สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 760

ณ เมืองตงเจิ้น

เป็นเมืองโบราณที่ตั้งอยู่มุมตะวันออกเฉียงใต้ของสามเหลี่ยมทองคำ และมีตำนานมากมายในเมืองนี้

วีรสตรี นางสนมคนโปรดของฟาโรห์ จักรพรรดิโบราณ นายพล... ว่ากันว่าพวกเขาทั้งหมดมารวมกันที่นี่ ถูกบังคับให้ต้องหนีด้วยสาเหตุต่างๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงราชวงศ์และความขัดแย้งทางผลประโยชน์ และได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง โดยโอกาสและความบังเอิญ รักกันทิ้งตำนานที่สวยงามลึกลับไว้จึงเรียกอีกอย่างว่า "แหล่งรวมอารยธรรมตะวันออกและตะวันตก" มีชาวตะวันออก ตะวันตก และหลายเชื้อชาติผสมอยู่มากมาย เปิดกว้าง

ไม่มีคำถามเกี่ยวกับอดีตและอนาคต

ต่อให้คุณทำเรื่องใหญ่โตในประเทศตัวเอง ตราบใดที่คุณมาที่เมืองตงเจิ้นและเลือกอยู่ที่นี่ตลอดไป คุณก็สามารถรับบัพติศมาด้วยน้ำมนต์ คุณสามารถลืมอดีตและเริ่มต้นใหม่ด้วยชื่อที่แตกต่างและ ตัวตนใหม แต่มีข้อกำหนดเพียงอย่างเดียวคือคุณไม่สามารถออกจากที่นี่ได้

หากไม่มีบัตรผ่านเข้าออกโดยผู้นำ หมายถึงหากถูกจับได้ จะถูกลงโทษ ร้ายแรงสุ่ดจะถูกตัดสินประหารชีวิต

ทุกที่ต้องมีผู้นำ มีกฎเกณฑ์ และหัวหน้าเมืองตงเจิ้นชื่อ "เซียวเอิน"

ในตำนานเล่าว่าเขาเป็นทายาทจักรพรรดิแห่งราชวงศ์แห่งหนึ่งในตะวันออกโดยมีเลือดมังกรไหลอยู่บนร่างกายเขา เขามาที่ เมืองตงเจิ้น ในเวลานั้นและสร้างพันธมิตรกับวีรสตรี และ งูฟ้า ระเบียบใหม่จัดตั้งขึ้นในสถานการณ์ที่วุ่นวาย ซึ่งนำความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองมาสู่เมืองตงเจิ้นอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

ช่วงเวลาดี ๆ นั้นอยู่ได้ไม่นาน ต่อมา เมื่อตงเจิ้นเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ก็มีความแตกต่างกันอย่างมากในหมู่ผู้นำระดับสูงเกี่ยวกับการพัฒนาในอนาคต เมืองตงเจิ้น

อย่างแรกก็ตาม เมืองตะวันออกทั้งหมดถูกแยกออกเป็นสามเผ่า สีแดง สีน้ำเงิน และสีดำ นอกจากสาวศักดิ์สิทธิ์แห่งเอแลนและงูสีน้ำเงินแล้ว ยังมีอัศวินดำเพิ่มเข้ามา

อัศวินดำคือเฉียวเหลิ่ง

สำหรับเฉียวเหลิ่ง เขาเป็น "นักฆ่า" ที่รู้จักกันดีในเมืองตงเจิ้นในขณะนั้น เขากระทำการฆาตกรรมและหนีไปอยู่ที่เมืองตงเจิ้นจากที่อื่น แต่เมื่อเขามาถึงเมืองตงเจิ้น เขาก็ยังไม่เปลี่ยนความอาฆาตในกระดูกเขา ฝ่ายค้านประท้วงชาวเมืองตงเจิ้นเขาเรียกร้องให้มีโทษประหารชีวิต แต่เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นอัศวินดำโดยเซียวเอิน

ส่งผลให้ชนเผ่าต่างๆ ค่อยๆ แตกออกไป และความขัดแย้งระดับบนก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ต่อมาเป็นการทรยศราชินีแห่งหัวใจ หัวหน้าเผ่าแดง และเมืองตงเจิ้นทั้งหมดก็ถูกสับเปลี่ยน หลายคนหนีจากตงเจิ้นผ่านโอกาสนั้น และแน่นอน หลายคนถูกจับกลับคืนมา หลังจากนั้น งูสีฟ้า หัวหน้าเผ่าสีน้ำเงินก็หายตัวไปอย่างกะทันหัน และอัศวินดำเฉียวเหลิ่งเสียชีวิตในต่างแดน

ส่งผลให้ทั้งสามสีแดง น้ำเงิน และดำสลายตัวอย่างเป็นทางการ และเมืองตงเจิ้นก็กลายเป็นระเบียบอีกครั้ง

