สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 687

"กําลังดูอะไรอยู่" คุณท่านเยี่ยกําลังเล่นเกมไพ่กับหลงหลงและเย่ว์เย่ว์ เห็นเยี่ยเซินยกม่านขึ้นมองออกไปข้างนอกตลอดเวลา จึงถามขึ้นมา

"เมื่อกี้มีรถรุ่นเดียวกันคันหนึ่งตัดกับพวกเรา เป็นสีเงิน" เยี่ยเซินพูดอย่างลึกลับว่า "ฉันดูพวกเขาขับไปที่เขตเหนือของเขากลางวิลล่าแล้ว"

คุณท่านเยี่ยกระสับกระส่ายเล็กน้อยและขมวดคิ้ว

"รถคันนี้มีเพียงเจ็ดคันในโลก คนที่สามารถซื้อได้ไม่มาก สีเงิน... ไม่ใช่ตระกูลเหลิ่งเหรอ"

เหลิ่งตี้เฟิงตามชื่อของมัน รถเกือบทุกคันชอบใช้สีเงิน

ส่วนตระกูลเยี่ยของพวกเขาชอบใช้รถสีดํา

"ไม่ใช่หรอกมั้งครับ"เยี่ยเซินประหลาดใจมาก "ร่องรอยของเหลิ่งตี้เฟิงนั้นลึกลับ ชอบให้ความสําคัญกับความเป็นส่วนตัวมาก ไม่ถึงกับวิ่งมาอาศัยอยู่ข้างคุณท่านหรอกครับ"

"ไปตรวจสอบ" คุณท่านเยี่ยสั่ง

"ครับ" เยี่ยเซนรีบโทรและส่งคนไปสอบสวนทันที

"คุณปู่ทวดครับ ตระกูลเหลิ่งคือบ้านไหนครับ" หลงหลงเงยหน้าขึ้นมอง และถามอย่างอยากรู้อยากเห็น"เก่งมากเหรอครับ"

"เป็นศัตรูคู่อาฆาตของตระกูลเยี่ยของเราเอง" คุณท่านเยี่ยก้มมองหลงหลงและพูดอย่างจริงจังว่า "ต่อไปถ้าพวกหลายเจอคนตระกูลเหลิ่ง ต้องอยู่ให้ห่างหน่อย รู้ไหม"

"อืื้ม"หลงหลงพยักหน้าติดต่อกัน สีหน้าเข้มงวด ราวกับกําลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ

"ตระกูลเยี่ยของเรายังมีศัตรูตัวฉกาจ?" เย่ว์เย่ว์ขมวดคิ้วและถามด้วยสีหน้าสงสัย "ตระกูลเยี่ยของพวกเราไม่มีศัตรูไม่ใช่หรอคะ ได้ยินว่าแด้ดดี้เก่งมาก เก่งกว่าปีศาจด้วยซ้ำ!"

"แค่ก--"คุณท่านเยี่ยเกือบจะพ่นออกมาพร้อมกับชาร้อน ๆ และสําลักและไอไม่หยุด

"คุณปู่ทวด..." หลงหลงยืนขึ้นอย่างรวดเร็ว ใช้มือเล็ก ๆ ตบหลังของคุณท่านเยี่ย "ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ"

"เย่ว์เย่ว์ หนูน่ารักมาก ปู่จะหัวเราะตายแล้ว ฮ่าฮ่า..."

เยี่ยเซินนั่งฟังอยู่ข้างๆ ในใจกระสับกระส่ายมาก คุณท่านเยี่ยเป็นคนที่กลัวตระกูลเหลิ่งจะรู้ว่าเด็กทั้ง 3 คนนี้มีสายเลือดของพวกเขา สักวันจะมาแย่ง จึงพูดกับเด็กๆ แบบนี้

แต่เรื่องแบบนี้ จะปกปิดได้นานแค่ไหน

โชคดีที่วันนี้เฉินเฉินไม่อยู่ มิฉะนั้นเขาจะตั้งคําถามมากมายแน่นอน ไม่แน่ว่าอาจจะหาอะไรได้บ้างจากการสืบสาวราวเรื่อง...

"เตือนเยี่ยเจิ้นถิงหน่อย" คุณท่านเยี่ยกังวลมาก

"ครับ" เยี่ยเซินโทรหาเยี่ยฮุยและบอกเขาเกี่ยวกับรถเมื่อกี้

ในเวลานี้ รถขอเยี่ยเจิ้นถิงกําลังจะขับไปที่บริษัท แล้ว เยี่ยฮุยวางสายและรีบรายงานสถานการณ์

พอเยี่ยเจิ้นถิงได้ยินก็ประหลาดใจมาก “อะไรนะ พวกเขาย้ายไปทางเหนือของเขากลางแล้วหรือ ใช่เหลิ่งเชียนเสวี่ยมั้ย"