สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 752

เย้นหว่านถูกควบคุมจนขยับไม่ได้ จิตใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว คิดไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะไร้เหตุผลบ้าคลั่งถึงขนาดต้องการฆ่าเธอ

ด้วยหลักฐานที่ไร้เหตุผลและอคติพวกนี้

เย้นหว่านพูดเสียงดัง “ยังมีกฎหมายอยู่หรือเปล่า ไร้หลักไร้ฐาน พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาใช้กฎหมู่กับฉัน และยิ่งฆ่าฉันไม่ได้ มันผิดกฎหมาย!”

ผู้ชายที่ถูกเรียกว่ารัฐมนตรีอาวุโส เดินเข้าหาเย้นหว่านด้วยหน้าตาดุร้ายน่ากลัว มือที่ค่อนข้างเหี่ยวย่นมาบีบคางของเย้นหว่านฉับพลัน

ด้วยแรงมหาศาล ในชั่วพริบตา เย้นหว่านรู้สึกว่าคางของตัวเองเหมือนจะแตก

เขากดกระซิบบางอย่าง พูดอย่างโหดเหี้ยม

“ประเทศเบียนหนาน การฆ่าผู้หญิงเป็นเรื่องไม่ผิดกฎหมาย”

ทุกคำทุกประโยคราวกับกระบองฟาดเข้าใส่ตัวเธอ

ร่างกายของเธอสั่นอย่างอดไม่ได้ ดวงตาเบิกกว้างอย่างหวาดผวา แทบจะไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

การฆ่าผู้หญิงเป็นเรื่องไม่ผิดกฎหมายงั้นเหรอ

เธอคิดว่าการที่ชายสูงหญิงต่ำการกดขี่ผู้หญิงนั้นเป็นการดูหมิ่นอำนาจของผู้หญิงหนักที่สุดอยู่แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่ายังมีความไร้มาตรฐานที่น่าหวาดกลัวยิ่งกว่านั้นอีก

อยู่ที่นี่ แม้แต่ชีวิตของผู้หญิงก็ล้วนแล้วแต่เปรียบเสมือนสัตว์เดรัจฉาน

รอยยิ้มบนใบหน้าของรัฐมนตรีอาวุโสดุร้ายยิ่งขึ้น จับล็อกคางของเย้นหว่าน ใบหน้าชราภาพที่มีริ้วรอยเหี่ยวย่นขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีก

เขาพูดเสียงเบามาก ได้ยินเพียงสองคนเท่านั้น

“เย้นหว่าน มาถึงขั้นนี้ ตัวเธอยังไม่รู้ว่าอะไรดีชั่ว หาเรื่องใส่ตัว ล่วงเกินคนที่ไม่ควรล่วงเกิน เธอมันก็สมควรตาย”

พูดอย่างนั้นแล้วทันใดนั้นมือของผู้ชายก็ขยับลงมาบีบคอของเย้นหว่าน

ความรู้สึกของการขาดอากาศหายใจตีรวนขึ้นมาที่ลำคอทันที

แก้มเย้นหว่านเริ่มซีดอย่างควบคุมไม่ได้ รู้สึกเหมือนคอตัวเองจะหัก

เธอยิ่งตกใจ เมื่อตระหนักได้ภายหลังว่าเพราะอะไรจู่ๆ เธอก็มาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

พวกคำนินทาใส่ร้ายดูถูกนั่น จะต้องเป็นซาอินติที่แอบแพร่กระจายออกไปแน่นอน!

สองวันนี้ ซาอินติคอยแอบกางตาข่ายออกกว้างเงียบๆ เพื่อเอาชีวิตเธอ

คนพวกนี้จะต้องมีคนคอยยุแยง ถึงได้รวมตัวมาโจมตีเธอที่นี่ คนพวกนี้ทำตัวมีอำนาจบาตรใหญ่ ทำกับชีวิตมนุษย์ราวกับผักปลามาช้านาน การฆ่าเธอตรงนี้ มันก็เป็นแค่เรื่องในอุดมคติพื้นฐานที่เคยทำกันมา

เย้นหว่านเสียใจมาก นับว่าเป็นเธอที่พลาดเอง

คิดไม่ถึงว่าซาอินติจะใช้วิธีการโหดเหี้ยมเช่นนี้ ถึงแม้ว่าเธอจะซ่อนอยู่ข้างกายโห้หลีเฉิน เธอก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชีวิตเธอ

ส่วนเย้นหว่านที่ถูกฆ่าโดยคนเหล่านี้ ถูกฆ่าโดยข่าวลือที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน โดยที่ซาอินติจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย

เย้นหว่านตายไป ซาอินติยังสามารถเป็นผู้บริสุทธิ์ต่อไป ลอยหน้าลอยตาอยู่ข้างกายโห้หลีเฉิน

เมื่อคิดทบทวนทุกอย่างแล้ว เย้นหว่านก็ทั้งขุ่นเคืองและไม่พอใจ แต่กลับไม่มีทางให้หนีรอดไปได้เลย

ผู้คนล้อมรอบ สองมือถูกคนควบคุม คอถูกคนบีบไว้

เธอมีเพียงอารมณ์โกรธปะทุออกมา แต่ไม่มีลมหายใจ ในสภาพที่เจ็บปวดและขาดออกซิเจน สายตาของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นฝ้าขาว สติสัมปชัญญะเริ่มสูญเสีย ราวกับว่าจะตกเข้าสู่ความมืดมิดได้ทุกครา

จะตายไปแบบนี้เหรอ

เธอยังมีเรื่องเสียใจหากไม่ได้ทำอยู่อีกมาก มีหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำ...

