สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1130

ผู้อาวุโสหันรู้สึกหวาดกลัว

คนผู้นี้มีพลังพอๆ กับเขา หรือจะเป็นเจ้าตำหนัก จินตงไหล?

“เจ้าคือใคร”

อินชิงเสวียนยังไม่ตอบ แสงสีม่วงที่แผ่ออกมาจากตัวเหมือนกับผู้อาวุโสหันไม่ผิดเพี้ยน

นางใช้นิ้วเป็นดัชนีกระบี่ แสงระหว่างนิ้วพุ่งขึ้นหลายนิ้ว พุ่งแทงคอของผู้อาวุโสหันรวดเร็วราวกับสายฟ้า

“ดี วันนี้ข้าจะดูซิว่าเจ้ามีความสามารถแค่ไหน”

ผู้อาวุโสหันพลิกฝ่ามือเป็นมีด ฟาดไปที่ข้อมือขวาของอินชิงเสวียน

อินชิงเสวียนมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย ก็ไม่ใช่ไก่กาที่ไม่รู้เชิงยุทธ์นานแล้ว ขณะที่เปลี่ยนท่าเคลื่อนไหว ก็มีพลังเหลือเฟือ กำหมัดชกไปที่ข้อมือของผู้อาวุโสหันด้วยความเร็วดุจสายฟ้าฟาด

เมื่อเห็นว่านางเปลี่ยนท่าได้เร็วแค่ไหน ผู้อาวุโสหันก็ตกใจอีกครั้ง

คนผู้นี้เป็นยอดฝีมือ และมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย

เฟิงเอ้อร์เหนียงและฉุยอวี้ยังไม่มีความสามารถนี้ แม้ว่าอินชิงเสวียนจะมีทักษะบางอย่าง แต่ก็ไม่รู้จักวรยุทธ์ของตำหนักเทพ แม้ว่านางเคยไปที่หอสะสมตำรา แต่ก็ไปถึงแค่ขั้นล่าง ยังมีพลังภายในอยู่ในระดับเริ่มต้นที่ต่ำกว่าระดับล่าง แม้ว่านางจะเป็นเทพเซียน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกฝนวิชาสุดยอดเช่นนี้ภายในไม่กี่ชั่วยาม

ตัดทั้งสามคนนี้ออกไปได้เลย หากไม่ใช่ผู้อาวุโสเหล่านั้นที่หลุดลอดออกไป เช่นนั้นก็เป็นเจ้าตำหนักที่หนีออกมาได้

ซึ่งนี่อาจทำให้ผู้อาวุโสหันคิดฟุ้งซ่าน ขณะที่กำลังเหม่ออยู่นั้น ไหล่ขวาก็ถูกคู่ต่อสู้กระแทก ผงะถอยกลับไปสองก้าว รู้สึกถึงกลิ่นคาวเลือดในลำคออีกครั้ง

อินชิงเสวียนก็รู้สึกไม่ดีไปกว่ากัน ทักษะห้าสิบห้าสิบแม่ฟังดูร้ายกาจ แต่เป็นการโจมตีที่สามารถทำร้ายผู้อื่นนับพัน และทำร้ายตัวเองนับพันเช่นกัน แต่นามีน้ำพุวิญญาณ ฟื้นฟูได้เร็วกว่าผู้อาวุโสหันมากนัก

หากสามารถทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสที่นี่ในวันนี้ การเคลื่อนไหวของทุกคนในตำหนักเทพ จะง่ายขึ้นมาก

เมื่อนึกได้ดังนั้น ก็เพิ่มกำลังภายในอีกครั้ง และพุ่งเข้าหาผู้อาวุโสหันราวกับสายฟ้า

ในเวลานี้ ประตูหินที่อยู่ข้างๆ เปิดออกเสียงดังเอี๊ยด

เพียงพริบตาเดียว เย่จิ่งหลานก็จับธิดาเทพไว้ แล้วมุ่งหน้าลงจากภูเขา

ผู้อาวุโสหันกระวนกระวาย ยกมือขวาด้วยความโกรธ และชี้ตรงไปที่ระฆังยักษ์บนยอดตำหนักเทพ

เสียงระฆังดังกระหึ่มขึ้นในคืนอันเงียบสงบ เหล่าศิษย์ได้ยินกันทั่วทุกคน พวกเขารีบไปที่ห้องโถงใหญ่อย่างรวดเร็ว

อินชิงเสวียนยกริมฝีปากขึ้นอย่างอดไม่ได้ สมแล้วที่เป็นเพื่อนจากยุคเดียวกัน ไม่ว่าเมื่อใดก็ไม่มีวันทำให้นางผิดหวัง

อินชิงเสวียนสะบัดแขนเสื้อ ปล่อยควันที่มีกลิ่นเหม็นออกมา พวกเขาทั้งหมดถอยกลับ ร่างนั้นก็เหาะขึ้นไปในอากาศแล้ว ไม้ขีดไฟก็ถูกโยนขึ้นไปในอากาศ และเกิดการระเบิดขึ้นในทันที

อินชิงเสวียนถือโอกาสจากไป กระโดดขึ้นลงไม่กี่ครั้งก็หายตัวไป

ผู้อาวุโสหันและอาคันตุกะทั้งสามถูกระเบิดจนหน้าดำเป็นถ่าน แต่กลับไม่สามารถหยุดมือสังหารทั้งสองไว้ได้ กลับกลายเป็นว่าเสียธิดาเทพไปแทน จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธ

สั่งเหล่าศิษย์ที่มา “ปิดตำหนักเทพหอทองคำทั้งหมด แม้แต่แมลงวันก็ห้ามเล็ดลอดออกไป เขาใช้วิชาตัวเบาออกไปแล้ว ตรงไปยังที่พักของอินชิงเสวียนและเย่จิ่งหลาน”