สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 761

หลังทานอาหารเย็น ลั่วอินเห็นหนานซ่งดูเหนื่อยๆ รู้ว่าวันนี้เธอยังคงลำบากใจและยังต้องถ่ายทำทั้งวันเธอคงเหนื่อยมาก ได้แต่บอกให้ยวี่จิ้นเหวินและเธอกลับเข้าห้อง แตะหัวเธอก่อนจากไป “ไม่ต้องห่วง พ่อกับแม่อยู่ข้างๆเสมอ”

กระแสน้ำอุ่นไหลผ่านหัวใจ หนานซ่งมองไปที่ ลั่วอินและยิ้ม "แม่ วันนี้แม่เต็มไปด้วยความเป็นแม่ หนูไม่ชินกับมันเลย"

ลั่วอินใช้นิ้วแตะหน้าผากเธอ "แบบนี้ถึงจะชินหรือ เจ้าเด็กน้อย อย่าเพิกเฉยต่อท่ามกลางความสุขที่อยู่ข้างหน้า"

“ไม่มีทาง หนูรู้จัดความสุขและหวงแหนความสุข รู้ว่าพ่อแม่ดีที่สุดในโลก”

หนานซ่ง กล่าว เอนตัวขึ้นหอมแก้มลั่วอิน ลั่วอินพูดอย่างรังเกียจว่า "อ๊ะ" และเช็ดใบหน้าของเขา

ไม่ว่าเธอจะชอบหรือไม่ก็ตาม หนานซ่งไม่สนใจหันไปหอมที่หนานหนิงซงทีหนึ่ง

ยวี่จิ้นเหวินมองจากด้านหลังด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น

หลังหอมพ่อแม่เสร็จแล้ว หนานซ่งโบกมือให้พวกเขาฝันดี ไป๋ลู่ยวี๋ไม่มีความสุข ชี้ไปที่ใบหน้าของเขา “แล้วพี่ล่ะ?”

หนานซ่ง : “อะไร”

ไป๋ลู่ยวี๋มอง “พ่อแม่เป็นพ่อแม่ที่ดีที่สุดใน ดังนั้นพี่ไม่ใช่พี่ชายที่ดีที่สุดเช่นกันเหรอ?”

“ใช่ ๆๆ” หนานซ่งพูดปลอบแล้วหอมเขา “พอใจยัง?”

ไป๋ลู่ยวี๋: "ฮึ่ม! ทำเป็น!"

เขายังไมคิดหยุด

ยวี่จิ้นเหวิน เข้ามาและพูดว่า "ถ้าอย่างนั้น ผมมาทำแทนต่อได้ไหม"

“อา?” ไป๋ลู่ยวี๋เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อและก้าวถอยหลัง สงสัยว่าทำไมยวี่จิ้นเหวินถึงมีความคิดที่อันตรายเช่นนี้?

หนานซ่ง สุขใจที่ได้เห็นมัน “ฉันอนุญาต”

ลั่วอินและ หนานหนิงซง ดูความสนุกนั้น

“ผมไม่ต้องการ ผมยังชอบผู้หญิง!”

ไป๋ลู่ยวี๋ปฏิเสธอย่างเด็ดขาด ในขณะที่วิ่ง เขาหันกลับมา "ตกลงคนในครอบครัวนี้เป็นอะไรกันไปหมดแล้ว!"

หนานซ่ง และคนทั้งสี่มองไปที่ ไป๋ลู่ยวี๋หัวเราะเสียงดัง

หลังจากกล่าวราตรีสวัสดิ์ หนานหนิงซง ก็พา ลั่วอินกลับไปที่ห้อง

ไม่ได้เจอหน้ากันครึ่งเดือนถึงแม้จะวิดีโอคอลกันทุกวันแต่ก็ยังคิดถึงกัน ทันทีที่ประตูปิดลง ทั้งสองมองหน้ากันแล้วจูบกันอย่างดูดเดือด

จูบที่แสนหวานและยาวนาน พวกเขาต่างแสดงความปรารถนาต่อกันและกันด้วยความคิดถึง

หลังจากอาบน้ำและเป่าผมจนแห้ง หนานซ่งเอนกายพิงไหล่ยวี่จิ้นเหวิน และพูดคุยกับเขา

ยวี่จิ้นเหวิน สัมผัสผมนุ่มๆ ของ หนานซ่งที่ยังมีอาการหวาดกลัวเล็กน้อย “วันนี้ทำเอาผม ตกใจจริงๆ”

“พูดตามจริง เมื่อตอนที่ซ่งอี้วิ่งเข้ามาปกป้องฉัน ฉันกลัวมากเลยในตอนนั้น”

“เรื่องนั่นจะไม่เกิดขึ้น ผมเป็นมืออาชีพพอ”

ยวี่จิ้นเหวิน ให้สัญญาและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "เพียงว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากการฝึกฝนนั้นไม่แน่นอน"

“ฉันว่าแล้ว!”

