สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 631

เมื่อได้ยินคำว่า "จดหมายลาตาย" ดวงตาของหนานซ่งก็สว่างขึ้นและหัวใจของเธอก็แน่นขึ้นราวกับเป็นปฏิกิริยาตอบสนอง

เดินถอยหลังไปครึ่งก้าวด้วยความกลัว

เธอจำจดหมายสามฉบับที่ยวี่จิ้นเหวินได้ทิ้งเธอไว้ และ "จดหมายลาตาย" ก็ถูกบังคับทิ้งไว้ให้เธอได้

ทำไมในโลกนี้ต้องเรียกสิ่งนี้ว่า "จดหมายลาตาย"

ยวี่จิ้นเหวินไม่ตอบสนองเมื่อได้ยินจดหมายลาตายของเมียวเจีย แต่ตกใจกับปฏิกิริยาของหนานซ่งมองดูเธออย่างกะทันหันและเขย่าแขนของเธอ

"เสี่ยวซ่ง......"

ทันทีที่เขาจับเธอได้ หนานซ่งก็ดูเหมือนจะถูกไฟฟ้าดูด ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน และเขามองไปที่เธอ

มีความกลัวและความอ่อนแอในสายตาของเขา

ปล่อยมือของเขา

ปรากฏว่าแผลที่เธอคิดว่าโตแล้วยังไม่หายดีแต่กลับมีอีกทางหนึ่งเหมือนสัตว์ประหลาดที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของเธอซึ่งจะโผล่ออกมาเมื่อถึงจุดหนึ่งแล้วเปิดเขี้ยวที่ปลายหัวใจของเธอ กัดและเธอก็เปียกโชกไปด้วยเลือด ตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด

ฝ่ามือของยวี่จิ้นเหวินว่างเปล่า แต่เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาว่างเปล่าเพียงครึ่งเดียว

เขามองดูหนานซ่งด้วยความสับสนและสับสน เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเขาทำอะไรผิด เธอจะปฏิเสธเขาแบบนั้น

เขามองดูเธออย่างประหม่าและงุนงง และเรียกเธออีกครั้งอย่างไม่แน่นอน "เสี่ยวซ่ง…..."

เมียวเจียยังคงยกมือขึ้นและจ้องมองพวกเขาอย่างว่างเปล่า

หลังจากตอบสนองต่อบางสิ่ง เขาก็รีบดึงมือของเขา วางจดหมายลาตายไว้ข้างหลังเขา และมองไปที่หนานซ่งอย่างขอโทษ "ขอโทษนะพี่ มันกะทันหันเกินไป ทำให้พี่ตกใจ"

ถ้าจู่ๆหยิบจดหมายลาตายออกมา คนปกติควรกลัวสิ่งนี้ใช่ไหม?

เมื่อเห็นใบหน้าซีดของหนานซ่ง เมียวเจียรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยและมองไปที่หนานซ่งด้วยความรู้สึกผิด

คอของหนานซ่งสำลักเล็กน้อย และเธอก็ค่อยๆสงบลมหายใจและอารมณ์ที่ปั่นป่วนของเธอ และพูดกับเมียวเจียว่า "เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ ฉันเองที่คิดอย่างอื่นที่ไม่สามารถควบคุมได้ ขอโทษ"

ยวี่จิ้นเหวินจ้องไปที่หนานซ่งอย่างตั้งใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล ไตร่ตรองถึงสิ่งที่เขาทำผิดอย่างเงียบๆ

ทางนี้สบายดีนะ ทำไมจู่ๆถึงโกรธล่ะ

หนานซ่งไม่ใช่ผู้หญิงประเภทเจ้าอารมณ์และชอบเล่นอะไรไร้สาระ

อารมณ์ของเธอเปลี่ยนไปเพราะการปรากฏตัวของจดหมายลาตาย

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ยวี่จิ้นเหวินก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเหมือนกลอง และเขาก็เคาะสองครั้ง เหมือนกับฟ้าร้อง มันเปิดสมองที่วุ่นวายและสับสนของเขาออก

จดหมายลาตาย!

เป็นพ่อที่นิสัยไม่ดี ยุ่งกับงาน ละเลยการดูแลครอบครัว พ่อมาจากความยากจนมาตลอด และรู้ถึงความสำคัญของเงินเป็นอย่างดี เมื่อพ่อมีลูก พ่อก็แอบบอกตัวเองว่าต้องไม่ปล่อยให้ลูกๆเดินตามทางเก่า พ่อหวังว่าพ่อจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อมอบเงื่อนไขทางวัตถุที่ดีให้ลูก ลูกจะได้เติบโตอย่างมีศักดิ์ศรี ต่อมาแม่ของลูกยืนกรานที่จะมีน้องชายสองคนของลูก และความรับผิดชอบบนบ่าของพ่อลูกยิ่งหนักกว่า โชคดีที่เงินเดือนประจำปีของพ่อก็เพียงพอที่จะเลี้ยงดูครอบครัวของเราได้

