สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 410

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบเดินออกมา เมื่อเห็นเฉียวไห่ชิงไม่ได้ตามมา จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลังจากผ่านเรื่องราวมากมายขนาดนี้ เธอก็ได้รับบทเรียนมากมาย ตอนนี้เธอระมัดระวังขึ้นมากเมื่อเจอเรื่องและป้องกันตัวเองได้ดีขึ้นมากเช่นกัน

เมื่อก่อนเจออันตรายก็จะมีนายเป็ดของเธอคอยปกป้อง แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เธอต้องเรียนรู้ที่จะป้องกันตัวเอง

"พี่เชียนเสวี่ย" เสียงกังวลของเกาถิงดังขึ้น "ฉันตามหาพี่ทุกที่เลย พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม"

"ไม่เป็นไร" เฟิงดชียนเสวี่ยมองเธอที่มีท่าทางกังวลและอดไม่ได้ที่จะประทับใจ "ถิงถิง ขอบคุณนะ"

"ขอบคุณอะไร พวกเราเป็นมิตรที่ดีกันนะ ครั้งที่แล้วพี่ก็ช่วยฉันไว้" เกาถิงยิ้มและพูดว่า "ไปเถอะ ฉันจะพาคุณไปทํางาน คืนนี้พี่ยังไม่ได้เปิดบิลเลย เป็นแบบนี้ต่อไปต้องแย่แน่”

"อืมๆ" เฟิงเฉียนเสวี่ยไปทํางานกับเกาถิง

นอกจากห้องก่อนหน้านี้แล้ว ห้อฝอื่น ๆ ก็ทํางานได้อย่างราบรื่นมาก แม้ว่ารูปร่างที่ดูหยิ่งผยองยังคงดึงดูดความสนใจของผู้ชายบางคน แต่เนื่องจากพวกเขาสั่งเจ้าหญิงของร้าน อย่างมากก็แค่ลวนลามด้วยคำพูดไม่กี่คํา แต่ไม่ได้ทําอะไรกับเธอ

งานของเธอก็ราบรื่นไปจนถึงเที่ยงคืนในที่สุดลมเชียนเสวี่ยก็เปิดบิลได้หลายใบ ไปถามพี่ฮวาอย่างดีใจว่ามีค่าคอมมิชชั่นเท่าไหร่ พี่ฮวาบอกว่ารวมกันสามร้อยกว่าหยวน

พอเฟิงเฉียนเสวี่ยได้ยินตาโง่ ๆ แล้ว ทําไมรายการสองสามใบที่เกาถิงเปิดได้มีค่าคอมมิชชั่นมากกว่า 40,000 กว่า ทำไมเธอถึงได้น้อยขนาดนี้

พี่ฮวาอธิบายว่า รายการที่เกาถิงเปิดนั้นเป็นไวน์ต่างประเทศที่มีชื่อเสียงทั้งหมด กําไรสูง ค่าคอมมิชชั่นก็เลยสูง เธอเปิดเครื่องดื่มธรรมดา กําไรต่ํา ค่าคอมมิชชั่นก็ต่ํา

เฟิงเชียนเสวี่ยท้อแท้เล็กน้อย ดูเหมือนว่าเงินจะไม่ได้หากันง่ายๆนะ

เกาถิงได้พบกับแขกที่มีรสนิยมต่อไวน์ของเฉียวไห่ชิง เขาสั่งไวน์ราคาแพง สถานการณ์แบบนี้มีน้อยมาก ลูกค้าทั่วไปที่มาที่นี่เพื่อจะซื้อผู้หญิง สั่งไวน์เพียงเพื่อเพิ่มบรรยากาศเท่านั้นและจะไม่สั่งไวน์แพงเกินไป

ดังนั้นโอกาสที่จะทำเงินได้หลายหมื่นในคืนเดียวจึงมีไม่มากนัก

เกาถิงปลอบใจเธอว่าอย่าพึ่งท้อใจ ให้พยายามต่อไป

ในคืนนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยทำงานจนถึงตีสี่จึงเลิกงาน คํานวณรายได้ของคืนนี้กับเกาถิง เกาถิงเพิ่มทิปและค่าคอมมิชชั่นต่าง ๆ ได้ 50,000

การทำงานในคืนนี้ เกาถิงมาสายหนึ่งชั่วโมง

เฟิงเชียนเสวี่ยเห็นดวงตาของเธอแดงก่ํา ดูหดหู่มาก รีบถามว่า "ถิงถิง เกิดอะไรขึ้นกับเธอ"

"อาการของแม่ฉันแย่ลงอีกแล้ว" เกาถิงร้องไห้และพูดว่า "ฉันพยายามหาเงินให้เธอรักษาโรค เห็นอาการดีขึ้นเล็กน้อย แต่ตอนนี้อยู่ ๆ ก็..."

"ถึงว่าทำไมเธอทํางานหนักขนาดนี้..." เฟิงเฉียนเสวี่ยรู้สึกเจ็บปวดแทน"ใจเย็นก่อน คุณน้าเป็นโรคอะไร เธอบอกฉันสิ ฉันรู้จักหมอที่เก่งมากคนหนึ่ง อาจจะช่วยเธอได้"

"แม่ของฉันตกจากตึกเมื่อสี่ปีก่อนและกลายเป็นอัมพาต..." เกาถิงเล่าเรื่องง่าย ๆ ว่า "นอนอยู่ในโรงพยาบาลตลอดหลายปีที่ผ่านมา..."

"เธอเก่งมาก" เฟิงเชียนเสวี่ยกอดเธอไว้ "พรุ่งนี้ก่อนไปทํางาน ฉันจะไปเยี่ยมคุณน้าที่โรงพยาบาลกับเธอไปดูว่าพอจะช่วยได้ไหม"

"ขอบคุณค่ะ" เกาถิงเช็ดน้ําตา "ไปทํางานกันเถอะ หาเงินเพิ่มซักหน่อย"

"อืม"