สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1317

เย่จิ่งอวี้ก้มลงมอง

“กลิ่นคาวเลือดรุนแรงมาก คงเพิ่งตายไม่นาน”

ในที่สุดผู้คุมตราเซี่ยวก็เริ่มเชื่อขึ้นมาบ้างแล้ว

“เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น”

อินชิงเสวียนพูดง่ายๆ ว่า “เรื่องมันยาว พูดสั้นๆ ก็คือ เกิดจากก้อนหินก้อนหนึ่ง พวกผ่าก้อนหินออก ดูเหมือนว่าสิ่งชั่วร้ายจะหนีออกมาได้ สิ่งนั้นล่อลวงจิตใจผู้คน ชาวยุทธ์มากมายต่างก็ตกหลุมพรางนี้”

เมื่อได้ยินสิ่งที่อินชิงเสวียนพูด ผู้คุมตราเซี่ยวก็ขมวดคิ้ว

“ในโลกนี้มีสิ่งชั่วร้ายเช่นนี้ด้วย เราขึ้นไปดูกันก่อน”

“อืม”

ทั้งหมดวิ่งไปตามถนนบนภูเขาไปยังยอดเขาบรรจบสวรรค์ ระหว่างทางพวกเขาเห็นศิษย์หลายคนเสียชีวิตอย่างกะทันหัน บ้างก็ตายจากมีด บ้างก็กระบี่ ซึ่งนี่สามารถมองออกได้ทันทีว่า คนที่ลงมือไม่ใช่คนเพียงคนเดียว

บนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกล เงาและชิงฮุยยืนอย่างเงียบเชียบ

หลังจากนั้นเป็นเวลานาน เงาก็เอ่ยถามว่า “ชาวเผ่าทุกคนเป็นอย่างไรบ้าง”

ชิงฮุยโค้งคำนับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ข้าน้อยได้แจ้งข่าวแล้ว พวกเขากำลังเดินทางมาที่นี่”

“ดีมาก”

เงาหยุดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เซี่ยอานซื่อใช้อารมณ์เป็นใหญ่เกินไป ยากที่จะใช้การได้ อีกอย่าง ยังมีอีกคนหนึ่ง เจ้ารู้เรื่องของเขาหรือไม่”

“ผู้ใด?”

ชิงฮุยเงยหน้าขึ้น ดวงตาเป็นประกาย ท่วงท่าสูงส่ง

เงาเหลือบมองท้องฟ้าที่กลับมาเป็นดังเดิม

“ผู้ที่สามารถปลุกพลังแห่งดวงดาวได้”

“ที่ท่านราชาพูดถึง คงเป็นฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ครั้งหนึ่งเขาเคยฟังหลักคำสอนแห่งเต๋าในอารามซ่างชิงกวน คนผู้นั้นสูงส่งจริงๆ วรยุทธ์ของเขาก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว ทุกครั้งที่พบกัน จะทำให้คนมีความรู้สึกที่แตกต่างออกไป เขาเป็นอัจฉริยะที่หาตัวจับยากจริงๆ”

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เหมยชิงเกอก็หันกลับมา ก็เห็นหญิงวัยกลางคนหน้าตาสะสวยคนหนึ่งสวมที่กระโปรงสีเข้มทันที

“ท่านนี้คือ...”

อินชิงเสวียนรีบพูดว่า “นี่คือแม่สามีของข้า ผู้คุมตราจากหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์”

เหมยชิงเกอรีบก้าวไปข้างหน้า และจับมือของเซี่ยวอิ่นหวน

“ที่แท้ก็แม่ดองนี่เอง โชคดีที่ได้พบกัน”

หลังจากคลุกคลีอยู่ด้วยกันมาหลายวัน นางก็ยอมรับว่าเย่จิ่งอวี้เป็นลูกเขยได้อย่างสมบูรณ์ กับแม่สามีของลูกสาวแล้ว นางย่อมให้ความเคารพอยู่แล้ว

ทันใดนั้นก็ประกบมือคารวะ แล้วพูดด้วยอารมณ์ทอดถอนใจว่า “ไม่คิดว่าเราสองคนได้พบกัน จะเป็นสถานการณ์เช่นนี้ ช่วงนี้ยุทธภพวุ่นวายมากจริงๆ หากต้อนรับได้ไม่ดี หวังว่าท่านพี่จะให้อภัยด้วย”

ผู้คุมตราเซี่ยวก็พิจารณาเหมยชิงเกออยู่ครู่หนึ่ง สามารถให้กำเนิดลูกสาวที่ฉลาดเฉลียวเช่นนี้ได้ แม่ยายของลูกชายดูพิเศษจริงๆ

“ระหว่างทางข้าก็ได้ยินมาบ้างเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าบนเขาลูกนั้น มีศิษย์ของตำหนักเทพอาศัยอยู่หรือไม่”