สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 597

เฟิงเชียนเสวี่ยหยุดฝีเท้า พลางมองไปบนเวทีอย่างตะลึงงัน...

ฉู่จือหันถูกแทงที่ท้อง ดวงตาเบิกกว้างพลันมองไปยังซือมู่เฟิงอย่างตกตะลึง แล้วจึงมองมาที่ท้องของตนเอง

ถึงอย่างไรซือมู่เฟิงก็เป็นเพียงเด็กคนนึง มีแรงไม่มาก กรรไกรที่แทงเข้าไปจึงไม่ลึก

แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เลือดเปื้อนไปบนชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์

ซือเฮ่าเซวียนตะลึงงัน จนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ด้วยความงุนงง ลืมตอบสนองไปเลย...

ราวกับเขาไม่คิดไม่ฝันว่า ลูกชายวัยสามขวบครึ่งของเขา จะใช้กรรไกรแทงภรรยาใหม่

เขาคิดว่า ลูกยังเล็ก ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร

ตราบใดที่ปิดบังซือมู่เฟิงได้ ก็ทำเหมือนทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้นได้ และเขาก็ยังเป็นพ่อที่สมบูรณ์แบบได้อยู่

แต่ว่า เขาไม่รู้ว่า ในโลกของลูกชายนั้นมีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเองนานแล้ว เรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่เขาทำ ล้วนอยู่ในสายตาของลูกชายทั้งหมด อีกทั้งยังจดจำไว้ในใจ จนฝังอยู่ในกระดูก...

"กรี๊ดดด" เหล่าเครือญาติที่เป็นผู้หญิงที่เห็นเหตุการณ์ล้วนกรีดร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก

ฉู่จือหันร่วงลงไปกองที่พื้น มือหนึ่งกุมไปที่หน้าท้อง อีกมือหนึ่งก็คว้าไปที่คอของซือมู่เฟิงอย่างโหดร้าย พลางส่งเสียงคำรามอย่างดุร้าย "ไอ้เด็กนอกคอก แกฆ่าลูกของฉัน ฉันจะฆ่าแก ฆ่าแกซะ"

"อย่านะ!"เจิ้งอวี้หลินรีบพุ่งเข้าไป ยืนบังซือมู่เฟิงเอาไว้ "เขาเป็นเพียงเด็กคนหนึ่ง จือหัน เธอปล่อยเขาไปเถอะนะ"

"หลีกไปซะ"ฉู่จือหันยังอยากจะบีบคอซือมู่เฟิงต่อ ซือเฮ่าเซวียนก็พุ่งเข้าไปปกป้องลูกชายตนเองเช่นกัน อีกทั้งยังบอกให้เธอหยุด "หยุดโวยวายได้แล้ว ไปโรงพยาบาลกันก่อนเถอะ"

"ปล่อยฉันนะ ฉันต้องการฆ่าเจ้าเด็กนอกคอกนี่ ฆ่ามัน"

ฉู่จือหันตะคอกอย่างบ้าคลั่ง

ฉู่ซื่อเหาให้คนใช้กำลังบังคับฉู่จือหันให้ไปโรงพยาบาล จากนั้นก็หันมาจ้องซือมู่เฟิง แล้วออกคำสั่ง"ลากเจ้าเด็กนอกคอกนี่ลงมาให้ฉัน"

"รับทราบ!"

"ไม่นะ..."ซือจื้อหย่วนก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องหลานชายเช่นกัน "พี่ฉู่ เขาเป็นแค่เด็กเองนะ"

"ฆ่าคนได้แล้ว ยังเป็นเด็กอยู่อีกเหรอ นี่มันเด็กปีศาจ!"

แน่นอนว่า ถึงแม้เขาจะไม่ได้เหนวิดีโอก็ตาม แต่ก็น่าจะรู้มานานแล้วว่าฉู่จือหันทำร้ายแม่ของเขา แต่พอมาเห็นด้วยตาตัวเอง ความหมายก็ต่างออกไปแล้ว

"ในโลกธุรกิจเปรียบเสมือนสนามรบ แม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นแผนของฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรที่ขัดต่อศีลธรรมและกฎหมาย ฉันคิดว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง" เยี่ยเจิ้นถิงอธิบายเบาๆ

"ฉันรู้..." เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มเจื่อนๆ อย่างช่วยไม่ได้ "ยินดีกับคุณด้วย ชั่วพริบตาเดียวก็ขุดรากถอนโคนผู้ที่เป็นเสมือนแขนขาของตระกูลเหลิ่งจนสิ้นซาก!"

ไม่ผิด พอวิดีโอนี้เผยแพร่ออกไป ฉู่จือหันจะถูกควบคุมตัวไปสู่กระบวนการยุติธรรมในไม่ช้า ตระกูลซือก็ใช้การอะไรไม่ได้ ทว่าตระกูลเหลิ่ง ขาดการช่วยเหลือจากตระกูลซือและตระกูลฉู่ ก็เหมือนกับขาดสุนัขนำทาง

ครั้งแรกที่ตระกูลเหลิ่งมายังเมืองไห่เฉิง ไม่มีสุนัขนำทาง แผนการก็ล่าช้าไปช่วงหนึ่ง

ทว่าในช่วงเวลานี้ มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเยี่ยเจิ้นถิงที่จะสามารถหาช่องโหว่ของศัตรูเจอ

"คุณชายเยี่ย!" จู่ๆ เยี่ยจวินก็ตะโกนขึ้นมา

เยี่ยเจิ้นถิงหันศีรษะแล้วมองออกไปยังนอกหน้าต่าง...

รถมายบัคสีเงินขับออกไปอย่างช้าๆ และจอดลงที่ด้านข้าง หน้าต่างรถถูกลดลงมา ก็ปรากฏใบหน้าด้านข้างที่ดูสลัวๆ แล้วก็มีเสียงทุ้มต่ำดังลอยออกมา "ชื่อเสียงของคุณชายเยี่ยช่างสมคำร่ำลือจริงๆ! แผนการล้ำเลิศ!"