“คิดจะโกหกผมหรือไง หือ?” เยี่ยเจิ้นถิงบีบคางของเฟิงเชียนเสวี่ย แล้วเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ “คุณคิดว่าผมนั้นหลอกง่ายมากขนาดนั้นเลย”
“ไม่ใช่...” เฟิงเชียนเสวี่ยส่ายหน้าด้วยความตื่นตระหนก “ฉันไม่เคยคิดที่จะโกหกคุณเลย จริงๆนะ...”
หากในเวลานี้ยังไม่ยอมรับอีกล่ะก็ คงจะต้องตายอย่างน่าอนาถจริงๆ
ขนาดต่อหน้าผู้ที่น่ารังเกียจและไร้ยางอายเช่นสองแม่ลูกของตระกูลไป๋นั่น เธอก็ยังสามารถปรับตัวอยู่ด้วยได้เลย
แล้วนับประสาอะไรกับเยี่ยเจิ้นถิงล่ะ?
ต่อหน้าผู้ที่มีพระคุณที่ช่วยชีวิตตัวเองไว้ ต้องอ่อนน้อมถ่อมตัวเล็กน้อย จะได้ไม่ขายหน้าสินะ
“ผมให้เวลาคุณห้านาที!” เยี่ยเจิ้นถิงหมดความอดทน “พูดออกมาตรงๆ แล้วอธิบายให้ผมฟังอย่างละเอียด”
“ก่อนอื่นเลย นางเอกในข่าวฉาวคนนั้นไม่ใช่ฉันจริงๆ นะ” เฟิงเชียนเสวี่ยอธิบายอย่างรีบร้อน “ฉันสาบานด้วยชีวิตของฉันเลย ฉันไม่เคยมีอะไรกับซือเฮ่าเซวียนอย่างแน่นอน...”
เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาหรี่ตาลงและเหลือบมองเธออย่างเย็นชาเท่านั้น
“จริงๆ นะ คุณเชื่อฉันสิ” เฟิงเชียนเสวี่ยจับมือเขาขึ้นมาแล้วอธิบายด้วยความกังวล “ซือเฮ่าเซวียนกับฉันไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันเลยนะ อีกอย่างเขาก็แต่งงานแล้ว ฉันจะไปมีอะไรกับเขาได้ไง...”
“แล้วถ้าเขายังไม่แต่งงาน จะมีอะไรกับเขา?” เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้ว “หือ?”
“ไม่สิ...” เฟิงเชียนเสวี่ยส่ายหัวปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า “ฉันหมายความว่า ฉันกับเขาไม่ได้...”
“คำพูดของคุณมันวกไปวนมา ในห้าสิบนาทีนี้คุณพูดอะไรไม่ชัดเจนสักอย่าง” เยี่ยเจิ้นถิงพูดขัดจังหวะเธอ “ถ้างั้นตอนนี้ผมถามคุณ คุณตอบ”
“อือ” เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้าอย่างอ่อนแรง
“เมื่อคืนนี้คุณได้เจอซือเฮ่าเซวียนไหม” เยี่ยเจิ้นถิงจ้องมองเธออย่างเย็นชา
“เจอ...” เฟิงเชียนเสวี่ยตอบอย่างตรงไปตรงมา แต่ก็พูดเสริมขึ้นมาทันทีว่า “ฉันไปทานอาหารเย็นที่ร้านนั้นจริงๆ แต่ฉันไปกับเพื่อนคนอื่น แล้วดันไปเจอซือเฮ่าเซวียนที่ร้านอาหารนั้น เขาไปกับ...”
ดวงตาของเฟิงเชียนเสวี่ยเบิกกว้างกว่าระฆังทองแดง เขาเป็นเทพเจ้าหรือเปล่านะ ทำไมเขาถึงรู้ได้ล่ะ
“อย่างแรก ผมเคยเห็นหุ่นของคุณแล้ว และมันดูดีกว่าผู้หญิงในวิดีโอนั่นมาก อีกทั้งคุณยังเงอะๆ งะๆ ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ จะไปเล่นเป็นหญิงสาวที่ขึ้นอยู่ข้างบนแบบนั้นได้ไงล่ะ?”
“คุณ...” เฟิงเชียนเสวี่ยหน้าแดงขึ้นมาทันที เธอพูดอะไรไม่ออก
“อย่างที่สอง คนหัวใสที่เห็นข่าวนี้ในครั้งแรก ควรจะตรวจสอบแหล่งที่มาของภาพถ่ายและวิดีโอทันทีที่เห็นข่าวและสืบหาว่าสื่อไหนเป็นคนรายงานข่าวนี้ก่อน...
...จากสื่อที่ลงมือ ก็จะสืบได้ว่าพวกเขาได้ข้อมูลมาได้อย่างไร จากนั้นก็ค่อยหาเบาะแสเพื่อสืบหาตัวตนของผู้หญิงคนนั้น”
เขาหยุดไปครู่หนึ่ง แล้วพูดเสริมด้วยถ้อยคำที่ดูถูกเหยียดหยามอย่างยิ่งว่า “เรื่องชั้นต่ำเช่นนี้ บอดี้การ์ดของฉันคนไหนก็จัดการได้ทั้งนั้น”
“โอ้~~” เฟิงเชียนเสวี่ยคิดได้ในทันที “ฉันคิดว่าการใช้อำนาจของท่านประธานในนิยายรักไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะ ท่านประธานในนิยายรักจะเป็นคนแรกที่โกรธเมื่อได้เห็นข่าว แล้วหลังจากนั้นเขาก็จะถามนางเอกและลงโทษให้เธอทรมาน...”
“จะบ้าหรือไง!” เยี่ยเจิ้นถิงถึงกับพูดอะไรไม่ออก “ทุกคนที่สามารถหาเงินและสามารถควบคุมดูแลกรุ๊ปได้นั้นไม่ใช่คนโง่ ใครจะไปทำผิดพลาดในเรื่องต่ำๆ แบบนั้นกัน นิยายรักไร้สมองที่คุณอ่านพวกนั้นน่ะ เขียนมาจากคนไม่มีประสบการณ์ทั้งนั้นแหละ อ่านมากไปคุณก็จะโง่ขึ้นเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ไม่ต้องไปอ่านมันอีก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...