สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 537

เฉินเฉินไม่ได้พูดอะไร เขาก้มหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

หลงหลงกลับรีบพูดว่า “ใช่ๆๆ คุณปู่ชอบพวกเราขนาดนั้น ถ้าท่านรู้ว่าพวกเราเป็นลูกของหลานคนโตของท่าน จะต้องดีใจมากแน่ๆ”

“งั้นต่อไปพวกเราก็เรียกว่าคุณปู่ไม่ได้แล้วสิ” เย่ว์เย่ว์ถามอย่างร้อนรน

“เหมือนจะใช่นะ” หลงหลงเอียงหัวแล้วพูดคุยกับเธอ “หนังสือที่โรงเรียนอนุบาลบอกว่า คุณปู่ของพ่อต้องเรียกว่าคุณปู่ทวด”

“เหรอ งั้นต่อไปพวกเราต้องเรียกคุณปู่ว่าคุณปู่ทวดไหม” เย่ว์เย่ว์เบิกตาโตด้วยความสงสัย “อยู่ๆ ก็รู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้วสิ”

“ใช่แล้ว ไม่เหมือนเดิมอยู่แล้ว” หลงหลงอธิบายอย่างตั้งใจ “คุณปู่เป็นคุณปู่ของพ่อ ไม่ใช่คุณปู่ของพวกเราแล้ว…”

“อ้อ” เย่ว์เย่ว์พยักหน้าอย่างงงๆ

“นายยังมีคำถามอะไรอีกไหม” เยี่ยเจิ้นถิงถามเฉินเฉิน

“คุณจะแต่งงานกับหม่ามี้ไหม” เฉินเฉินเงยขึ้นมามองเขา

“แต่งแน่นอน” เยี่ยเจิ้นถิงตอบอย่างไม่ลังเล “รอให้คุณปู่ตื่นมา ฉันก็จะเตรียมงานแต่ง”

“เย้ เยี่ยมไปเลย!” เย่ว์เย่ว์ชูมืออ้วนกลมขึ้นมาอย่างดีใจ “งั้นหนูจะเป็นเด็กถือดอกไม้”

“ผมก็ด้วยๆ” หลงหลงตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดขึ้นมา “ผมจะเชิญเพื่อนๆ ที่โรงเรียนอนุบาลมาร่วมงานแต่งของพ่อกับแม่ด้วย”

“เยี่ยมไปเลย งั้นฉันจะไปเชิญเพื่อนบ้านด้วย” แม่จูตื่นเต้นอย่างมาก เธอเองร่วมการสนทนาด้วย “แล้วก็ลูกน้องของคุณท่านเมื่อก่อนด้วย พวกเขาดูแลพวกเรามาโดยตลอด จริงสิ ยังมีพวกของต้าจ้วงด้วย…”

“ไม่มีปัญหา เชิญมาให้หมดเลย” หลงหลงตีที่อกของตนแล้วพูดว่า “ถึงเวลาผมจะจัดการให้พวกเขาเอง”

“หนูด้วย หนูจะเชิญเพื่อนๆ มา…” เย่ว์เย่ว์กลัวจะถูกทิ้งจึงรีบพูด “แล้วก็ผู้อำนวยการหลิวกับคุณครูเฉิน”

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินเฉินได้ยินคำพูดที่เท่แบบนี้ ในตาของเขานั้นมีแสงเปร่งประกาย เขาเหมือนได้เจอกับคนที่คิดเหมือนกัน เขาพยักหน้าอย่างตื่นเต้น “อื้ม ผมเชื่อคุณครับ!”

“พวกเราเกี่ยวก้อยกัน” เยี่ยเจิ้นถิงเรียนรู้วิธีอยู่กับเด็กๆ ได้ ได้ยินมาว่า สำหรับเด็กๆ แล้ว การเกี่ยวก้อยนั้นก็เหมือนกับการเซ็นสัญญาที่มีผลทางกฎหมาย

เฉินเฉินรีบยื่นมือออกมาเกี่ยวก้อยกับเขา “เกี่ยวก้อยกันแล้วเป็นร้อยปีก็ห้ามเปลี่ยน ใครเปลี่ยนใครก็เป็นเต่าล้านปี!”

“หนูด้วย หนูจะเกี่ยวก้อยด้วย” เย่ว์เย่ว์เห็นเฉินเฉินเกี่ยวก้อยกับเยี่ยเจิ้นถิง ก็รีบวิ่งมาร่วมด้วย “หนูจะประทับตราด้วย!”

“ผมด้วย…” หลงหลงรีบวิ่งขาเป๋มา

“ได้สิ!” เยี่ยเจิ้นถิงเกี่ยวก้อยประทับตรากับพวกเขาสองคนตามลำดับ แล้วก็รับรองกับพวกเขาว่า จะขจัดทุกอุปสรรค แล้วแต่งงานกับเฟิงเชียนเสวี่ย ให้บ้านที่มีความสุขและอบอุ่นกับพวกเขา…

แม่จูมองดูครอบครัวห้าคนนี้แล้วซาบซึ้งจนน้ำตาไหล เธอพูดอยู่ในใจว่า คุณท่าน ในที่สุดท่านก็วางใจได้แล้ว คุณหนูเจอคนที่ดีแล้ว…