สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 682

"พวกลูกรู้จักแด้ดดี้ดีจริงๆ"เยี่ยเจิ้นถิงทําอะไรไม่ถูกเล็กน้อย "แต่ครั้งนี้แด้ดดี้เลือกมาอย่างพิถีพิถัน ไม่เหมือนเมื่อก่อนนะ..."

"นอกจากเวอร์ชั่นจะแตกต่างกันแล้ว ยังมีความแตกต่างอะไรอีกหรอครับ" เฉินเฉินพูดให้เขาฟัง "ช่างเถอะ ผมไม่ได้คาดหวังแล้ว"

"พวกลูกชอบอะไรล่ะ แด้ดดี้จะให้คนไปซื้อ"เยี่ยเจิ้นถิงถามทันที

"นั่นยังเรียกว่าของขวัญอยู่หรอครับ"หลงหลงยืดท่าเป็นผู้ใหญ่ตบไหล่ของเยี่ยเจิ้นถิงเหมือนผู้ใหญ่ "ช่างมันเถอะครับ แด้ดดี้ ไม่แกล้งแด้ดดี้แล้วแล้ว มีของขวัญก็ดีมากแล้ว"

"ใช่ค่ะ หนูชอบตุ๊กตาตัวนี้มาก ยังไงมันก็เป็นตุ๊กตาจีนรุ่นใหม่"เย่ว์เย่ว์เล่นกับตุ๊กตาใหม่ของเธอและนับด้วยนิ้วมือ "คํานวณดูแล้ว เธอจะอยู่ในอันดับที่ 39 แล้ว เจ้า39!"

"คราวหน้าต้องเซอร์ไพรส์พวกลูกแน่ ๆ"

เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกว่าเขาต้องแก้ไขปัญหานี้ให้ถูกต้อง มิฉะนั้นทุกครั้งที่ให้ของขวัญ เด็ก ๆ จะเก็บอย่างไม่เต็มใจ

"งานใกล้จะจบแล้ว ไปกันเถอะครับ"

จริงๆแล้วเฉินเฉินไม่อยากอยู่ตั้งนานแล้ว สําหรับเขา กิจกรรมอย่างเป็นทางการแบบนี้ล้วนเป็นการเสียเวลา ถ้าไม่ใช่วันนี้มีเยว์เย่ว์พูด เขาก็คงขี้เกียจที่จะมา

"ได้เลย ไปกัน"เยี่ยเจิ้นถิงพาเด็กสามคนออกจากที่นั่งก่อนเวลาและต้องการวางพวกเขาบนไหล่เหมือนตอนเด็ก ๆ แต่เด็กสามคนไม่เต็มใจแล้ว "โอ้ยไม่เอาๆ เป็นเด็กประถมแล้ว จะขี่ไหล่แด้ดดี้ได้ยังไง"

หลงหลงชอบแกล้งทําเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ กวาดมองเพื่อนร่วมชั้นหญิงที่อยู่รอบ ๆ และกระซิบกับเยี่ยเจิ้นถิง

"โรงเรียนนี้มีนักเรียนหญิงที่สวยงามมากมาย ถ้าพวกเขาเห็น พวกเขาจะคิดว่าผมเป็นเด็กน้อย ต่อไปก็จะไม่เล่นกับผมแล้ว"

"ฮ่าฮ่า..."เยี่ยเจิ้นถิงหัวเราะเสียงดัง "ครับคุณเอ้อร์เป่า!"

"เอ้อร์เป่า ตอนเรียนจบชั้นอนุบาล พี่สาบานกับซาช่าแฟนสาวลูกครึ่งของพี่ว่า โตขึ้นจะแต่งงานกับเธอนี่นา" เย่ว์เย่ว์เลิกคิ้วเล็ก ๆ และยิ้มติดตลกว่า "พี่ยังเขียนจดหมายรักฉบับหนึ่งให้เธอด้วยนี่ ลืมเร็วขนาดนั้นเลยหรอ"

แต่หลิงหวิ๋นบอบบางดูป่วยและอ่อนแอ พูดไม่ได้ ดูน่าสงสารมาก แม้แต่คําพูดที่น่ารําคาญพวกเขาก็รู้สึกไม่สุภาพ ดังนั้นพวกเขาจึงทําได้แค่รักษาระยะห่างอย่างสุภาพ

เด็ก ๆ เติบโตขึ้นและเริ่มเข้าใจเจตนาของผู้ใหญ่ พวกเขารู้ว่าปู่ทวดต้องการให้น้าหลิงคนนี้เป็นแม่คนใหม่ของพวกเขา

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลงหลงและเย่ว์เย่ว์ก็เริ่มจริงจังขึ้น เงยหน้าขึ้นมองเยี่ยเจิ่นถิง

หลงหลงขมวดคิ้วและถามอย่างตรงไปตรงมาว่า "แด้ดดี้ครับ แด้ดดี้ชอบคุณน้าหลิงไหม"

"แด้ดดี้ แด้ดดี้จะแต่งงานกับเธอไหมคะ" เย่ว์เย่ว์จับมือเยี่ยเจิ้นถิงและมองเขาอย่างกระสับกระส่าย

"ไม่หรอก" เยี่ยเจิ้นถิงส่ายหัว "ในใจแด้ดดี้มีแต่หม่ามี้ของพวกลูกเท่านั้น"

"งั้นก็ดีแล้วครับ" เฉินเฉินถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างจริงจังว่า "ช่วงนี้ผมฝันถึงแม่บ่อย ๆ ผมคิดว่าเธอใกล้จะกลับมาแล้ว"