สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 444

“ทำไมจู่ๆ คุณถึงคิดว่าจะย้ายมาล่ะ?” เฟิงเชียนเสวี่ยถามอย่างสงสัย

“เพราะคุณ…”เยี่ยเจิ้นถิงกำลังจะพูดออกมา แต่ก็เปลี่ยนคำพูดกะทันหัน “เพราะคุณน่ารำคาญไง ทำผมตื่นในเวลาที่เช้าขนาดนั้น จนทำให้ผมพักผ่อนไม่เพียงพอ ผมเลยย้ายมาเลย น่าจะมีเวลานอนมากขึ้น”

เฟิงเชียนเสวี่ยเห็นท่าทีแกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจของเขาแล้ว ก็หัวเราะอย่างทนไม่ได้ “เพราะงั้น คุณย้ายมาอยู่ใกล้ๆ ฉัน เพราะจะได้เห็นฉันเยอะๆ?”

“ผีที่ไหนจะอยากดูเธอกัน” เยี่ยเจิ้นถิงพูดด้วยสีหน้าดูหมิ่น

“งั้นเหรอ? งั้นฉันไปแล้วนะ เฟิงเชียนเสวี่ยแกลังทำท่าทีจะไป

“เธอกล้าเหรอ?” เยี่ยเจิ้นถิงจับมือของเธอ ดึงเธอเข้ามาในอ้อมอกทันที

ด้วยความเคยชิน เฟิงเชียนเสวี่ยนั่งอยู่บนตักเยี่ยเจิ้นถิง ใบหน้าของพวกเขาทั้งคู่อยู่ใกล้กันมาก เธอสามารถเห็นเงาสะท้อนของตนจากนัยน์ตาของเขาได้อย่างชัดเจน…

เยี่ยเจิ้นถิงใช้มือข้างหนึ่งครองใบหน้าของเธอ นิ้วโป้งถูที่ริมฝีปากเนียนนุ่มของเธอเบาๆ “ทำไมหน้าถึงบวมได้?”

เฟิงเชียนเสวี่ยเพิ่งจะนึกได้ วันนี้ตอนเที่ยงโดนหลิงหลงตบหน้าไป ภายในใจพลุกพล่านด้วยความโกรธ เธอพูดอย่างเคืองๆ “ก็เพราะคุณนั่นแหละ”

“หืม?” เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว “หลิงหลงทำ?”

“ฉันเองก็คืนเธอไปฉาบหนึ่ง” เฟิงเชียนเสวี่ยแกล้งทำท่าทีเยือกเย็น

“มีการพัฒนาสักที” มุมปากของเยี่ยเจิ้นถิงเกี่ยวขึ้น

“นี่คือกำลังชมฉันเหรอ?” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกผิดคาด

“ไม่งั้นล่ะ?” เยี่ยเจิ้นถิงบีบคางของเธอ พร้อมสั่งอย่างจริงจัง “เป็นผู้หญิงของผม อย่าขี้ขลาด ใครตบคุณ คุณก็ตบกลับไปเลย!”

“…”

เฟิงเชียนเสวี่ยคอดว่าตัวเองฟังผิด ชะงักแยู่นานจึงเพิ่งได้สติ “เธอเป็นคู่หมั้นของนายนะ

“คุณปู่ตัดสินใจเอง ฉันไม่ได้เป็นคนเลือก” เยี่ยเจิ้นถิงพูดเบาๆ

“ก็ต้องดูการทำตัวของเธอ” มือของเยี่ยเจิ้นถิงยื่นเข้าไปในกระโปรงของเธอ ค่อยๆ เลื่อนขึ้นด้านบน ริมฝีปากบางเซ็กซี่จูบไปที่ติ่งหูของเธอ “แบบนี้ล่ะชอบไหม”

“ไม่ชอบ…อื้อ…”

เฟิงเชียนเสวี่ยยังพูดไม่จบ ก็ถูกปิดปากด้วยจูบอันร้อนแรง

เธออยู่บนตักของเขา ขยับตัวไม่ได้ ทำได้เพียงให้เขาแหกขาของเธอออก และนั่งก่ายอยู่บนตัวของเขา และพาเธอไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ…

เป็นอีกค่ำคืนที่เร้าร้อน ในคืนนี้ ทั้งคู่ต่างเปิดใจ หัวใจของพวกเขาแนบชิดกันมากยิ่งขึ้น เวลาทำกันก็จะยิ่งพัวพันกันมากกว่าเดิม

ทั้งคู่ดื่มด่ำไปกับความสวยงามของความรัก

กลางดึก ทั้งคู่นอนหลับโดยที่กอดกันบนเตียง เยี่ยเจิ้นถิงลูบเรือนผมยาวนุ่มของเฟิงเชียนเสวี่ย จูบหน้าผากของเธอ พร้อมกับพูดอย่างอ่อนโยน “ตอนคุณเชื่อฟัง น่ารักมากเลย…”

“คุณเองก็เหมือนกัน” เฟิงเชียนเสวี่ยโก่งหัวกับอ้อมกอดเขาไปทีหนึ่ง ใบหน้าเล็กๆ ถูกับคอของเขา “ตอนคุณไม่โมโห ก็อ่อนโยนมากๆ “