สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1121

"เสิ่นเคอหานนายกำลังทำอะไร?!"

เย่ซือซือตะโกนถามตกตะลึง สีหน้าก็ซีดเผือด มองมีดคมกริบจี้คอของแรบบิท เธอก็อกสั่นขวัญแขวน

พวกบอดี้การ์ดที่กรูกันเข้ามารีบเข้ามาห้าม ล้อมเสิ่นเคอหานไว้ตรงกลางอย่างระมัดระวัง

ฉินชิวหลานหวาดกลัวสุดขีด ร้องตกใจกลัว

"เสิ่นเคอหานรีบปล่อยแรบบิท! เธอเป็นแค่เด็ก ระวังเธอบาดเจ็บ"

สีหน้าเสิ่นเคอหานคลุ้มคลั่ง กอดรัดแรบบิทแน่น มีดสั้นที่จี้คอยิ่งแนบติดมากขึ้น

"ให้ฉันไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น ถ้าฉันตาย ฉันก็จะให้เจ้าเด็กนี่ตายตามไปด้วย"

แรบบิทถูกเสิ่นเคอหานกอดแน่นจนหายใจไม่ออก กะพริบตากลมโต มองเย่ซือซือขอความช่วยเหลือ

สายตาแรบบิทน่าสงสาร มองจนเย่ซือซือใจอ่อนแล้ว

เย่ซือซือพูดอย่างผิดหวัง "เสิ่นเคอหานนายทำอย่างนี้ได้ไง แรบบิทยังเป็นแค่เด็กเล็กๆ นายทำอย่างนี้เด็กจะตกใจ รีบปล่อยเธอเถอะ ส่งเธอมาให้ฉัน"

"ซือซือเธอบ้าหรือโง่กันแน่ ไม่เห็นหรือไงพวกเขาจะจับพวกเราแล้ว เราหนีไปจากที่นี่ไม่ได้ พวกเราสองคนต้องตายแน่ๆ"

เสิ่นเคอหานกอดแรบบิทถอยหลัง "ยัยเด็กนี่เป็นโอกาสรอดทางเดียวเท่านั้นของพวกเรา"

"แต่..." เย่ซือซือยังคงใจไม่แข็งพอ

"ให้พวกเขาถอยไปให้หมด ไม่อย่างนั้น อย่ามาตำหนิฉันทำร้ายเด็ก"

เสิ่นเคอหานไม่สนใจเย่ซือซืออีก สายตาโหดเหี้ยมมองฉินชิวหลาน

ฉินชิวหลานตกใจจนหน้าซีดเผือด เธอพาแรบบิทมาเป็นเกราะป้องกัน แต่นึกไม่ถึงจะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ ทำร้ายแรบบิท

"ก็ได้ ฉันจะบอกให้พวกเขาถอยไป นายระวังหน่อย อย่าทำร้ายเด็กเด็ดขาด"

ฉินชิวหลานรีบส่งสายตาให้พวกบอดี้การ์ด

พวกบอดี้การ์ดมองหน้ากัน จำต้องหลีกทาง ให้เสิ่นเคอหานออกไป

พวกเขารักษาระยะห่าง จ้องมองเสิ่นเคอหานระมัดระวัง ขอแค่เพียงมีโอกาสละก็ จะแย่งตัวแรบบิทกลับมา

"ซือซือมัวยืนอึ้งอะไรอยู่ รีบตามฉันมา"

เสิ่นเคอหานอุ้มแรบบิท ก้าวเท้ายาวพร้อมป้องกันตัวถอยไปด้านหลัง

เดินพลางตะโกนข่มขู่ "อย่าตามมา"

"ไม่ได้ พวกเราให้นายออกไป ไปหาเจ้าบ้านหยู แต่นายต้องคืนแรบบิทให้พวกเรา"

ฉินชิวหลานตามไปไม่ใกล้มากแต่ก็ไม่ไกลเกินไป ท่าทางยืนยันหนักแน่น

เสิ่นเคอหานสีหน้าลำบากใจ สายตาประกายรุนแรง

ที่นี่ห่างจากริมสนามไม่ไกลแล้ว

เสิ่นเคอหานเดินไปถึงหน้าประตูเล็ก รีบร้อนเดินออกไป

อำนาจของโห้หลีเฉินแค่ในเขตคฤหาสน์นี้เท่านั้น ด้านนอกคืออำนาจของหยูฉู่สอง เขาแค่เดินต่อไปอีกช่วงหนึ่ง ก็จะไปเจอกับคนที่หยูฉู่สองส่งมาได้แล้ว

เขาก็จะปลอดภัย

เดินออกมาจากประตูเล็กแล้ว ก็ตะโกนเร่ง "ซือซือ เร็วเข้า"