“พวกแกทำอะไร ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!”

เวลานี้ เสียงตวาดลั่นของผู้ชายคนหนึ่งดังมาราวกับเสียงสวรรค์

จากนั้นความโกลาหลก็บังเกิด มือที่บีบลำคอของเย้นหว่านถูกบังคับให้ต้องคลายออก ร่างของเย้นหว่านจึงทรุดลงอย่างไร้การควบคุม แต่ยังไม่ทันถึงพื้น ก็ถูกคนอุ้มไว้ในอ้อมแขน

ตรงหน้าเป็นผู้ชายที่ขมวดคิ้วแน่นหน้าบึ้ง สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

เขาร้อนในจนค่อนข้างทำอะไรไม่ถูก “เสี่ยวหว่าน เสี่ยวหว่าน คุณเป็นยังไงบ้าง ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไรแล้วนะ”

สายตาที่พร่ามัวของเย้นหว่านเพ่งมอง ถึงได้เห็นหน้าตาของผู้ชายตรงหน้า

คาดไม่ถึงว่าจะเป็น เซอร์ยุนซี!

เย้นหว่านประหลาดใจมาก แต่กลับไม่มีเวลาได้ทันคิดให้ชัดเจนว่าเขามาได้อย่างไร จู่ๆ เธอก็สูดอากาศบริสุทธิ์ ไอออกมาอย่างควบคุมไม่ได้

“วันนี้เธอต้องตาย ไม่อย่างนั้นจะทำให้ท่านดยุกมีมลทินเสื่อมเสียชื่อเสียง ราชวงศ์จะไม่มีวันยอมให้ท่านดยุกถูกสวมเขา”

คำที่ออกมาเป็นการพูดอย่างหนักแน่นสง่าผ่าเผย ถึงขั้นได้ใจผู้คน

คนอื่นๆ ที่ตกตะลึงกับการมาของท่านดยุก แต่เพราะคำพูดนี้ ก็กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง และยิ่งไม่พอใจในตัวเย้นหว่านหนักขึ้น

พวกเขาต่างตะโกนว่า

“วันนี้เย้นหว่านต้องตาย เธอเป็นคนแบบนี้ ไม่ควรได้มีชีวิตอยู่ต่อไป”

“ใช่แล้ว ท่านดยุก ผู้หญิงคนนี้ไม่มีค่าพอให้ท่านปกป้อง เธอสวมเขาให้ท่าน”

“ฆ่าเธอซะ ฆ่าเธอซะ ฆ่าเธอซะ...”

คำพูดของผู้คนเป็นหนึ่งเดียวกันมากขึ้น ที่เกิดเหตุนี้นั้น เหมือนคนร้ายที่กำลังจะถูกตัดหัวในตลาดสดสมัยโบราณ ถูกฝูงชนโห่ร้องให้รีบฆ่าเช่นเดียวกัน

แต่ว่าตัวเย่นหว่านไม่ได้ทำสิ่งเหล่านั้นเลย แล้วต้องถูกฆ่าอย่างอยุติธรรมงั้นเหรอ

คนเหล่านี้ไม่แยกแยะถูกผิด เห็นชีวิตคนเป็นผักปลา

ในใจเย้นหว่านโกรธจัดเป็นไฟแผดเผา คับข้องใจจนอยากกระโดดเตะพวกเขา

แต่เธอประหม่า ตอนนี้เธอกำลังอ่อนแอ เพราะเพิ่งเดินผ่านประตูผีมา มันจึงง่ายมากที่จะถูกคนเหล่านี้ฆ่าตายอีกครั้ง

ตอนนี้สิ่งเดียวที่ช่วยชีวิตเธอได้ มีเพียงเซอร์ยุนซี

เธอมองเซอร์ยุนซีด้วยความกังวล ไม่แน่ใจว่าเขาจะยังคงปกป้องเธอหรือไม่

เพราะโลกภายนอก ผู้ชายที่ได้ยินทุกคนพูดใส่ว่าตัวเองถูกสวมเขา ก็ล้วนแต่จะกระโดดโลดเต้น

ยิ่งกว่านั้นยังอยู่ในสถานที่นี้ที่ผู้ชายเหนือกว่าผู้หญิงและไม่มีสิทธิมนุษยชน

และอีกอย่าง เธอกับเซอร์ยุนซีก็ยังไม่ได้มีความรู้สึกลึกซึ้งต่อกันด้วย!

เซอร์ยุนซีมองดูสีหน้าที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของเย้นหว่านแล้วก็พลันยกยิ้มมุมปาก แล้วทันใดนั้นใบหน้าหล่อก็เข้าใกล้เย้นหว่าน

พูดขึ้นเบาๆ ว่า “ถ้าคุณกลัวว่าผมจะไม่สนใจคุณ ก็จูบผมหน่อย แสดงความรักของคุณต่อผม แล้วผมจะพาคุณไปทันที ดีไหมครับ”