สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 733

เมื่อเผชิญกับข่าวกะทันหันแบบนี้ ทั้งหนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินก็ตกใจ

หนานซ่งเบิกตากว้าง "พวกคุณบ้าไปแล้วเหรอ?"

ยวี่จิ้นเหวินแสดงทัศนคติของเขาทันทีด้วยใบหน้าบูดบึ้ง "ไม่! ผมขอปฏิเสธ!"

"ฉันก็ปฏิเสธเหมือนกัน"

หนานซ่งขมวดคิ้ว "จะเพิ่มละครเรื่องอะไร ในฐานะโปรดิวเซอร์ ไม่จำเป็นต้องเพิ่มบทละครที่น่าหลงใหลเพื่อผู้ชม"

"เหมือนที่ระบุไว้ข้างต้น" ยวี่จิ้นเหวินจับมือหนานซ่งไว้แน่นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "ในฐานะที่ปรึกษา ผมจะต่อต้านพฤติกรรมฟุ่มเฟือยของคุณ"

ทั้งคู่ประท้วงอย่างเป็นเอกฉันท์

หลินเจวี๋ยมองพวกเขาด้วยความขบขันและพูดว่า "โปรดิวเซอร์และที่ปรึกษาไม่ได้จำเป็น เสี่ยวจิ่งเป็นผู้กำกับ ต้องยึดตามที่เขาพูด"

หูจิ่งเฉินเห็นด้วยกับคำพูดของอาจารย์และพยักหน้า

"......."

หนานซ่งมองไปที่หูจิ่งเฉินอย่างไม่เชื่อ พวกเขายังคงเป็นสหายกันในสนามในตอนเช้า ตอนนี้เขาทรยศเธอและหันไปหาหลินเจวี๋ยคนทรยศคนนี้! เธอประกาศเพียงฝ่ายเดียวว่าไม่มีความรักหรือความไว้วางใจระหว่างพวกเขา

"ที่รัก ถ้าฉันไม่ถ่ายแล้วล่ะ เราไปกันดีไหม?" หนานซ่งมองยวี่จิ้นเหวิน

ยวี่จิ้นเหวินพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม "ผมจะจองเที่ยวบินทันที กลับบ้านกันเถอะ!"

ทั้งสองบอกว่าจะวิ่งหนี แต่ผู้ที่รอดมาได้นั้นเร็ว เหมือนกับม้าป่าสองตัวที่วิ่งหนี ไม่อาจหยุดพวกเขาได้

เชียนซุ่ยรู้สึกตลกกับการสนทนาเลยหัวเราะ กลับกลายเป็นว่าสองคนนี้กำลังจะแสดงกันจริงๆ เลยอยากจะออกไปจริงๆ ทั้งที่รู้ว่าเรื่องจะใหญ่ นักแสดงคนอื่นๆมักไม่กล้ายืนหยัดกับทีมงาน ยิ่งกลัวที่จะเลิกทำ กลัวเสียค่าเสียหายหรืออะไรซักอย่าง

แต่หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินไม่กลัวเลย หนังเรื่องนี้ผลิตโดยครอบครัวของพวกเขาเอง

พวกเขาไม่กลัว เชียนซุ่ยและหูจิ่งเฉินกลัวแล้ว พวกเขาไม่สนใจสิ่งอื่นใด พวกเขาโยนทีมงานทิ้ง และรีบไปที่โรงแรม!

"เสี่ยวซ่งๆ ฟังฉันพูดก่อน........"

เชียนซุ่ยคว้าสัมภาระของหนานซ่งไว้ เขาไม่สามารถลากเธอไว้ได้ เขาเพียงแค่ลุกขึ้นนั่งและมองดูเธออย่างทำตัวน่าสงสาร

หนานซ่งไม่ได้สงสารเขา เธอสงสารตัวเองมากกว่า ถ้าเธอไม่ถูกหลอกให้ถ่าย เธอกับยวี่จิ้นเหวินก็ไปฮันนีมูนกัน แถมยังมีความสุขขนาดนี้ เธอต้องออกไปทุกวัน เหมือนตอนนี้ กลับก็บ้านดึก ต้องร้องไห้ แล้วหัวเราะเหมือนคนบ้ามันจำเป็นเหรอ?

"พูดๆๆ จะให้พูดอะไร!"

หนานซ่งพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "ก็เห็นอยู่ว่าคนเขียนบทอะไร ผู้กำกับคนไหน คุณเป็นคนโกหก! ตอนแรกก็พูดดีด้วย บอกฉันที อย่ามีภาระทางจิตใจ ง่ายมาก แค่เป็นตัวของตัวเอง เป็นฉันตอนนี้? !"