หนานซ่งใช้มือตบบนหน้าอกของเขา ยวี่จิ้นเหวินจับเธอด้วยเสียงหัวเราะและทั้งสองก็อยู่ในอ้อมกอดซึ่งกันและกัน

“ใช่แล้ว” ยวี่จิ้นเหวินผมนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ และถามหนานซ่ง “ตอนนั้นผมไม่กล้าถาม แม่หมายความว่าอย่างไรตอนที่เธอบอกว่าเซียวเอินก็เป็นน้าของคุณ”

เมื่อกล่าวถึง เซียวเอิน การแสดงออกของ หนานซ่ง ก็เย็นลงทันที

“เซียวเอินและแม่ เป็นแบบเดียวกับลุงหลานอวี้” แท้จริงแล้วเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน พวกเขาต่างเดินทางไปเมืองตงเจิ้นด้วยกัน ด้วยอัตลักษณ์ที่แตกต่างและภารกิจที่แตกต่าง แม่บอกว่าเธอเป็นลูกกำพร้าในเวลานั้น , ไม่รู้ว่าพ่อแม่เป็นใคร ไม่รู้ว่ามาจากไหน คนอื่นเรียกเธอว่า 'หญิงวีรสตรีแห่งอิลาน' แต่เธอคิดว่ามันศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ที่ได้กินดื่มอย่างมีความสุข”

เมื่อพูดถึงอุดมคติของแม่เมื่อตอนที่พวกเขายังเด็ก ทั้ง หนานซ่ง และ ยวี่จิ้นเหวิน ต่างก็มีรอยยิ้มบนใบหน้า และเธอกล่าวต่อว่า “เมื่อไปถึงเมืองตงเจิ้นแม่รู้สึกว่าเธอเป็นหนึ่งในภารกิจ ในเวลานั้น เมืองตงเจิ้นในอาณานิคม ผู้คนในเมืองถูกกดขี่ตลอด ไม่ต่างจากทาส เป็นเมืองแห่งทาสขนาดใหญ่ ปีศาจต่างด้าวถือปืน ครองเมืองทั้งเมือง สาวๆ และหนุ่มๆ สุดสวยทุกคน ในเมืองหนีไม่พ้นมือพิษเหล่านั้น

นิสัยของแม่ เธอจะชินกับเรื่องแบบนี้ได้ยังไง เธอจึงรีบเข้าไปในปราสาทเพียงลำพังเพื่อฆ่าปิศาจต่างด้าวสองตัว แต่มีเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่ตาย เธอได้รับบาดเจ็บและถูกตามล่า เธอช่วยชีวิตชายที่มีตาแสนสวยนั้น และชายก็ช่วยชีวิตเธอ คืนนั้นหลานอวี้ และอีกคนก็ปรากฏตัวขึ้นในเวลาต่อมา นั่นคือ หัวหน้าของทาสในขณะนั้น นั่นคือ เซียวเอิน เขา แม่ และหลานอวี้วางแผนการต่อสู้ ร่วมกับทาสในท้องที่ทั้งหมด ก่อจลาจล สังหารมารอีกตัวหนึ่ง และเข้าร่วมกองกำลังภายนอกเพื่อปลดปล่อยทาสในท้องที่ "

ยวี่จิ้นเหวินตั้งใจฟังเรื่องราวของ หนานซ่งเกี่ยวกับสามคนอย่างตั้งใจ "ดังนั้นพวกเขาจึงเป็นพันธมิตรที่ต่อสู้เคียงข้างกันในตอนนั้น"

"อืม"

หนานซ่ง พยักหน้า "เซียวเอิน เป็นคนมีอุบาย ทะเยอทะยาน และเก่งมากในการเอาชนะใจผู้คน แม่เลยให้เขาเป็นพี่ใหญ่ พวกเขาก็มีช่วงเวลาที่ดีเช่นกัน แต่ใจคนนั้นเปลี่ยนง่าย อำนาจก็จะกลืนความตั้งใจเดิมของผู้คนไปด้วย และค่อย ๆ เปิดเผยความทะเยอทะยานของบุคคล รู้ไหมว่าแม่ของฉันทำไมมีลูกได้มากขนาดนี้ "