ลูกชาย พ่อทำผิด ความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่แก้ไขไม่ได้

เมื่อก่อนคิดเสมอว่าถ้ายืนให้สูงก็มองเห็นได้ไกล แต่คนโบราณก็มีคำกล่าวที่ว่า "ปีนขึ้นสูงตกหนัก" เมื่อตำแหน่งของบุคคลขึ้นไปถึงความสูงระดับหนึ่ง ถ้าเขาประมาทเล็กน้อย เขาจะโหดเหี้ยมขึ้นเมื่อเขาล้มลง ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะต้องติดดิน และที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือต้องไม่ลืมความตั้งใจดั้งเดิม พ่อสามารถบรรลุสถานะที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ได้ นอกเหนือจากความพยายามของเขาเองแล้ว ความช่วยเหลือของผู้สูงศักดิ์ก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ และผู้สูงศักดิ์ของพ่อ พ่อก็บอกลูกหลายครั้งแล้ว เธอเป็นประธานคนปัจจุบันของบริษัทตระกูลหนาน ก็คือคุณผู้หญิงหนานซ่ง

เธอทำข้อยกเว้นและเลื่อนตำแหน่งพ่อเป็นการส่วนตัวและมอบตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายขายให้พ่อ แต่พ่อกลับทรยศต่อความไว้วางใจของเธอในตัวพ่อเอง

พ่อโลภอยู่พักหนึ่ง และพ่อก็เดินตามคนอื่น ซึ่งทำให้บริษัทตระกูลหนานเสียเงินเป็นจำนวนมาก ต่อมาพ่อพบว่าเงินที่ใครบางคนมอบให้พ่อเพื่อชดใช้ชีวิตของพ่อ! พ่อสมควรได้รับสิ่งนี้ ลูกไม่ต้องโทษใคร แต่ลูกต้องรับคำเตือนและอย่าทำผิดซ้ำเหมือนที่พ่อเคยทำ พ่อเห็นว่ามันเขียนไว้ในไดอารี่ของลูก ความฝันของลูกคือการเป็นเหมือนพ่อ

พ่อรู้สึกละอายที่ไม่ได้เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูก แต่พ่อหวังว่าลูกจะทำตามคุณหนานซ่งที่เป็นตัวอย่างและเป็นคนที่ตรงไปตรงมาและเป็นประโยชน์ต่อสังคม หนี้ที่พ่อเป็นหนี้ลูกไม่ควรชดใช้ แต่พ่อยังคงหวังว่าลูกจะสามารถทำงานในบริษัทตระกูลหนานได้ในอนาคตและช่วยพ่อชดใช้หนี้ให้นบริษัทตระกูลหนานและประธานหนานให้ได้มากที่สุด แม่ของลูกซึ่งเป็นแม่บ้านที่ไม่ได้รับการศึกษา คอยจับตาดูแลครอบครัวของเรา ทั้งพ่อและลูก เธอทำงานหนักมาก หนักกว่าพ่อเสียอีก เธออารมณ์ไม่ดีเป็นบางครั้ง ดังนั้นลูกควรดูแลแม่ให้ดี พ่อกังวลมากว่าเธอจะโทษประธานหนานสำหรับการตายของพ่อแล้วไปทำให้เธอลำบาก ถ้าแม่ทำจริงๆก็ต้องหยุดเธอไว้นะ การตายของพ่อไม่เกี่ยวอะไรกับประธานหนาน พ่อขอโทษแม่ พ่อขอโทษพวกเธอทั้งคู่เลยนะ

ลูกชาย นี่เงินหนึ่งแสนหยวน ซึ่งเป็นโบนัสสุดท้ายของพ่อที่ทำงานที่บริษัทตระกูลหนาน เงินสะอาดและลูกสามารถใช้มันได้อย่างมั่นใจ ต่อไปตระกูลนี่ลูกต้องรับผิดชอบทั้งหมด และหน้าที่รับผิดชอบหนักในการดูแลแม่และน้องชายที่มีวินัยจะถูกส่งต่อให้ลูก ถ้ารู้สึกเหนื่อยและทนไม่ไหวแล้ว ให้เขียนจดหมายถึงพ่อในไดอารี่ พ่ออยู่บนฟ้า จะได้เห็นและได้ยิน พ่อรักลูกนะ

——พ่อ | เมียวเจียง"

หลังจากอ่านบรรทัดสุดท้าย หัวใจของหนานซ่งก็เจ็บปวด และดวงตาของเธอเป็นสีแดง

"พี่......." เมียวเจียมองดูเธอ น้ำตาไหลอาบหน้า และเธอก็ร้องไห้ไม่หยุด

หนานซ่งแตะศีรษะของเขา น้ำตาใสสองเส้นไหลลงมาที่เปลือกตา และผ้าเช็ดหน้าสีขาวก็ยื่นให้เธอ

เธอเงยหน้าขึ้นและสบตากับยวี่จิ้นเหวิน