทำเลร้านนี้ตั้งนานแล้ว กี่วันนี้ก็ยังคิดอยู่ว่าจะซื้อมายังไง พวกเขารังแกเธอ จึงเข้าทางพี่สาวเธอพอดี"

หนานหลินได้ยินแบบนี้ ค่อยเข้าใจ แววตาก็จ้องมองไปที่หนานซ่ง "พี่ใหญ่ พี่จงใจเหรอคะ?"

หนานซ่งยิ้มกริ่มไม่ตอบ

กู้เหิงมองหนานซ่ง แล้วมุมปากก็เลิกขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ "บอสหนานของเราเจ้าเล่ห์จะตาย บอสบริหารบริษัทตระกูลหนานที่ใหญ่โตขนาดนี้ เธอคงไม่คิดว่า บอสปกครองคนอื่นด้วยจริยธรรมหรอกมั้ง?"