สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 751

เย้นหว่านแข็งทื่อ นี่เรียกเธอว่าอะไรนะ

การเอียงศีรษะอย่างสงสัยของเธอทำให้เห็นโดยบังเอิญว่าผู้คนหลายสิบคนต่างมองมาที่เธอ ด้วยสีหน้าแสดงความเกลียดชังและความรู้สึกเป็นศัตรูอย่างไม่ปิดบัง

เย้นหว่านอึ้ง นี่มันสถานการณ์อะไร

เธอไปยั่วโมโหพวกเขาเหรอ

ยังไม่ทันที่เธอจะเข้าใจ คนพวกนั้นก็เดินเข้ามาหาเธอด้วยหน้าตาไม่พอใจ ยืนห่างๆ ล้อมรอบเธอจนสุดลูกหูลูกตา

ความเป็นศัตรูที่ชัดเจนนั้นทำให้เย้นหว่านยากที่จะเมินเฉยได้

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย มองคนเหล่านี้ด้วยความระแวดระวัง

“คุณก็คือเย้นหว่านเหรอ หน้าตาเจ้าเล่ห์ยั่วยวนอย่างที่คิดเลย กิริยามารยาทไม่สำรวมไม่คู่ควรออกสู่สาธารณะ”

ผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสะสวยหนึ่งในนั้นจ้องมองเย้นหว่านหัวจดเท้าอย่างดูถูก

เย้นหว่านเม้มปาก จิตใจค่อนข้างตึงเครียด

เธอเริ่มตระหนักถึงบางสิ่งได้คลับคล้ายคลับคลา เธอออกมาโดยที่ไม่เห็นฉู่ฉู่ แต่คนเหล่านี้กลับโผล่มาที่นี่ ราวกับมารอเธอโดยเฉพาะ

มันเหมือนเป็นกับดัก!

พวกเขาคิดจะทำอะไร

จิตใจของเย้นหว่านขยับเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว พยายามสงบสติอารมณ์และถามว่า

“พวกคุณมีเรื่องอะไร”

“ผู้หญิงชั้นต่ำก็คือผู้หญิงชั้นต่ำ ทำเรื่องไร้ยางอายขนาดนั้น กลับยังทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น หน้าตาท่าทางไม่รู้จักละอาย โคตรน่าขยะแขยง”

คนในฝูงชนที่เป็นผู้หญิงด่าออกมา

จากนั้นก็มีคนเห็นด้วย “คุณเป็นคนแบบนี้ ทำให้ผู้หญิงอย่างเราอับอาย ฉันเห็นคุณแล้วอยากอาเจียน”

หนึ่งคนหนึ่งประโยค ราวกับเข็มมาทิ่มแทงเย้นหว่าน

เย้นหว่านยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน แบกรับคำด่าดูถูกเหยียดหยามเหล่านี้อย่างอธิบายไม่ถูก มันทั้งรู้สึกหดหู่และอารมณ์เสียขึ้นมาฉับพลัน แต่เธอยังรู้สึกจับต้นชนปลายไม่ถูกไม่รู้ว่ามันเพราะอะไร

เย้นหว่านกัดฟัน มองผู้หญิงที่พูดด้วยสายตารุนแรง

“พวกคุณด่าฉันทำไม ฉันทำเรื่องไม่รู้จักละอายอะไรกันแน่ พวกคุณบอกฉันมาสิ!”

ถูกด่าโดยไม่มีเหตุผล อารมณ์ดีแค่ไหนก็ระเบิด

คนเหล่านั้นเห็นเย้นหว่านโกรธ อารมณ์ไม่พอใจก็ยิ่งพุ่งขึ้นสูง

ผู้หญิงคนหนึ่งในนั้นที่ใส่ชุดกระโปรงสีดำ เดินเข้ามายืนห่างเย้นหว่านสองเมตร ชี้จมูกเธอพร้อมกับด่าว่า

“ยังไม่รู้จักละอายจริงๆ! พวกเรื่องที่คุณทำ ฉันอายเกินกว่าจะพูด ในเมื่อคุณอยากฟัง ฉันก็จะให้คุณตายโดยไม่มีอะไรครุมเครือ”

“คุณคิดว่าคุณอยู่แต่ฝ่ายประสานงานระหว่างประเทศไม่ออกมา แล้วจะไม่มีคนรู้เหรอว่าคุณทำเรื่องน่าขยะแขยงอะไร จะบอกอะไรคุณให้ ตอนนี้ทุกคนรู้หมดแล้ว!”

