สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 202

“ไม่ต้องไปใส่ใจกับความคิดเห็นพวกนั้นหรอก”

เสี่ยวลี่ว์หยิบโทรศัพท์มือถือคือ แล้วโน้มตัวเข้ามาพลางพูดด้วยเสียงเบาๆ

“ฉันได้ยินมานานแล้วว่าความสัมพันธ์ของประธานซือกับภรรยาไม่ดีนักหรอก แม้กระทั่งงานแต่ง พวกเขาก็ไม่ได้จัดด้วยซ้ำ คุณนายซือน่ะ เป็นที่ร่ำลือกันในแวดวงธุรกิจว่านางเป็นคนชอบวางอำนาจ มารยาทต่ำทราม ไม่มีใครชอบนางหรอก เธอจะต้องสู้ๆ นะ หาโอกาสช่วงชิงตำแหน่งมาให้ได้ อีกหน่อยถ้าได้เข้าไปเป็นสะใภ้ผู้ดีแล้วก็อย่าลืมฉันล่ะ”

“เสี่ยวลี่ว์ เธอเข้าใจผิดแล้ว มันไม่ใช่อย่างนั้น...”

ขณะที่เฟิงเชียนเสวี่ยกำลังจะอธิบาย จู่ๆ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นหมายเลขที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา เธอรับสาย “ฮัลโหล!”

“ไม่ทราบว่าใช่คุณเฟิงเชียนเสวี่ยหรือเปล่าคะ ดิฉันมาจากสถานีโทรทัศน์ไห่เฉิง ทางเราอยากจะขอสัมภาษณ์กรณีระหว่างคุณกับคุณซือเฮ่าเซวียนสักหน่อย...”

ปลายสายยังพูดไม่จบ เฟิงเชียนเสวี่ยก็รีบตัดสายทิ้ง จากนั้นก็มีโทรศัพท์จากที่อื่นโทรเข้ามาทันที

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่กล้ารับโทรศัพท์ แต่ด้วยความรวดเร็ว มีข้อความจำนวนมากมายหลั่งไหลพรั่งพรูกันเข้ามา

[คุณเฟิงเชียนเสวี่ย ทางเรามาจากหนังสือพิมพ์ไห่เฉิง อยากจะขอสัมภาษณ์พิเศษเรื่องของคุณกับคุณซือเฮ่าเซวียน...]

[คุณเฟิงเชียนเสวี่ย พวกเรามาจากหนังสือพิมพ์ธุรกิจไห่เฉิง เราอยากจะขอสัมภาษณ์คุณ ขอนัดเวลาสักหน่อยได้ไหม]

[คุณเฟิงเชียนเสวี่ย...]

สื่อที่มีชื่อเสียงทั้งหมดในไห่เฉิง รวมถึงสื่อต่างถิ่น และแม้แต่สื่อต่างประเทศรายใหญ่ ต่างก็ติดต่อหาเฟิงเชียนเสวี่ยเพื่ออยากจะขอสัมภาษณ์เธอ

ตอนนี้เฟิงเชียนเสวี่ยไม่กล้ารับสายที่ไม่รู้จัก และไม่กล้าเปิดดูข้อความอีกเลย

แค่เวลาเพียงไม่กี่นาที เธอได้รับข้อความหลายสิบข้อความ ทั้งหมดเป็นข้อความที่สอบถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับซือเฮ่าเซวียน

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกกระวนกระวายใจ เธอรู้ว่าตอนนี้เรื่องมันใหญ่โตมากแล้ว หากปล่อยไว้แบบนี้ ความลับทั้งหมดก็จะแตก และลูกๆ ทั้งสามของเธอก็จะถูกดึงเข้ามาพัวพันไปด้วย...

ทำอย่างไรดีนะ

ทำอย่างไรดี

“ให้ฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้!” จู่ๆ เสียงของไป๋ลู่ก็ดังขึ้นมาจากด้านนอก“ฉันไม่ได้มาก่อกวนนะ ฉันมาหาเฟิงเชียนเสวี่ย มันย้ายบ้าน ฉันหามันไม่เจอ เลยต้องมาที่นี่เพื่อตามหามัน”

เฟิงเชียนเสวี่ยทนฟังไม่ไหว จึงหันหลังเดินจากไป

“เฮ้ เชียนเสวี่ย เธอจะไปไหนล่ะ ถ้าไม่ขึ้นลิฟต์ตัวนี้ เธอจะเข้างานสายนะ”

เสี่ยวลี่ว์ตะโกน แต่ประตูลิฟต์ปิดแล้ว

“อับอายจนอยู่ไม่ได้น่ะสิ ไม่มีหน้าจะทนอยู่ต่อแล้ว”

“ไม่รู้ว่าแผนกบุคคลคิดยังไง ถึงเอาคนไร้ศีลธรรมอย่างนี้เข้ามาทำงาน”

“แหม พวกเธอมันบริสุทธิ์ พวกเธอมันสูงส่งนักนี่...”

ที่หน้าลิฟต์ เพื่อนร่วมงานยังคงยืนถกเถียงกัน เฟิงเชียนเสวี่ยยกมือขึ้นกุมขมับ เธอเตรียมจะไปขึ้นลิฟต์อีกฝั่งหนึ่ง

ทันใดนั้น ก็มีเสียงด่าทอของไป๋ลู่ดังขึ้นมาอีก

“เฟิงเชียนเสวี่ย นังผู้หญิงสารเลว รีบออกมาเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเปิดโปงความลับของแกต่อหน้าสื่อมวลชน”