ตอนนี้ ผู้คนในเมืองตงเจิ้นต่างกระตือรือร้นที่จะสร้างระเบียบใหม่ กระตือรือร้นที่จะให้หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แห่งเอแลนปรากฏตัว ช่วยชีวิตผู้ตายและนำโชคดีมาให้

ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกสุดตงเจิ้น มีปราสาทที่สวยงามตระการตา ซึ่งเป็นสีเงินและสีขาว ที่ซึ่งเซียวเอินอาศัยอยู่

คนใช้สวมชุดเครื่องแบบสีขาวและเดินเงียบๆ ไม่กล้าส่งเสียงออกมา

สาวใช้สี่คนคุกเข่าลงข้างเซียวเอินสองคนบีบขาเขาและอีกสองคนทุบไหล่ให้เขา

เซียวเอินสวมชุดนอนผ้าไหมสีขาว เอนตัวลงครึ่งหนึ่งในอ่างน้ำพุร้อน หลับตาและพักผ่อน

ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เขาอายุเท่าไหร่ เขาได้รับการดูแลอย่างดี ใบหน้าเขาไม่มีริ้วรอย มีเพียงริ้วรอยเล็กๆ ที่มุมตาและหว่างคิ้วตาของเขายาวและแคบ ใบหน้ายาวเล็กน้อยเป็นทรงสี่เหลี่ยมและผมยาวสีดำห้อยลงมาจนถึงเอว

ซ่งซีถือไวน์สองแก้วในถ้วยเรืองแสงและเดินเข้าไปในอ่างทอง

นางเหยียบพรมเปอร์เซียด้วยเท้าเปล่า มีกระดิ่งพันรอบข้อเท้า ทำให้มีเสียงระฆังชัดเจนขณะเดิน นางสวมผ้าคลุมสีขาว ผมสีบลอนด์หยักศก และเดินถือเหล้าองุ่น เสื้อคลุมกำลังโบยบิน ใครที่ได้ เห็นแล้วอึ้ง ยิ้มแก้มปริ แล้วเรียก "พ่อบุญธรรม" อย่างอ่อนหวาน

สาวใช้ทักทายเธอและมองดูเธอด้วยความกลัว

ดวงตานกฟีนิกซ์ที่เฉียบคมคู่นั้นของซ่งซี ยิงอย่างเย็นชาใส่พวกเขา โบกมือให้สาวใช้ซึ่งก้มศีรษะและเดินออกไปเล็กน้อย

“นายท่าน คุณโทษว่าฉันทำร้ายหนานซ่งหรือเปล่า”

เธอแสดงความกลัวบนใบหน้า แต่เยาะเย้ยในใจ เธอไม่เสียใจที่ปล่อยให้ใครบางคนทำร้าย หนานซ่งแต่น่าเสียดายที่ หนานซ่งรอดจากภัยพิบัตินั้นมาได้!

เกือบวินาทีถัดมา เธอไม่เห็นเซียวเอินยกมือขึ้น ลมพัดมา เขาตบหน้าเธอครึ่งหนึ่งด้วยแรงตบ

การตบทำให้ศีรษะเธอเอียง และเลือดก็หยดจากมุมปากเธอในทันที

ซ่งซีเงยหน้าขึ้นมองเซียวเอินด้วยความไม่พอใจ “ฉันไม่เข้าใจ เราได้รับโทเค็นแล้ว ทำไมเราไม่ฆ่าหนานซ่งล่ะ!”

ในที่สุดชายคนนั้นก็เปิดปากเขาขึ้นมา “มันขึ้นอยู่กับเธอหรือ ว่าจะฆ่าหนานซ่งไหม”

เขายืนขึ้น ดึงเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมร่างกายที่ปกคลุมไปด้วยกล้ามเนื้อและรอยแผลเป็น แล้วมองลงไปที่ซ่งซี "คราวนี้ ไปที่ห้องลงโทษแล้วฟาด 30 ครั้ง ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า คราวหน้าถ้าเจ้ากล้าทำอะไรนอกคำสั่งอีก ข้าจะโยนเจ้าลงสระจระเข้”

ซ่งซีตัวสั่นไปทั้งตัว ไม่กล้าแสดงอะไรอีกต่อไป คุกเข่าลงในอ่างอาบน้ำโดยก้มหัวลง ก้มหน้าก้มตาแล้วตอบว่า "ได้ค่ะ"

“โดนแส้เสร็จแล้ว เตรียมตัวออกออกเดินทางได้”

ซ่งซีเงยหน้าขึ้นทันที และเห็นว่าเซียวเอินจากไปแล้ว เหลือเพียงประโยคเดียว "ถึงเวลาต้องกลับไปจีนแล้วพบกับน้องชาย น้องสาว และหลานสาวฉัน"

พูดจบเขาก็หัวเราะออกมา

ใบหน้าที่แดงบวมซ่งซีเต็มไปด้วยเลือดและเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา ในที่สุดพ่อบุญธรรมก็กลับมา!

หนานซ่ง เวลาตายของแกมาถึงแล้ว