สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 150

ตอนที่ 150 สาวใช้ตัวแสบ 54

“พี่พี่เชินหลินซื้อของให้พี่อีกแล้วหรอ?ฉันไปเปิดประตู?”โม่เสี่ยวหนงวิ่งไปที่ประตู

สำหรับเสี่ยวหนงนั่นไม่ใช่ของที่ซื้อให้เซี่ยชีหรั่นแต่ซื้อให้เธอโม่เสี่ยวหนงต่างหาก

“อย่าไปไม่ใช่ของฉัน!”เซี่ยชีหรั่นเรียกเธอแต่ไม่ทันแล้วโม่เสี่ยวหนงเปิดประตูออกเรียบร้อย

ประตูเปิดออกหลินหลิงกำลังพาคนงานยกตู้เสื้อผ้าใหญ่ผ่านหน้าห้องเธอ

เธอกวาดตามองเข้าไปในห้องของเซี่ยชีหรั่นอย่างเฉยชาเซี่ยชีหรั่นรู้สึกว่าสายตาเธอเหมือนมีอะไรจะพูดเหมือนเธอกำลังคิดในใจว่า:ดูสิฉันว่าแล้วว่าผู้หญิงเปลือกนอกไม่ได้เรื่องนี่แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็โดนไม่เห็นคุณค่าซะแล้ว

“เอ๊ะนี่เธอจะไปไหนเนี่ยห้องพี่ฉันอยู่ที่นี่“โม่เสี่ยวหนงเรียกเธออยู่หน้าประตูหลินหลิงหยุดเดินมุมปากมีความเยาะเย้ยเบาเบาพูดอย่างเฉยชา:“ขอโทษนะคะคุณผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ส่งมาห้องนี้แต่ส่งให้คุณฟาง”

ประตูห้องฟางลี่น่าก็เปิดไว้หมดอยู่แล้วได้ยินคำนี้เธอรีบตอบรับทันที:“ส่งให้ฉันอะไร?ฉันอยู่ที่นี่อยู่ห้องนี้รีบมารีบมา”

หลินหลิงบึนปากเดินไปต่ออย่างไม่รีบฟางลี่น่ามายืนรอเรียบร้อยเห็นเธอทำอะไรชักช้า

ไม่เกรงใจที่ตะโกนออกมา:“นี่ผู้หญิงคนนั้นเธอจัดการเรื่องยังไงเนี่ยก็ฉันบอกว่าฉันอยู่ที่นี่ไงยังจะชักช้าอีกหูตึงหรือไง?

คิ้วของหลินหลิงขมวดเข้ามาอย่างแน่น

หลายปีที่ผ่านมานี้เธอเป็นถึงคนดังของเย่เชินหลินไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับเธอ

แม้แต่ส้งหลิงหลิง—คู่หมั้นของเย่เชินหลินก็ยังไว้หน้าเธอตีสนิทกับเธอลับหลังแต่แน่นอนเธอเป็นคนที่มีขอบเขตสิ่งที่ส้งหลิงหลิงทำกับเธอเธอไม่ต้องการเธอนับถือเย่เชินหลิงจากใจจริงจริงเคารพเขานอกจากช่วยทำงานเรื่องผู้หญิงของเขาเรื่องอื่นไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรเธอก็เต็มใจทำเพื่อเขาหรือเพื่อเขาเธอยอมเสียสละวัยหนุ่มสาวของเธอไม่หาแฟนทั้งชีวิตไม่แต่งงานเธอก็ยอมทั้งนั้น

“ฉันว่ากำลังว่าเธอเนี่ยลีลาอะไรอยู่ไม่เข้าใจจริงจริงว่าเธอทำงานยังไงถ้าไม่ทำดีดีคราวหลังฉันจะไล่เธอออก!”ฟางลี่น่าชี้สั่ง

หลินหลิงมองเธออย่างเฉยชายิ้มอย่างเยาะเย้ยคิดในใจเธอเนี่ยนะจะไล่ฉันเธอมันเป็นอะไรยังไม่รู้ตัวหรือไง

เธออยู่ข้างเย่เชินหลินมาหลายปีเขาชอบคนแบบไหนเกลียดคนแบบไหนเธอไม่รู้หรือไง?

ทำไมเธอถึงไม่ชอบเซี่ยชีหรั่นก็เพราะเธอเซี่ยชีหรั่นสามารถทำให้เขาชอบเธอได้เศร้ากว่านั้นคือ

เขาแค่ใช้ฟางลี่น่ามาแหย่เซี่ยชีหรั่นที่อยู่ห้องข้างข้างเธอแค่นั้น

หลินหลิงพูดอะไรท่าทีก็ยังคงช้าเหมือนเดิมเธอปล่อยให้ฟางลี่น่าตะโกน

“เสี่ยวหนงยังจะถ่ายรูปอีกไหม?”เซี่ยชีหรั่นถาม

“ยังมีอารมณ์อะไรถ่ายรูปอีกไม่ถ่ายแล้ว!”ฉันแค่คิดถึงของดีดีเยอะเยอะแบบนั้นแล้วให้ฟางลี่น่า

ก็รู้สึกโกรธขึ้นมา”

ฟางลี่น่ากำลังปลาบปลื้มใจกับเสื้อผ้าพวกนั้นเธอรู้สึกว่าตัวเองโชคดีเกินไป

ถึงแม้ท่านคุณชายเย่จะไม่นอนกับเธอแต่ของมียี่ห้อพวกนี้ก็ให้เธอหมดทั้งนั้นเหมือนได้ถูกหวย

นั่นคงทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืนแล้ว

เห็นเธอดีใจแบบนี้หลินหลิงพูดอย่างเย็นชา:“เสร็จแล้วระเบียบการจัดวางประมานนี้ถ้าคุณฟางมีอะไรไม่เข้าใจสามารถไปถามคุณเซี่ยห้องข้างข้างได้ของพวกเธอสองคนเหมือน......กันหลินหลิงเน้นคำนี้อย่างหนัก

ฟางลี่นาฟังแล้วรู้สึกไม่ดีใจขึ้นมาเล็กน้อยคิดในใจที่แท้ไม่ใช่แค่เธอที่ได้และมีของพวกนี้

สีหน้านี้เป็นสีหน้าที่หลินหลิงคาดเดาไว้เธอพูดใส่เธอประโยคหนึ่ง:“ดูท่าแล้วคุณฟางพอใจมากฉันจะรายงานเดี่ยวนี้ค่ะ”