สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1107

ทั้งแขกและเจ้าบ้างต่างก็เพลิดเพลินกับอาหารมื้อนั้น บรรยากาศก็ยอดเยี่ยมมาก เมื่อเห็นครอบครัวทั้งสามพูดคุยและหัวเราะ อินชิงเสวียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉา

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เฮ่อฉางเฟิงมีบุคลิกที่ร่าเริงเช่นนี้ ได้เกิดมาในครอบครัวเช่นนี้ เขาต้องมีความสุขมากแน่ๆ

เมื่อนึกถึงพ่อแม่ของตัวเองที่เสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก อินชิงเสวียนก็ถอนหายใจเบาๆ อย่างอดไม่ได้

“แม่นางอินมีเรื่องในใจหรือ”

เฮ่อฉางเฟิงถามอย่างเป็นห่วง

อินชิงเสวียนวางตะเกียบลง แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เปล่า ข้าอิ่มแล้ว”

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งถามอย่างกังวลใจ “ทำไมถึงกินน้อยจัง อาหารไม่ถูกปากแม่นางอินหรือ”

อินชิงเสวียนมีสีหน้าสงบ

“ฝีมือการทำอาหารของฮูหยินไม่เลวเลย แต่ในตอนเช้าข้ากินมามากแล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นค่ำๆ ค่อยกินใหม่ ประเดี๋ยวข้าจะพาเจ้าไปเดินเล่นในสวนยา”

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งถือว่าอินชิงเสวียนเป็นลูกสะใภ้ของตัวเองแล้ว เมื่อประกอบกับขวดน้ำหอมที่สวยงาม ความรักของนางที่มีต่ออินชิงเสวียนก็พุ่งสูงขึ้น

อินชิงเสวียนยอบกายคำนับเล็กน้อย

“ขอบคุณฮูหยินมากเจ้าค่ะ”

เฮ่อฉางเฟิงพูดว่า “ไม่ทราบว่าข้าน้อยจะโชคดีพอ ได้ไปดูสวนยาของฮูหยินบ้างหรือเปล่า”

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งมองดูลูกชายด้วยความรัก

“แน่นอน ถ้าคุณชายเฮ่อไม่ได้ทำอะไรก็ไปด้วยกันเถอะ”

“ขอบคุณฮูหยิน”

เฮ่อฉางเฟิงยืนขึ้นอย่างมีความสุข

เฮ่อยวนดื่มสุราในจอกจนหมดในอึกเดียว เหลือบมองลูกชายด้วยสายตาลึกซึ้ง และยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

เจ้าเด็กนี่โตแล้วจริงๆ

เฮ่อฉางเฟิงสัมผัสได้ถึงการจ้องมองที่เฉียบคมของพ่อ แต่เขาไม่กล้ามองตอบ รีบตามทั้งสองไปติดๆ

หญิงชราตาบอดยิ้มแล้วพูดว่า “เรื่องง่ายๆ แบบนี้ข้ายังสามารถทำได้อยู่”

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งตบหลับมือนางเบาๆ แล้วพูดอย่างอ่อนโยน “ท่านอายุมากแล้ว สุขภาพไม่แข็งแรง ต่อไปงานหนักเช่นนี้ไม่จำเป็นต้องทำแล้ว”

หญิงชราตาบอดเงยหน้าขึ้นมองไปที่อินชิงเสวียน

“ขอบคุณหยิน บ่าวยังไหว แม่นางคนนี้คือ?”

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งกล่าวแนะนำ “นี่คือแม่นางอินเพื่อนของคุณชายเฮ่อ”

หญิงชราตาบอดโค้งคำนับทักทายทันที

“สวัสดีแม่นางอิน”

“ท่านยายไม่ต้องมากพิธี”

อินชิงเสวียนเอื้อมมือไปช่วยนางลุกขึ้น แต่คิ้วของนางขมวดเล็กน้อย

นับตั้งแต่นางชำระวิญญาณล้างไขกระดูกด้วยน้ำพุวิญญาณ อินชิงเสวียนก็ไวต่อความอาฆาตพยาบาทเป็นพิเศษ ยายเฒ่าผู้นี้ไม่ธรรมดาเลย