ระหว่างทางกลับบ้าน เฟิงเชียนเสวี่ยลองถามดูว่า “คุณหมอเหลย ประธานเยี่ยแพ้กุ้งหรือเปล่าคะ”
“ไม่นี่คะ? ทำไมถึงถามละคะ” เหลยอวี่ประหลาดใจมาก
“ไม่มีอะไร...”
เฟิงเชียนเสวี่ยฉงนสงสัย ในเมื่อไม่ได้แพ้กุ้ง แล้วทำไมเยี่ยเจิ้นถิงกินขนมจีบกุ้งไปคำหนึ่งสีหน้าก็เปลี่ยนไไปเป็นอย่างมาก?
หรือว่าเป็นภูมิแพ้เธอ?
ถ้าแพ้เธอ เขาก็คงไม่ตะกละตะกลาม...
ในหัวของเฟิงเชียนเสวี่ยคิดถึงฉากร้อนแรงราวกับไฟเมื่อสองวันก่อน ชั่วขณะนั้นก็หน้าแดงขึ้นมา...
ก่อนที่จะรู้ตัว รถก็ได้ขับมาถึงชั้นล่างของบ้านใหม่แล้ว
เหลยอวี่อยากขึ้นไปส่งเฟิงเชียนเสวี่ยที่ชั้นบน แต่เฟิงเชียนเสวี่ยยืนกรานที่กลับขึ้นไปเอง
เหลยอวี่พูดมากคงไม่ดี จึงได้แต่พาบอดี้การ์ดจากไป
เฟิงเชียนเสวี่ยพาซื่อเป่าน้อยกลับบ้าน เมื่อเปิดประตู ก็อดตะลึงไม่ได้...
ในบ้านรกระเกะระกะ ประตูห้องเปิดเอาไว้
เหลยอวี่เคยมาก่อนหน้านี้ แต่เธอเชื่อว่าเหลยอวี่ไม่กล้าทำบ้านเธอรกแน่ หรือว่ามีขโมย?
เหลยอวี่เคยมาก่อนหน้านี้
เฟิงเชียนเสวี่ยรีบเข้าห้องไปตรวจดู พบว่ากระเป๋าเกินทางของลูกๆถูกรื้อกระจัดกระจาย เสื้อผ้าและรูปถ่ายส่วนหนึ่งก็หายไป
เธอลุกลี้ลุกลนทันที รีบไปค้นเอกสารและข้าวของของตัวเองในห้อง ยังอยู่ครบทั้งหมด
แต่ในลิ้นชักที่เก็บเอกสารมีกระดาษอยู่แผ่นหนึ่ง ข้างบนมีตัวอักษรที่คุ้นตาเขียนไว้ว่า : เฟิงเชียนเสวี่ย โทรฯมาด้วย!
ไม่มีลายเซ็น แต่เฟิงเชียนเสวี่ยรู้ ว่าเป็นไป๋ลู่
เธอโทรฯให้ไป๋ลู่ทันที
ไม่นานสายก็ติด
“โทรฯมาเร็วขนาดนี้เลย? ฉันนึกว่าต้องรอสองสามวัน”
เสียงของไป๋ลู่ต่ำและแหบแห้ง ยังแฝงไว้ด้วยความเย็นชาและเย้ยหยัน
“เธอมาบ้านฉันเหรอ เธอหยิบเอาเสื้อผ้ากับรูปถ่ายของลูกๆฉันไปใช่ไหม” เฟิงเชียนเสวี่ยถามตรงๆ
“ใช่” ไป๋ลู่ยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันยังไปโรงเรียนอนุบาลทำสำเนาวีดีโอตอนที่พวกเขาเรียนหนังสือ น่ารักมากเลยนะ บวกกับเสื้อผ้าของพวกเขาและรูปถ่าย ห่อรวมกัน ส่งไปให้เยี่ยเจิ้นถิง เธอว่า ดีไหม”
“เธอต้องการอะไรกันแน่” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกว่าเธอบ้าไปแล้ว
“เธอว่ามาเลย…”
เฟิงเชียนเสวี่ยอธิบายสั้นๆเกี่ยวกับเรื่องของเด็กๆให้ฉู่จือมั่วฟัง ขอร้องให้ฉู่จือมั่วรีบพาคนไปช่วยลูกของเธอ ในขณะเดียวกันให้เก็บความลับไว้แทนเธอด้วย
ฉู่จือมั่วรีบไปจัดการทันที
วางสายไปแล้ว เฟิงเชียนเสวี่ยลังเลอยู่สักพัก แต่ก็ตัดสินใจไปพบไป๋ลู่ที่บาร์
ไป๋ลู่เป็นคนที่ทำสิ่งต่างๆโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์โดยรวมและผลลัพธ์ที่ตามมา ตอนนี้โครงการของตระกูลซือถูกระงับ ความสัมพันธ์ของเธอและซือเฮ่าเซวียนก็ได้สิ้นสุดลงเช่นกัน
พ่อแม่ของเธอก็โดนจับ…
ขณะนี้ ดูเหมือนเธอจะหมดสิ้นทุกอย่าง
คำเตือนของเยี่ยเจิ้นถิงสำหรับเธอแล้วไม่มีประโยชน์อะไร
ในเวลาเช่นนี้ เรื่องอะไรไป๋ลู่ก็สามารถทำได้ทั้งนั้น…
แทนที่จะพัวพันกับพวกนั้นต่อไป มิสู้วันนี้ทำให้มันจบลงไปซะ!
เฟิงเชียนเสวี่ยนั่งแท๊กซี่มาที่บาร์ ในเวลานี้เพิ่งเปิดทำการ ผู้คนแน่นขนัด เสียงเพลงเฮฟวีเมทัลดังหนวกหู
เฟิงเชียนเสวี่ยแทรกตัวเบียดเข้าไป พอถึงบริเวณห้องวีไอพี เธอก็หาห้องที่เธอกับไป๋ลู่เคยมา ท่ามกลางผู้คนที่พลุกพล่านตรงทางเดินเธอเห็นด้านหลังที่คุ้นตา…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...