สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 204

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบไปไป๋ลู่ที่ร้านกาแฟฝั่งตรงข้าม เพียงแค่ก้าวขาเข้าไปในร้าน แสงแฟลชแวบวาบจากกล้องพุ่งใส่เธอจนแทบลืมตาไม่ขึ้น

เธอยกมือขึ้นมาปิดใบหน้าโดยสัญชาตญาณ แต่แล้วก็ได้ยินเสียงของไป๋ลู่ดังมาจากด้านข้าง “นี่คือนังเมียน้อยเฟิงเชียนเสวี่ย ที่มายุ่งกับครอบครัวของฉัน ทุกคนถ่ายให้ชัดๆ ถ่ายหน้าของมันให้ชัดที่สุด!”

เฟิงเชียนเสวี่ยเพิ่งจะตระหนักได้ว่า ที่แท้ไป๋ลู่เรียกนักข่าวกลุ่มหนึ่งให้มาดักรอเธอที่นี่...

ร้ายกาจมาก!

กล้องทุกตัวจับไปที่เฟิงเชียนเสวี่ย และยังมีนักข่าวถามคำถามเธอ

“คุณเฟิง คุณเป็นอะไรกับท่านประธานซือหรือคะ”

“คุณเฟิง คุณเข้าไปแทรกแซงชีวิตแต่งงานของประธานซือกับคุณนายซือ ตั้งแต่เมื่อไหร่หรือคะ”

“คุณเฟิง คุณได้บังคับให้ประธานซือหย่ากับคุณนายซือ แล้วมาแต่งงานกับคุณหรือเปล่าครับ”

“คุณเฟิง ทำไมคุณถึงทำแบบนี้คะ”

เฟิงเชียนเสวี่ยโกรธมาก เธอถามกลับนักข่าว “พวกคุณมีหลักฐานอะไรมากล่าวหา ว่าฉันไปวุ่นวายกับครอบครัวคนอื่นล่ะ”

“ก่อนหน้านี้แหล่งข่าวของเราถ่ายรูปคุณกับคุณซือนัดพบกันที่ภัตตาคารบลูไดมอนด์ ดูท่าทางสนิทสนมกัน เขายังจับมือของคุณด้วย แล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นหรือคะ”

นักข่าวสาวถามฉอดๆ

“จับมือก็คือเข้าไปวุ่นวายกับครอบครัวแล้วหรือคะ” เฟิงเชียนเสวี่ยขยับขึ้นหน้าหนึ่งก้าว จับมือของนักข่าวสาวคนนั้น มาวางบนมือของช่างกล้องหนุ่มที่ยืนข้างๆ “แล้วตอนนี้คุณกำลังเข้าไปยุ่งกับครอบครัวของคนอื่นอยู่หรือเปล่าล่ะ”

“คุณ...” นักข่าวสาวคนนั้นพูดไม่ออก

ส่วนตากล้องหนุ่มยืนอึ้ง

“เฟิงเชียนเสวี่ย คุณหมายความว่า คุณไม่ใช่มือที่สามหรือคะ” นักข่าวอีกคนถามต่อ “แล้วทำไมคุณถึงนัดพบกับประธานซือเป็นการส่วนตัวล่ะคะ”

แต่ช่วยไม่ได้ในเมื่อพวกเขาถูกบอดี้การ์ดเชิญให้กลับ ต่างบ่นอุบกันด้วยความรู้สึกไม่พอใจ และตั้งใจว่าในอนาคตพวกเขาจะไม่ยุ่งเรื่องของไป๋ลู่แล้ว

ในที่สุด นักข่าวก็กลับไปจนหมด ภายในร้านกาแฟก็สงบลง

“เฟิงเชียนเสวี่ย เธอรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ของเธอกับเฮ่าเซวียนเดี๋ยวนี้เลย ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่ปล่อยเธอเอาไว้แน่!” ไป๋ลู่วางอำนาจออกคำสั่ง

“ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกหงุดหงิดใจมาก “ฉันกับซือเฮ่าเซวียนไม่มีอะไรทั้งนั้น...”

“ไม่มีอะไรงั้นหรือ” ไป๋ลู่ตบโต๊ะ “วันนั้นเธอโทรหาฉัน ยังบอกว่าเธอจะยั่วยวนเขาอยู่เลย...”

"นั่นเป็นวิธีการยั่วยุ จงใจยั่วให้เธอกลับมา" เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้วเย้ยหยันเธอ "ไอคิวของเธอไม่ได้สูงขึ้นเลยจริงๆ"

“แก...” ไป๋ลู่โมโหจนหน้าซีด “แล้วถ้าไม่มีอะไร ทำไมเฮ่าเซวียนถึงกลับมาพร้อมกับสร้อยคอทับทิมล่ะ แล้วทำไมเขาถึงต้องการจะหย่ากับฉันให้ได้ ถึงขนาดเซ็นชื่อในใบหย่าเรียบร้อยแล้ว”

“สร้อยคอทับทิมนั้นประธานเยี่ยมอบให้เขา พวกเขาสองคนทำข้อตกลงกันไว้” เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้ว "ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมเขาถึงต้องการหย่า เธอต้องไปถามเขาเองแล้ว”