สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1151

ชิงผิงและชิงอานต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก

ผู้หญิงคนนี้เป็นใครอีก

ชิงผิงที่ใจร้อนกว่า กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาทันที “คุณชายน้อยเย่เป็นผู้ชายที่มีเจตนาชั่วร้ายจริงๆ ถึงขั้นกล้าขังผู้หญิงไว้ที่นี่จริงๆ สมควรถูกลงโทษ”

หวังซุ่นอธิบายอย่างรวดเร็ว “นักพรตเต๋าทั้งสองเข้าใจคุณชายของข้าผิด แม่นางผู้นี้ไม่ได้ถูกเขาคุมขังที่นี่ แต่สมองของนางมีปัญหา ยิ่งกว่านั้นแม่นางคนนี้มีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับคุณชายจ้าวเอ๋อร์ ถ้า ข้าเดาไม่ผิด นางก็คืออาหญิงของคุณชายน้อย”

การเดินทางไปเป่ยไห่ ดูเหมือนว่าหวังซุ่นจะกลายเป็นคนสนิทของเย่จิ่งหลานไปแล้ว เรื่องของอินหลี เย่จิ่งหลานก็ไม่ได้ปิดบังเขา

เสี่ยวหนานเฟิงเอียงคอมองอินหลีทันที ทว่าอินหลีเดินผ่านทุกคนไปหลายก้าวแล้ว และยังคงเดินหน้าต่อไป

หวังซุ่นกล่าว “คุณชายของเราบอกว่า แม่นางผู้นี้ดูเหมือนจะถูกคนแอบถ่ายทอดกำลังภายในที่ทรงพลังอย่างยิ่งไว้ในตัว ทำให้จิตใจผิดปกติ ได้ยินแม่นางอินบอกว่า แม่นางอินหลีคนนี้ไม่รู้วรยุทธ์ แต่กำลังภายในที่อยู่ในตัว กลับเหนือกว่าคุณชายไปแล้ว”

ชิงผิงหายตัวไล่ตามไป นิ้วจับชีพจรของอินหลีอย่างแม่นยำ

ทันใดนั้นอินหลีก็ยืนนิ่งราวกับว่ามีคนแตะจุดฝังเข็ม ไม่หันกลับมามองหรือขยับเขยื้อนเลย

ชิงผิงใช้กำลังภายใน ตรวจดูชีพจรของอินหลี จากนั้นขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง

กำลังภายในในตัวนางแปลกมากจริงๆ หากเป็นผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไป กำลังภายในจะถูกรวบรวมไว้ในจุดตันเถียน แต่แม่นางที่อยู่ตรงหน้านี้ กลับมีกำลังภายในที่กระจัดกระจายแตกซ่าน กำลังภายในทุกมุมที่อยู่ในร่างกายล้วนพลุ่งพล่านดึงดันไปทั่ว มิน่าเล่านางถึงสมองผิดปกติเช่นนี้

เมื่อเห็นว่านักพรตเต๋าทั้งสองไม่มีเจตนาร้าย หวังซุ่นจึงถามอย่างกล้าหาญทันที “ไม่ทราบว่านักพรตเต๋าทั้งสองมีวิธีแก้ปัญหาหรือไม่”

ชิงผิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องง่าย ขืนกระทำการโดยบุ่มบ่าม อาจเป็นการทำร้ายแม่นางคนนี้ได้ กลับกลายเป็นว่าทำเกินเหตุจนเสียเรื่อง”

ชิงผิงกล่าวว่า “เจ้าอย่ากังวล พวกเราแค่จะเนรเทศเขาไปยังเกาะร้าง ใช้ค่ายกลคุมขังเขาไว้ ไม่สังหารคนสิ้นชีพ...”

ในขณะที่หลายคนกำลังคุยกันอยู่ในนั้น อินชิงเสวียนได้พาเหมยชิงเกอไปที่ห้องโถงตงไหลแล้ว

ในเวลานี้ ศิษย์กลุ่มหนึ่งมารวมตัวกันที่ประตู บางคนจำเหมยชิงเกอได้ แล้วก็มีเสียงกระซิบอีกรอบ

สีหน้าท่าทางของเหมยชิงเกอเฉยเมย อากัปกิริยาการเคลื่อนไหวแสดงให้เห็นถึงความสง่าผ่าเผยและความสุขุมของผู้นำเหล่าศิษย์

นางเดินไปที่บันไดหน้าห้องโถง โคจรกำลังภายในที่จุดตันเถียน และเปล่งเสียงอันชัดเจนไปทุกมุม

“ข้าคือผู้นำเหล่าศิษย์ของเจ้าตำหนัก เหมยชิงเกอ ยังถูกผู้อาวุโสหันจองจำในผาเฟิงเริ่น ในข้อกล่าวหาที่ว่าเป็นศิษย์ทรยศ วันนี้ข้าจะแสดงให้ทุกคนได้ประจักษ์ ว่าความจริงในตอนนั้นเป็นอย่างไร!”