สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 219

“ค่ะ คุณป้าเก่งสุดๆ เลย…”

“ชมเกินไปแล้ว เริ่มจัดการเถอะ!”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ เฟิงเชียนเสวี่ยก็สาบานอยู่ในใจว่าจะต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้ ไม่ว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น จะไม่ยอมให้ใครมาจูงจมูกได้อีกแล้ว…

เฟิงเชียนเสวี่ยลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตา ตามหาเอกสารสำคัญต่างๆ และเอาใส่ไว้ในกระเป๋า จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์เดินลงไปชั้นล่าง

อย่างไรก็ตาม ทำให้เรื่องสงบลงก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที หลังจากนี้ค่อยคิดหาวิธีสลัดคนไทยคนนั้นออกไป แล้วพาเด็กๆ ไปใช้ชีวิตที่เมืองอื่น…

ชั้นล่าง รถตู้ของตระกูลไป๋มาถึงแล้ว ไป๋ชิวอวี่พาบอดี้การ์ดมารับเฟิงเชียนเสวี่ยด้วยตัวเอง

ส่วนคนไทยคนนั้นก็นั่งตัวสั่นอยู่ที่เบาะหลัง เหมือนกับนกที่ถูกทำให้ตกใจอย่างไรอย่างนั้น แทบจะไม่กล้าหายใจออกมา

ทันทีที่บอดี้การ์ดเห็นเฟิงเชียนเสวี่ย พวกเขาก็ผลักเธอขึ้นไปบนรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว

เฟิงเชียนเสวี่ยเงยหน้าขึ้นและเห็นเฟิงซื่อหยวน เธออดไม่ได้ที่จะตกใจ

เฟิงซื่อหยวนไม่มีท่าทีอ่อนโยนต่อเธอเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เขาขมวดคิ้วและด่าเธอด้วยความโกรธ “เชียนเสวี่ย ฉันก็นึกว่าเธอเป็นเด็กดีมาตลอด คิดไม่ถึงว่าเธอจะทำเรื่องหน้าไม่อายแบบนั้นลงไปได้ ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเฮ่าเซวียนจะเคยคบกับเธอมาก่อน แต่ตอนนี้เขาเป็นสามีของลู่ลู่ เป็นพ่อของมู่เฟิง เธอทำเรื่องแบบนั้นลงไปได้อย่างไร…”

“เรื่องที่ลูกของคุณลุงทำหน้าไม่อายยิ่งกว่านี้อีก คุณลุงเคยด่าเธอไหมคะ” เฟิงเชียนเสวี่ยย้อนถาม

“เธอ…”

“หุบปาก!” ไป๋ชิวอวี่ตบหน้าเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างรุนแรงและชี้หน้าด่าทอเธอด้วยความโกรธ “ถ้าฉันไม่เห็นแก่สถานะของพ่อแกละก็ ฉันคงฆ่าเธอไปแล้ว!”

“เหอะ…” เฟิงเชียนเสวี่ยจับหน้าที่บวมแดงและแสยะยิ้ม “พูดเหมือนพวกคุณสำนึกในบุญคุณมากอย่างนั้นแหละ ตอนนั้น ไม่ใช่พวกคุณที่ทำให้พ่อของฉันต้องตายหรอกหรือ”

“เธอพูดบ้าอะไรของเธอ” เฟิงซื่อหยวนตะโกนขึ้นมา “บุญคุณของพี่ที่มีต่อฉันยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ฉันจะไปทำร้ายเขาได้อย่างไร”

เฟิงเชียนเสวี่ยมองดูท่าทางลุกลี้ลุกลนของเขา เหมือนกับกำลังเสแสร้งอยู่

“ไม่ต้องสนใจเธอ” สายตาของไป๋ชิวอวี่ดูเหมือนจะวูบวาบขึ้นมาเล็กน้อย แต่น้ำเสียงยังคงหนักแน่นเหมือนเดิม “เธอมันก็แค่นังแพศยาหน้าไม่อายก็เท่านั้นแหละ ยั่วยวนซือเฮ่าเซวียนยังไม่พอ ยังจะมาใส่ร้ายพวกเราอีก”

“เห็นได้ชัดว่าคนที่ทำให้พ่อของเธอต้องตายก็คือ…”

“เงียบซะ จะไปพูดกับเธอทำไม”

เฟิงซื่อหยวนกำลังจะพูดออกไปก็ถูกไป๋ชิวอวี่จัดเอาไว้ก่อน

ไป๋ชิวอวี่จัดการอย่างรอบคอบมาก เธอให้คนมาต่อแถวไว้ตั้งแต่เช้าแล้ว

เฟิงเชียนเสวี่ยเข้าไปก็ดำเนินการได้ทันที ไม่ต้องต่อแถวใดๆ ทั้งนั้น

ไป๋ชิวอวี่ มือหนึ่งจับผ้าคลุมหน้าไว้ อีกมือหนึ่งก็บีบไหล่เฟิงเชียนเสวี่ยไว้ กลัวว่าเธอจะหนีไป

บอดี้การ์ดสองคนกดเสือไว้กับเก้าอี้ ทำเอาเขาไม่กล้าหายใจออกมา

“พวกคุณคือ?” พนักงานรู้สึกว่าพวกเขามีอะไรแปลกๆ

“พวกเราเป็นญาติค่ะ” ไป๋ชิวอวี่ยิ้มและพูดออกมา “ฉันเป็นแม่ของเธอ มาดำเนินการเป็นเพื่อนลูกสาวกับลูกเขย ส่วนสองคนนี้เป็นพี่ชายของเธอค่ะ”

เฟิงเชียนเสวี่ยด่าอยู่ในใจ ถ้าเธอมีแม่แบบนี้ละก็ เธอขอไปเกิดใหม่ดีกว่า

“แสดงเอกสารสำคัญด้วยค่ะ” พนักงานไม่ได้ถามอะไรอีกและเริ่มเข้าสู่กระบวนการ

เฟิงเชียนเสวี่ยกับเสือหยิบเอกสารออกมา

พนักงานรับเอกสารไปและมองดูเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างไม่เชื่อสายตา “นางเอกสาวในข่าวเองหรือนี่!”