ทว่า เย่ซือซือเพิ่งจะเดินออกมา ก็ถูกฉินชิวหลานดึงตัวไว้ มีดที่พกติดตัวมา ก็จี้ที่คอเย่ซือซือ

ฉินชิวหลานพูดอย่างโหดเหี้ยม

"เสิ่นเคอหานเรามาแลกเปลี่ยนกัน นายส่งแรบบิทให้ฉัน ฉันจะปล่อยพวกนายไป"

สายตาเสิ่นเคอหานเปลี่ยนไปมาก รู้สึกผิดหวังมาก

สายตาของเขาเป็นประกายรุนแรง มองด้านหลังฉินชิวหลาน

พวกบอดี้การ์ดนั่น กำลังยืนห่างออกไปเจ็ดแปดเมตร

ถ้าหากเขาปล่อยตัวแรบบิท พวกนั้นจะต้องพุ่งเข้ามาทันที ถึงตอนนั้นความเร็วของเขา จะวิ่งไปหาจุดที่หยูฉู่สองมารับได้ปลอดภัยหรือ

อีกอย่าง หยูฉู่สองยังไม่ได้ฉีกหน้าโห้หลีเฉินอย่างเป็นทางการ แม้ว่าจะร่วมมือกับเขา ก็ไม่มีทางช่วยเขาต่อหน้าฉินชิวหลาน

เย่ซือซือไม่เคยคิดเลย จิตใจคนเราจะร้ายกาจได้ถึงขนาดนี้

ฉินชิวหลานเห็นพวกบอดี้การ์ดวิ่งตามไปแล้ว แล้วมองเย่ซือซือ ไม่เห็นอกเห็นใจสักนิด

"เธอทรยศความไว้วางใจของคุณผู้ชาย และเสิ่นเคอหานทำเรื่องที่ทำร้ายคุณผู้ชายอย่างนี้ ก็ถือว่ากรรมตามสนองแล้ว"

เย่ซือซือกัดฟัน สีหน้าซีดเผือด ไม่ปริปากอะไร

เธอยืนตัวตรงแข็งทื่อ สีหน้าเต็มไปด้วยความผิดหวัง

โอกาสหนีรอดเพียงโอกาสเดียวหลุดลอยไปแล้ว เดิมทีเธอถูกโห้หลีเฉินปล่อยแล้ว ตอนนี้กลับถูกจับอีก แน่นอนว่าไม่มีทางได้ความเห็นใจอีก

และยังทำให้แรบบิทลำบากด้วย...

เย่ซือซือพูดอย่างยากลำบาก "เสิ่นเคอหานไม่ใช่คนบ้าบิ่น เขาแค่เห็นแก่ตัวเท่านั้น เพราะเขาถูกบีบมากเกินไป เขาไม่มีทางทำร้ายแรบบิท จะต้องพาแรบบิทกลับมาปลอดภัยแน่"

ฉินชิวหลานกัดฟัน "ถ้าแรบบิทเป็นอะไรไป เธอกับเสิ่นเคอหานตายร้อยครั้งก็ยังไม่พอชดใช้ความผิด"

ครู่ใหญ่ต่อมา

บอดี้การ์ดคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามารายงาน

ฉินชิวหลานรีบถาม "ตามแรบบิทกลับมาได้ไหม"

"ไม่ได้ครับ ถูกเสิ่นเคอหานพาหนีไปแล้ว เขาวิ่งเร็วสุดขีด ลนลานจนไม่เลือกหนทาง ไม่ได้ไปพบกับคนของเจ้าบ้านหยูด้วย"

"อะไรนะ" ฉินชิวหลานตกใจหน้าถอดสี "แรบบิทออกไปจากตระกูลหยูไม่ได้ รีบไปตามเร็วเข้า ตอนนี้ฉันจะไปรายงานคุณผู้ชาย"

ฉินชิวหลานผลักเย่ซือซือ รีบร้อนกลับไปที่คฤหาสน์

บัดนี้ นอกคฤหาสน์โกลาหล หยูฉู่สองกำลังพาคนมา ขณะที่บอดี้การ์ดกลุ่มใหญ่เอะอะโวยวาย

ฉินชิวหลานอ้อมคนกลุ่มนั้น ขึ้นไปชั้นบน

เธอเดินไปที่หน้าประตูห้องโห้หลีเฉิน แล้วผลักเย่ซือซือเข้าไป

"คุณผู้ชาย แย่แล้ว! เย่ซือซือร่วมมือกับเสิ่นเคอหานคิดจะหนีไป แต่ถูกพวกเราจับได้ก่อน เสิ่นเคอหานจับตัวแรบบิทหนีไปแล้ว ฉันส่งคนตามไป ก็ตามไม่ทันค่ะ"