“คุณเป็นผู้หญิงคนเดียว แต่กลับวิ่งมาอยู่ฝ่ายประสานงานระหว่างประเทศ และใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนอยู่กับกลุ่มผู้ชาย แถมวันวันยังเอาแต่พัวพันอยู่กับพี่ชายของตัวเอง ใกล้ชิดอย่างไม่มีขอบเขต ไม่คำนึงถึงจริยธรรม แม้แต่พี่ชายของตัวเองก็ต้องการยั่วยวน”

ถ้อยคำที่ออกมา ราวกับเสียงปืนกลดังปังปังกระแทกเข้าใส่ร่างของเย้นหว่าน

เย้นหว่านตกตะลึง

เธอคิดไม่ถึงว่ามันคือเหตุผลนี้ เพียงเพราะสองวันนี้เธออยู่ในฝ่ายประสานงานระหว่างประเทศ ก็กลายเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักละอายในสายตาพวกเขาแล้วงั้นเหรอ

และไม่ต้องพูดถึงที่เธอกับโห้หลีเฉินนั้นเป็นคู่รักที่แท้จริงมาตั้งแต่ต้น แต่ภายนอกพวกเขายังคงรักษาระยะห่างในระหว่างสองวันนี้ ไม่ได้มีความใกล้ชิดต่อกันมากเกินไปเลยแม้แต่น้อย

แม้ว่าจะอยู่ด้วยกัน ก็เป็นเหมือนพี่ชายน้องสาวทั่วไป

ทำไมกลายเป็นว่าไม่คำนึงถึงจริยธรรม ยั่วยวนแม้แต่พี่ชายตัวเอง

เย้นหว่านทั้งหดหู่ทั้งอารมณ์เสีย ทันทีที่มองไปรอบๆ ก็เหมือนเป็นคนโง่ที่มองดูข่าวลือโจมตีส่งเดช

เธอเพิ่มเสียงสูงพูดอย่างจริงจัง

ทันใดนั้น----------

“เพี๊ยะ!” เสียงฝ่ามือดังสนั่น มันดังขึ้นที่ด้านข้างแก้วหูของเธอ

เย้นหว่านเจ็บปวดแสบร้อนไปทั้งพวงแก้มในทันที

ตรงหน้าของเธอ มีผู้ชายอายุประมาณห้าสิบคนหนึ่งยืนอยู่ หน้าตาขึงขัง ฝ่ามือที่ตบเธอกำลังชูอยู่สูง

ผู้ชายคนนั้นถลึงตาจ้องเย้นหว่านอย่างโกรธจัด ด่าเสียงดังลั่น

“ผู้หญิงไม่รู้จักความละอาย! ผมไม่สามารถทนให้ผู้หญิงอย่างคุณลอยหน้าลอยตาในประเทศเบียนหนานได้!”

พลังแข็งแกร่งของเขารุนแรงอย่างไม่ต้องสงสัย เป็นคนที่ดุร้ายโดยปกติ

เย้นหว่านกุมใบหน้า ความโกรธค่อยๆ ปะทุขึ้นจากอก

คนพวกนี้คิดว่าตัวเองเป็นใคร ทำไมเอาเรื่องนินทาไร้สาระมาด่าว่าเธอ และทำไมมาลงมือทำร้ายเธอแบบนี้!

เย้นหว่านเต็มไปด้วยความโกรธ จ้องผู้ชายคนนั้นอย่างดุดัน

กัดฟันพูดทุกคำทุกประโยค “ฉันไม่เคยทำเรื่องแบบนั้น คุณไม่มีสิทธิ์มาตบฉันแบบนี้!”

“ผมจะตบแล้วคุณจะทำไม ผมฆ่าคุณไปก็ไม่มีใครพูดอะไร ทุกคนมีแต่จะสมใจ ต่างจะตบมือพร้อมกับกู่ร้องว่าดี”

ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะโกรธที่เย้นหว่านตอบสนองด้วยความโกรธ จึงยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น

มือที่ยกขึ้นจะเข้ามาตบเย้นหว่านอย่างรุนแรงอีกครั้ง

ครั้งนี้เย้นหว่านมีการเตรียมตัวแล้ว รีบหลบหนี แต่เธอเพิ่งก้าวไปสองก้าว ข้างหลังก็มีชายวัยกลางคนรูปร่างสูงใหญ่สองคนพุ่งเข้ามาจับเธอไว้ซ้ายคนขวาคน

“รัฐมนตรีอาวุโส คุณลงมือเลย ฆ่าผู้หญิงสารเลวนี่ให้ตาย เธอไม่เพียงแต่ยั่วยวนพี่ชายตัวเอง คุกคามผู้ชายในฝ่ายประสานงานต่างประเทศ ยังทำเสน่ห์ใส่ท่านดยุก ทำให้ท่านดยุกแหกประเพณี เอาแต่ฟังผู้หญิง นี่เป็นการพยายามทำลายประเทศเบียนหนานของเรา เป็นแม่มดที่ไม่รู้จักความละอาย”

“คนประเภทนี้ ตายไปก็ไม่น่าเสียดาย วันนี้เรามาถึงที่นี่ ไม่เพียงแต่ต้องสอนบทเรียนให้เธอ ต้องให้เธอสูญสิ้นไปจากดินแดนประเทศเบียนหนานด้วย คนประเภทนี้ไม่สมควรมีชีวิตอยู่”

ผู้ชายสองคน พูดอย่างโกรธขึ้งตัดสินกำหนดชะตาชีวิตความเป็นตายอย่างโหดร้าย