“แน่นอนว่าฉันมาที่นี่เพื่อร่วมงานแต่งงานของเธอน่ะสิ หลานรักของฉัน!” เยี่ยเจิ้นอวิ๋นมองเยี่ยเจิ้นถิงพร้อมกับเยาะเย้ย “ทำไม?”
เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้วแน่น สีหน้าของเขาเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็ง
ด้านนอกบอดี้การ์ดก็รีบวิ่งเข้ามา ตั้งใจจะหยุดเยี่ยเจิ้นอวิ๋น แต่คาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะบุกเข้ามาแล้ว
บอดี้การ์ดรีบอธิบาย “คุณชายเยี่ยครับ ประธานอวิ๋นเธอ…”
เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว และเยี่ยจวินก็ขอให้พวกเขาทั้งหมดกลับไปทันที
ในเวลานี้คุณท่านเยี่ยพูดเบาๆ ว่า “ในเมื่อมาแล้วก็มาร่วมพิธีกันเถอะ!”
“ใช่ค่ะคุณพ่อ!” เยี่ยเจิ้นอวิ๋นกำลังจะนั่งลง เมื่อชายชราพูดอีกครั้ง “ครอบครัวเดียวกันจะนั่งห่างกันขนาดนั้นทำไม มานั่งข้างๆ ฉันสิ”
เยี่ยเจิ้นอวิ๋นผงะเล็กน้อย จากนั้นก็นั่งลงข้างคุณท่านเยี่ยอย่างเชื่อฟัง
แขกที่มาร่วมงานอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง ทุกคนรู้ว่าเยี่ยเจิ้นอวิ๋นและเยี่ยเจิ้นถิงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกันและคุณท่านเยี่ยก็ต้องการที่จะหยุดเยี่ยเจิ้นอวิ๋น
“พวกนายถอยไปข้างหลัง”
คุณท่านเยี่ยสั่งให้เยี่ยเยี่ยนและบอดี้การ์ดสองคนออกไป
เยี่ยเยี่ยนมองไปที่เยี่ยเจิ้นอวิ๋น
เยี่ยเจิ้นอวิ๋นขยิบตา และทั้งสามคนก็ถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว
“เริ่มงานต่อเลย!” คุณท่านเยี่ยทำท่าทาง
บนเวทีบาทหลวงก็ถามคำถามอีกครั้ง “คุณเยี่ยเจิ้นถิงคุณอยากแต่งงานกับเฟิงเชียนเสวี่ยหรือไม่”
ขณะที่บาทหลวงกำลังพูด คุณท่านเยี่ยก็ลดเสียงลงและพูดกับเยี่ยเจิ้นอวิ๋น “วันนี้หลานชายของแกกำลังจะแต่งงาน อย่าสร้างปัญหา ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันหยาบคายก็แล้วกัน!”
“พ่อคะ พ่อคิดผิดที่พูดแบบนั้น” เยี่ยเจิ้นอวิ๋นดูเศร้าๆ “หนูก็มาจากตระกูลเยี่ยเหมือนกัน และที่หนูทำทั้งหมดก็เพื่อผลประโยชน์ของตระกูลเยี่ย ทำไมพ่อถึงทำกับหนูเหมือนเป็นคนนอกตลอดเลย?”
“การลักพาตัวแฟนสาวของเจิ้นถิงก็เพื่อประโยชน์ของครอบครัวเยี่ยเหมือนกันเหรอ” คุณท่านเยี่ยถามกลับ
“แกจะมาลูกไม้ไหน” คุณท่านเยี่ยขมวดคิ้ว
“หนูจะกล้าเล่นลูกไม้ต่อหน้าพ่อได้ยังไงคะ” เยี่ยเจิ้นอวิ๋นพูดค่อนข้างจริงจรัง “หนูไม่ต้องการให้ตระกูล เยี่ยตกอยู่ในเงื้อมมือของตระกูลเหลิ่ง!”
“นี่เธอหมายความว่ายังไง” คุณท่านเยี่ยดูงงงวย
“ลองดูสิแล้วคุณจะรู้” เยี่ยเจิ้นอวิ๋นหยิบรูปถ่ายออกมาแล้วส่งให้คุณท่านเยี่ยดู “นี่คือรูปถ่ายของพี่ชายและผู้หญิงคนนั้นจากครอบครัวเหลิ่งในตอนนั้น”
คุณท่านเยี่ยรับมันมาดู เขาอดไม่ได้ที่จะตะลึง เขากระพริบตามองภาพถ่ายอย่างระมัดระวัง จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองเฟิงเชียนเสวี่ย
ผู้หญิงในภาพดูเหมือนเฟิงเชียนเสวี่ยทุกประการ!
“ภาพนี้มาจากไหน?” คุณท่านเยี่ยพยายามไม่ตื่นเต้นและถามด้วยเสียงต่ำว่า “เธอเป็นคนทำมันขึ้นมาเองเหรอ”
“หนูจะเล่นลูกไม้กระจอกๆ ต่อหน้าคุณพ่อได้ยังไง” เยี่ยเจิ้นอวิ๋นเย้ยหยันตัวเองอย่างดูถูกเหยียดหยาม “ตระกูลเยี่ยเป็นตระกูลที่ทำงานเกี่ยวกับเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์ คุณพ่อน่าจะรู้ว่าได้ว่าภาพถ่ายนี้ถูกทำขึ้นหรือไม่ ถ้าคุณพ่อยังไม่เชื่อ แค่ถามหลิงเฟิ่งเซียวก็ได้ เขาเคยเจอเหลิ่งหนิงชวงมาก่อน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...