เชียนซุ่ยพึมพำเบาๆ "ถ่ายฉากเลิฟซีน ก็สามารถ.......เป็นตัวของตัวเองได้นะ"

"ฉัน......." หนานซ่งเหวี่ยงมือขึ้น และเชียนซุ่ยตกใจมากจึงรีบเอามือกุมหัวไว้ "ท่านหญิง ไว้ชีวิตฉันด้วย!"

หนานซ่งวางมือลง ถอนหายใจอย่างลับๆ แล้วพูดกับหูจิ่งเฉินว่า "ผู้กำกับหู ไม่ใช่ว่าฉันจะเล่นใหญ่นะ แต่จะให้ฉันขับรถถังหรือเครื่องบิน ฉันทำแทนคุณได้โดยไม่ต้องพูดอะไรเลย แต่ฉากเลิฟซีน.......ไม่ได้จริงๆ พูดจาแย่ๆว่าตอนแรกฉันไม่ใช่นักแสดงมืออาชีพ และฉันไม่ได้มีจิตวิญญาณที่จะอุทิศตัวเองเพื่อความรัก หนานซ่งไม่เคยขาดแคลนในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ของจีน และไม่เคยขาดแคลนหนานซ่งที่สร้างชื่อให้ตัวเองด้วยการแสดงความกระตือรือร้น สิ่งนี้ยืมไม่ได้ คุณขอฉันจูบและนอนกับผู้ชายคนอื่น นี่ไม่ได้ทำให้ฉันนอกใจสามีเหรอ? เป็นคุณคุณทำไหม?"

ยวี่จิ้นเหวินมองไปทางเฮ่อเซิงอย่างเศร้าๆซึ่งพิงกำแพงเพื่อดูความตื่นเต้น

ยังไม่ได้เล่น และเขามีความต้องการที่จะตัดตอนคู่ต่อสู้

เชียนซุ่ยพยักหน้าอย่างเร่งรีบ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ยวี่จิ้นเหวินก็ยกคิ้วขึ้น "เพราะผมเหรอ?"

"ใช่"

หูจิ่งเฉินชูแว่นที่จมูกของเขาและพูดว่า "ฉากต่อสู้ที่คุณใช้เป็นสตั๊นท์แมนนั้นดีมาก บรรณาธิการได้ตัดมันออกไปแล้ว ฉันดูมันซ้ำแล้วซ้ำอีกหลายครั้ง ซึ่งใกล้เคียงกับเฮ่อเซิงมากและโปรไฟล์คล้ายกันมากดังนั้นเราจึงมีความคิดนี้และต้องการให้คุณเป็น 'สแตนด์อิน' นี้เพื่อถ่ายทำฉากที่หลงใหลทั้งสามนี้กับเสี่ยวซ่งหรือแสดงเฉพาะร่างกายของคุณเท่านั้น ไม่ให้เห็นหน้า"

? ? ?

หลังจากได้ยินเช่นนี้ หัวใจของยวี่จิ้นเหวินและหนานซ่งก็สับสนไม่น้อย

ความคิดที่เป็นอันตรายนี้คืออะไร?

"คุณทำสิ่งนี้ในวงการภาพยนตร์เหรอ?"

ในตอนนี้ไม่มีคำพูดใดแสดงความรู้สึกของหนานซ่งได้ สีหน้าของเธอตายไปแล้ว "งั้นฉันต้องอยู่ต่อหน้าคนจำนวนมากในทีมและพวกเขาจะดูสามีของฉันทำ........เกิดอะไรขึ้นกับฉัน? คุณบ้าเหรอ นี่คือการบิดเบือนธรรมชาติของมนุษย์ความหายนะทางศีลธรรม!"

เธอกล่าวหาพวกเขาถึงความคิดที่ไม่สมจริงนี้

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะระเบิดอีกครั้ง หูจิ่งเฉินก็รีบกล่าวว่า "ฉันจะเคลียร์ที่ฉากถ่ายทำ มีเพียงฉันและช่างภาพในฉาก"

"นั่นไม่ใช่........"

หนานซ่งกำลังจะเสียสติ แต่ยวี่จิ้นเหวินจับมือเธอ "ถ้าเป็นกรณีผมคิดว่าผมทำได้"

"........." หนานซ่งหันไปมองยวี่จิ้นเหวินด้วยท่าทางสับสน "หือ?"