“คิดไม่ถึงเลยว่าฉันอายุแค่สามขวบครึ่งก็จะเป็นพ่อคนแล้ว” หลงหลงรู้สึกกลุ้มใจ “ต่อไปฉันจะเลี้ยงดูลูกยังไงเนี่ย! ยังไม่ได้ทำงานเลย”
“ไม่เป็นไร เอ้อร์เป่า เดี๋ยวฉันช่วยนายเลี้ยงเอง” เฉินเฉินตีไหล่หลงหลงเบาๆ แล้วพูดอย่างใจเป็นธรรมว่า “ยังไงเด็กก็จะต้องเรียกฉันว่าลุงอยู่แล้ว”
“อื้ม ฉันเองก็จะแบ่งขนมและของเล่นของฉันให้พวกเขาเอง” เย่ว์เย่ว์มองหน้าหลงหลงอย่างจริงจัง แล้วก็อย่างใจกว้าง “แล้วก็กระโปรงของฉันด้วย”
“พวกเขาเหรอ” หลงหลงถึงกับเบิกตากว้าง “หรือว่าคุณครูเยี่ยจะมีลูกแฝดสามให้ฉันเหรอ”
“อาจจะเป็นไปได้” เฉินเฉินวิเคราะห์อย่างตั้งใจ “ตามหลักเรื่องการถ่ายทอดยีนแล้ว แฝดเป็นการถ่ายทอด พวกเราเป็นแฝดสาม งั้นลูกของเราก็อาจจะเป็นแฝดสาม”
“เอ่อ…” หลงหลงถึงกับอึ้ง แล้วพูดอย่างกลัดกลุ้มว่า “แล้วจะเลี้ยงดูยังไงเนี่ย”
“หลานสามคน งั้นขนมของฉันจะพอแบ่งไหมนะ” เย่ว์เย่ว์นับนิ้วคิดอย่างกลุ้มใจ “แย่แล้ว คงจะไม่พอ”
“ค่าขนมของฉันก็คงจะไม่พอเหมือนกัน” เฉินเฉินลองคิดอย่างละเอียด แล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้มันค่อนข้างซีเรียส “ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องขอความช่วยเหลือจากหม่ามี้กับคุณยายแล้วหล่ะ”
“แงๆๆ ต่อไปฉันจะไม่หอมผู้หญิงไปอย่างง่ายดายแล้ว” หลงหลงทำหน้าเศร้า “แล้วก็จะไม่หาแฟนไปทั่วแล้ว”
“แบบนี้แหละถูกแล้ว” เฉินเฉินตีไหล่เขาเบาๆ แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ถ้านายยังหาแฟนต่อไปแบบนี้ วิลล่าใหญ่ของคุณลุงเยี่ยคงจะไม่พออยู่แล้ว”
“ใช่แล้วๆ รถรุ่นยาวพิเศษคันนั้นก็นั่งไม่พอแล้ว” เย่ว์เย่ว์ทำปากจู๋ แล้วเตือนอย่างจริงจัง “ถ้าพวกเขามาเรียนโรงเรียนอนุบาลกับพวกเรา พวกเราก็จะรวมเป็นห้องเดียวกันแล้วเนี่ย”
“เอ่อ…” หลงหลงเงยหน้าขึ้นแล้วจินตนาการถึงภาพนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะร้องไห้…
“เป็นอะไร” ขณะนั้นเอง เฟิงเชียนเสวี่ยกับเยี่ยเจิ้นถิงลงมาจากข้างบน
เยี่ยเจิ้นถิงเปลี่ยนชุดสบายๆ ที่ใส่อยู่บ้าน จากนั้นก็โอบเฟิงเชียนเสวี่ยลงมาจากข้างบน
“…” เฟิงเชียนเสวี่ยถึงกับทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะอธิบายกับลูกๆ ยังไง
“อื้ม พูดถูกแล้ว” เยี่ยเจิ้นถิงอุ้มเฉินเฉินกับเย่ว์เย่ว์ไว้บนโซฟา จากนั้นก็อธิบายอย่างอดทนว่า “แต่เรื่องพวกนี้หมายถึงผู้ชายผู้หญิงที่โตเต็มวัยแล้ว พวกเธออย่างเป็นเด็กอยู่ ไม่ท้องหรอกนะ”
“จริงเหรอครับ” หลงหลงดีใจอย่างมาก “งั้นก็แปลว่า ผมหอมคุณครูเยี่ยก็ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ”
“ไม่เป็นไรสิ” เยี่ยเจิ้นถิงตั้งใจอธิบาย “การหอมกันของเด็กๆ ไม่เหมือนกับการหอมกันของผู้ใหญ่ แต่ว่าเธอก็ห้ามหอมผู้หญิงไปทั่วนะ จะติดเป็นนิสัยเอา เดี๋ยวโตมาจะแก้ไม่ได้นะ”
“อื้มๆ” หลงหลงพยักหน้าติดๆ กัน “ต่อไปผมจะไม่หอมผู้หญิงไปทั่วแล้ว จะไม่หาแฟนไปทั่วเหมือนกันครับ”
“ทำแบบนี้ถูกแล้ว” เยี่ยเจิ้นถิงลูบผมที่หยักศกของเขา “แต่การที่มีเรื่องอะไรก็มาปรึกษาผู้ใหญ่เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วถ้าเป็นเรื่องที่ดี พวกเธอก็จะได้รับการสนับสนุน แต่หากเป็นเรื่องที่ผิด พวกเราก็จะช่วยพวกเธอรับผิดชอบไปพร้อมกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...