สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 413

“เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ล้วนสามารถเกิดขึ้นกับผู้หญิงโง่อย่างเธอ ! ”

เยี่ยเจิ้นถิงสีหน้าเคร่งขรึม หากเป็นเธอ เธอตายแน่ ใส่ชุดแบบนั้นมาเป็นพนักงานที่นี่ เธอน่าจะเบื่อกับการมีชีวิตแล้ว

คิดถึงตรงนี้ เขาก็ค่อนข้างกลัดกลุ้ม “ทำไมยังไม่มา”

“หัวหน้ากะงานบอกว่าเธอไปบริการโซนท้ายแล้ว” เยี่ยฮุยพูดอย่างระมัดระวัง “ไปตามแล้ว”

“นายไปตามด้วยตัวเอง” เยี่ยเจิ้นถิงออกคำสั่ง

“ครับ” เยี่ยฮุยกำลังจะออกไปก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เยี่ยฮุยรีบขานตอบ “เข้ามา ! ”

พนักงานสาวคนหนึ่งเดินเข้ามา สวมชุดที่คล้ายกัน แต่งตัวเหมือนกัน หมายเลขที่หน้าอกคือ 118 ดูแล้วไม่ต่างกับพนักงานสาวเมื่อสักครู่

เพียงแต่ รู้สึกมีบางที่ไม่เหมือนกัน...

“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าต้องการให้รับใช้อะไรคะ”

หญิงสาวก้มหน้า ถามด้วยความเคารพ

เพราะตื่นเต้น ขาทั้งสองข้างของเธอสั่น...

สิบนาทีก่อนหน้า

เฟิงเชียนเสวี่ยกับเกาถิงไปบริการที่โซนท้าย พี่หวาตามหาเธอด้วยความรีบร้อน บอกว่ามีลูกค้า VIP เรียกเธอ ให้เธอรีบไป

เฟิงเชียนเสวี่ยพอได้ยินก็รู้สึกผิดปกติ เยี่ยเจิ้นถิงน่าจะสัมผัสอะไรบางอย่างได้แล้ว หากเธอไป ต้องโดนเขาจับได้แน่

ดังนั้น เธอหาผู้หญิงที่หุ่นคล้ายคลึงกับเธอ ใช้ลูกค้ารายใหญ่เป็นเครื่องต่อรอง ให้ผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนวิกผมและหมายเลขที่หน้าอกของเธอ และไปที่ห้องรับรองส่วนตัว

แต่พอหญิงสาวคนนั้นเข้ามา ก็ตกใจสั่นกับท่าทางน่าเกรงขามของเยี่ยเจิ้นถิง ถึงขั้นไม่กล้าเงยหน้ามองเขา

“ไวน์หมดแล้ว” เยี่ยฮุยสั่ง “เมื่อสักครู่ฝีมือการชงไวน์ของเธอดีมาก มาชงอีกแก้ว”

“ค่ะ” หญิงสาวรีบเข้าไปชงไวน์ ปกติตอนว่าง เธอเคยสอนการชงไวน์ให้กับเธอและเกาถิง เธอฝึกมาหลายครั้งแล้ว และเพราะเหตุนี้จึงได้ลูกค้ารายใหญ่หลายเจ้า

ดังนั้นเฟิงเชียนเสวี่ยวางใจให้เธอปลอมเป็นตัวเอง

ชิวปัวปัววิ่งมาหน้าตาตื่น พูดด้วยเสียงสะอื้น “เสี่ยวเฟิง ลูกค้ารายใหญ่ที่ห้องรับรองส่วนตัวนั้นน่ากลัวมาก พอฉันเข้าไปก็ตัวสั่นเลย ลูกน้องของเขาให้ฉันชงไวน์ ฉันยังชงไม่เสร็จ เขาก็ให้ฉันออกมาแล้ว”

“ไม่ได้กลั่นแกล้งอะไรเธอใช่ไหม” เฟิงเชียนเสวี่ยถามอย่างร้อนรน

“ไม่ได้กลั่นแกล้ง” ชิวปัวปัวพยักหน้าถี่ จากนั้นรีบควักเงินออกมาจากหน้าอก พูดอย่างดีใจ “ตอนฉันออกไป บอดี้การ์ดของเขายื่นเงินให้ฉันปึกหนึ่ง หนึ่งหมื่นพอดี”

“ว้าว นี่คือทิปหรือ ใจใหญ่ไปหน่อยแล้วไหม” เกาถิงอิจฉา

“พระเจ้า ทำไมเมื่อสักครู่ตอนฉันไปไม่มีให้ฉันบ้าง” เฟิงเชียนเสวี่ยตาลุกวาว

“ห้าๆๆ รวยแล้ว” ชิวปัวปัวหยิบออกมาสี่ใบ ยื่นให้พวกเธอคนละสองใบ “ส่วนนี้แบ่งให้พวกเธอ ถิงถิง ขอบคุณที่แนะนำฉันมาทำงานที่นี่ เสี่ยวเฟิง ขอบคุณที่แนะนำฉันไปห้องรับรองส่วนตัวนั่น”

“เธอมีทิปเยอะขนาดนี้แล้ว ลูกค้ารายนั้นไม่เอาแล้วใช่ไหม” เฟิงเชียนเสวี่ยถามติดตลก

“จะได้อย่างไรล่ะ” ชิวปัวปัวพอพูดถึงเงินก็ตาตื่น “ฉันเสี่ยงชีวิตเข้าไป เธอไม่รู้ว่าเมื่อสักครู่ฉันตื่นเต้นขนาดไหน หัวใจจะเต้นหลุดออกมาอยู่...แล้ว...”

ชิวปัวปัวยังไม่ทันพูดจบก็อ้ำอึ้ง “เสี่ยวเฟิงๆ คนนั้นเหมือนจะเดินมาทางนี้”