สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 423

กำลังอาบน้ำอยู่ มีเงาหนึ่งเดินเข้ามาหาน้ำดื่มด้วยความสะลึมสะลือ…

พอเยี่ยเจิ้นถิงหันกลับไป เธอก็ชนกับตัวเขาแล้ว เงยหน้ามอง ดื่มน้ำที่ไหลลงมา

เหมือนคนที่เพิ่งออกมาจากทะเลทราย อยากแต่จะแก้กระหาย

ตัวเธอเปียกปอน ผิวพรรณเรียบเนียนเหมือนไข่มุก แลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง หยีตาเล็กน้อย เหมือนแมวน้อยตัวหนึ่ง...

เยี่ยเจิ้นถิงมองค้าง เธอสวยขนาดนั้น มักทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวได้ง่ายดาย...

ร่างกายของเขาร้อนขึ้นมาอีกครั้ง คว้าตัวเธอเข้ามาโอบ จากนั้นจูบอย่างเร่าร้อน

“อือ ... ”

เฟิงเชียนเสวี่ยส่งเสียงเหมือนลูกแมวน้อย ร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงสั่นอยู่ในอ้อมอกของเขา แต่เธอไม่ต่อต้าน

เพราะปฏิกิริยาของร่างกาย คุ้นเคยกับพละกำลังของเขาแล้ว และชินกับการมีตัวตนของเขา

เธอยอมรับกับจูบที่ดื่มด่ำของเขา ร่างกายคล้อยตาม ยอมให้เขาอุ้มเธอขึ้นมา จากนั้นยอมรับการกระแทกจากเขา...

เธอกอดคอเขาแน่น น้ำตาไหลท่ามกลางความรู้สึกไร้ที่พึ่ง...

เยี่ยเจิ้นถิงน่าจะเก็บมานาน ค่ำคืนนี้ เขาบ้าคลั่งมาก ทำเฟิงเชียนเสวี่ยเจ็บช้ำครั้งแล้วครั้งเล่า

จากห้องอาบน้ำมายังโซฟา และไปต่อที่เตียงนอน เธอร้องไห้อ้อนวอน เขายังคงเพลิดเพลินอย่างไม่แยแส

รุ่งเช้า เขาถึงหยุด อุ้มเธอขึ้นเตียง โอบเธอและนอนหลับไป

เฟิงเชียนเสวี่ยเหนื่อยมาก ร่างกายบอบบางนอนขดอยู่ในอ้อมอกของเขา นอนฟังเสียงหัวใจเต้นของเขา

เสื้อสูทที่อยู่ที่พื้น โทรศัพท์ของเยี่ยเจิ้นถิงดังไม่หยุด ดังรบกวนจนเขาตื่น เขาหลี่ตามอง โอบเฟิงเชียนเสวี่ยเข้ามาอีกเล็กน้อย จากนั้นนอนหลับต่อ

“ดื่มน้ำ...” เฟิงเชียนเสวี่ยส่งเสียงด้วยความสะลึมสะลือ เธอถูกมอมไปหลายขวด กระหายน้ำมาก ดังนั้นจึงอยากแต่จะดื่มน้ำ

เยี่ยเจิ้นถิงพลิกตัว ยื่นมือไปหยิบขวดน้ำมาป้อนเธอ

เฟิงเชียนเสวี่ยซบอยู่บนแผ่นอกของเยี่ยเจิ้นถิง เงยหน้าเล็กน้อย ถือขวดน้ำดื่มหลายอึก

ท่าทางนี้ เหมือนทารกที่หิวนม น่ารักมากมาย

เยี่ยเจิ้นถิงเผยรอยยิ้มเจ้าเลห์ และมองเธออยู่แบบนี้

เฟิงเชียนเสวี่ยชะงักค้าง ลืมตา มองเพดานด้วยความงุนงง ไม่รู้จะตอบอย่างไร

เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกผิดหวังมากหลังจากที่ไม่ได้รับคำตอบจากเธอ หัวใจเหมือนถูกอะไรบางอย่างทุบ เขาถึงขั้นรู้สึกเสียใจ ไม่ควรถามคำถามที่งี่เง่านี้ออกมา...

หากเป็นไปได้ เขาอยากเรียกกลับ

เขาแสร้งทำเป็นเย็นชา ลงมาจากตัวเธอ เตรียมที่จะลุกจากเตียง

เฟิงเชียนเสวี่ยมองแผ่นหลังของเขา จู่ๆ ถามขึ้น “เยี่ยเจิ้นถิง คุณ...หลงรักฉันแล้วใช่ไหม”

เธอสัมผัสได้ สัมผัสได้จริงๆ ...

ตอนที่พวกเขามีอะไรกัน ท่าทางที่คลั่งไคล้และลุ่มหลง

ตอนที่เขามองเธอ เป็นสายตาที่รักทั้งเกลียด

เธอกึ่งหลับกึ่งตื่น ขอเพียงเธอพลิกตัว เขาสามารถตื่นได้ทันที จากนั้นโอบเธอเข้าที่อ้อมอก ตบแผ่นหลังของเธออย่างเบาๆ และจูบลงที่หน้าผากของเธอ...

สิ่งเหล่านี้ คือความรักสินะ...