สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 167

เฟิงเชียนเสวี่ยได้แต่ยิ้มมุมปากด้วยท่าทางที่น่าตลก แต่ดุ้มๆ ด่อมๆ

เธอรู้ว่าถึงขึ้นไปชั้น 68 ก็ช่วยอะไรไม่ได้ อาจจะขึ้นไปเกะกะด้วยซ้ำ ก็เลยจำใจต้องรออยู่ที่นี่…

แต่ พอนึกถึงว่าเยี่ยเจิ้นถิง อาจจะมีอันตราย เธอก็รู้สึกเป็นห่วงอย่างบอกไม่ถูก

“ประธานเจียง งานเปิดตัวกำลังจะเริ่มในหนึ่งนาทีให้หลังนี้” เหวิงลี่พูดเตือนอย่างมีมารยาท “เชิญทางนี้ค่ะ!”

ประธานเจียงดูความเรียบร้อยของชุดสูทและเนกไทของตัวเอง แล้วเดินก้าวเท้ายาวไปในห้องประชุมพร้อมคนกลุ่มใหญ่

พอประตูสีแดงเข้มได้เปิดออก เสียงปรบมือก็ดังขึ้นมาในทันที

เฟิงเชียนเสวี่ยเดินตามอยู่ข้างหลัง ได้เห็นนักข่าวระดับโลกจากกว่าพันสำนัก รวมถึงองค์กรตวามร่วมมือต่าง ๆ วันนี้ทุกคน ล้วนแต่มาเป็นพยานของการเปิดตัวเกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่ของบริษัทเซิ่งเทียน

แสงแฟลชมากมายกำลังสาดไปที่ประธานเจียง ขณะตัวของ เฟิงเชียนเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ ยังถูกแสงจ้าจนตาพร่าไปหมด

หน้าจอโปรเจคเตอร์สามมิติแบบ 360 องศา กำลังฉายความสำเร็จที่ผ่านมาของบริษัทเซิ่ง

เทียน

ผลิตภัณฑ์ด้านเทคโนโลยีของบริษัทเซิ่งเทียน ที่ได้ครองใจหลากครัวเรือน นำพาความสะดวกสบายด้านต่างๆ ให้ชีวิตมนุษย์ และได้กลายเป็นผลิตภัณฑ์ระดับกลาง-สูงประจำครัวเรือนที่ขาดไปไม่ได้

มองดูภาพบรรยายบนจอโปรเจคเตอร์...

เฟิงเชียนเสวี่ยเพิ่งได้รับรู้ถึงความสามารถและอำนาจของเยี่ยเจิ้นเทียน ในใจก็รู้สึกทึ่ง

ดูเหมือนว่าเมื่อก่อนเธอรู้จักเขาน้อยไปมากๆ…

“ทุกท่าน ผมคือเจียงฮุยฮวง เจียงฮุยฮวงผู้ที่หลงใหลในงานวิจัยมาทั้งชีวิต วันนี้ผมมาเป็นตัวแทนของประธานเยี่ยเจิ้นถิง ขอเปิดตัวผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีใหม่ของบริษัทเซิ่งเทียน”

เสียงที่หนักแน่นและเต็มไปด้วยพลังของประธานเจียงดังขึ้นมา

เสียงอื้ออึงดังมาจากข้างล่างเวที มีคนกำลังกระซิบว่า “ที่แท้ประธานเจียงของบริษัทเซิ่งเทียน ก็คือนักวิจัยเจียงฮุยฮวงที่มีชื่อเสียงระดับโลกนี้เอง!”

“ก็ว่าละทำไมบริษัทเซิ่งเทียน ถึงเติบโตเร็วแบบนี้ ที่แท้ก็เพราะว่าแอบซ่อนอัจฉริยะแบบนี้ไว้มากมายนี้เอง”

“ไม่รู้จริงๆ ว่าเยี่ยเจิ้นถิง ของบริษัทเซิ่งเทียน มีที่มายังไง ถึงสามารถเชิญเจียงฮุยฮวงมาทำงานให้กับเขาได้”

เฟิงเชียนเสวี่ยเป็นกังวลใจอย่างมาก เธอหมุนตัวแล้ววิ่งออกไป เตรียมจะไปขึ้นลิฟต์ เมื่อสังเกตเห็นว่าลิฟต์กำลังถูกใช้งานอยู่ เธอเลยขึ้นไปทางบันไดหนีไฟวิ่งแทน…

‘ฟึบ!’

กำลังจะเดินออกจากประตูบันไดหนีไฟ ก็มีมีดด้ามหนึ่งลอยมา

ดีที่เฟิงเชียนเสวี่ยหลบได้เร็ว ไม่งั้นตอนนี้คงลงไปเจอยมบาลแล้ว

เธอตกใจและหายใจอย่างแรง ยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกล็อกคอจากด้านหลังพร้อมเอามีดมาจี้ที่คอเธอไว้ พลางคำรามใส่เธอว่า “อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันจะฆ่ามัน!”

ณ ตอนนั้นเฟิงเชียนเสวี่ยเพิ่งดึงสติกลับมาได้ เธอจึงมองตรงไปข้างหน้า

เยี่ยเจิ้นถิงใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว พับแขนเสื้อ ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ

เยี่ยฮุยกำลังกดตัวและจัดการอีกคนนึงอยู่ด้านข้าง สำนักประธานถูกทำลายเสียหายไปหมด แต่พวกเขากำลังอยู่ในสถานะได้เปรียบ

แต่น่าเสียดาย เธอดันโผล่ออกมาแบบไม่ดูตามาตาเรือในช่วงเวลาชี้เป็นชี้ตายแบบนี้