“เกิดอะไรขึ้นเหรอ” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบถาม
"ฉัน ฉันติดเงินเขาแล้วฉันก็ถูกจับ..." เกาถิงร้องไห้ด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด "ได้โปรด ช่วยฉันด้วย ไม่งั้นฉันตายแน่"
“เธออยู่ที่ไหน บอกที่อยู่มา”
เฟิงเชียนเสวี่ยเช็ดโฟมออกแล้วรีบออกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“อยู่ที่ตรอกด้านหลังบาร์” เกาถิงพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ “พี่ต้องมาคนเดียว ไม่งั้นพวกเขาจะฆ่าฉัน...”
พอเธอพูดจบก็สายก็วางไป...
หลังจากที่เฟิงเชียนเสวี่ยเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เธอก็หยิบโทรศัพท์แล้วก็รีบออกไป
"คุณเฟิงคะ อาหารเช้า..." ก่อนที่สาวใช้จะพูดจบ เฟิงเชียนเสวี่ยก็ตบบ่าเธอแล้ววิ่งลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว
“คุณเฟิง คุณเฟิง...” สาวใช้เรียกเธอสองครั้ง
“ฉันมีเรื่องต้องออกไป ไปไม่นานก็กลับ” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบลงไปข้างล่างและบอกบอดี้การ์ดที่จอดรถอยู่ตรงประตู “พาฉันไปที่บาร์เร็ว”
“ห้ะ บาร์เหรอ” บอดี้การ์ดอาไห่งง
“ใช่ ตอนนี้เลย” เฟิงเชียนเสวี่ยร้อนใจ
“ครับ” บอดี้การ์ดอาไห่ไม่กล้าละเลยหน้าที่ เขาเปิดประตูรถทันที
"คุณคะ คุณจะไปไหนคะ" แม่จูกำลังออกมาจากครัวพร้อมกับอาหารเช้า เมื่อเห็นฉากนี้ก็เธอก็รีบถาม "อีกเดี๋ยวจะต้องไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งที่ชายหาดแล้วนะคะ..."
"แม่จู ฉันต้องออกไปทำธุระสักหน่อย อีกสักครู่ฉันจะกลับมา ฝากบอกเยี่ยเจิ้นถิงให้ฉันที" ตอนที่เฟิงเชียนเสวี่ยพูดตัวเธอก็ได้อยู่บนรถแล้ว และเธอก็รีบจัด "รีบออกรถ!"
"ได้ครับ" บอดี้การ์ดอาไห่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสตาร์ทรถและขับออกไป
ตอนนี้ที่ห้องสมุดชั้นสอง เยี่ยเจิ้นถิงก็กำลังอ่านหนังสือตอนเช้าพร้อมกับเด็กทั้งสามคน แล้วก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น และสาวใช้ก็รายงานอย่างระมัดระวัง "คุณชายเยี่ยคะ คุณเฟิงออกไปแล้วค่ะ"
“ห้ะ” เยี่ยเจิ้นถิงละสายตาจากหนังสือ “เขาไปไหน”
“ไม่รู้สิแต่เธอดูกังวลมาก ฉันก็ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า” สาวใช้พูดอย่างกระตือรือร้น “ฉันเกรงว่าท่านจะกังวล ก็เลยมาบอก”
เยี่ยเจิ้นถิงปิดหนังสือและพูดกับเด็กทั้งสามว่า "ไว้คืนนี้แด๊ดมาอ่านให้พวกเราฟังต่อนะ โอเคไหม"
“อะไรคืออย่าดูถูกอ่ะ”
"มันคือ..."
เด็กทั้งสามกำลังคุยกันเกี่ยวกับสำนวนอยู่ที่ห้องสมุด
“ผมส่งข้อความไปถามอาไห่ อาไห่บอกว่าคุณเฟิงแค่บอกว่าจะไปที่บาร์ แต่ไม่ได้บอกว่าจะไปทำอะไรครับ” เยี่ยฮุยรายงาน “และเยี่ยจวินก็พาคนตามไปแล้วครับ”
"อืม" เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เฟิงเชียนเสวี่ยคนนี้มักจะประมาททุกครั้งที่มีอะไรเกิดขึ้น ทำไมเธอไม่รู้จักปรึกษากับเขาก่อนนะ...
โตแต่ตัวจริงๆ
"คุณท่านเยี่ย ไม่ต้องกังวลนะครับ มีเยี่ยจวินอยู่จะต้องไม่มีไม่ดีอะไรเกิดขึ้น" เยี่ยฮุยมั่นใจ "คุณกินข้าวเช้ากับเด็กก่อนแล้วเดี๋ยวผมจะให้เยี่ยจวินพาคุณเฟิงตามไปที่ชายหาดทีหลังนะครับ"
"อืม"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...