“อาอวี้...”
อินชิงเสวียนพูดไม่ออก คำพูดเช่นนี้ ทำให้นางอึดอัดมากกว่าการทุบตีและดุด่านาง
เย่จิ่งอวี้หายใจหหักๆ ราวกับจะปลดปล่อยหมอกควันในหัวใจ จากนั้นจึงกดไหล่ของอินชิงเสวียนเบาๆ
“เอาล่ะ อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลย ท่านแม่ต้องการให้วิญญาณของท่านตากลับไปยังบ้านเกิด เสวียนเอ๋อร์มีวิธีที่จะทำให้ร่างกายของท่านตาไม่เสียหายหรือไม่”
“เรื่องนี้ไม่มีปัญหา”
ร้านค้าสะสมคะแนนในมิติมีทุกสิ่ง แถมยังมีแพทย์แผนจีนและแพทน์แผนตะวันตกสองคนอย่างเย่จิ่งหลานและหลิวซือจวินอยู่ใกล้ๆ
อินชิงเสวียนลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “แต่ว่า...ท่านแม่เสียใจมากเช่นนี้ ยังต้องเดินทางกลับไปอีก ร่างกายจะทนได้หรือ”
เย่จิ่งอวี้ถอนหายใจ
“ตราบใดที่รับรองว่าร่างกายของท่านตาไม่เสียหาย ข้าก็จะให้ท่านแม่หยุดพักอยู่ที่นี่ก่อน”
หลิวซือจวินกล่าวว่า “ข้าได้นำสมุนไพรมาด้วย มีประโยชน์ในการป้องกันและรักษาความเสื่อมสภาพ หากคุณชายเย่อนุญาต ข้าสามารถคงสภาพรูปลักษณ์เดิมของท่านผู้เฒ่าไว้ได้”
เย่จิ่งหลานกล่าวว่า “เจ้าสามารถแลกเปลี่ยนโลงแก้ว วางร่างเขาไว้ในมิติของข้าก่อนได้”
“เรื่องนี้ไม่มีปัญหา”
ทันใดนั้นอินชิงเสวียนก็หายตัวไป เมื่อปรากฏตัวอีกครั้ง ก็ถือโลงแก้วที่มีรูปทรงคลาสสิกและมีลายแกะสลักอันน่าทึ่ง
หลิวซือจวินอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง
เอาของสิ่งนี้มาจากไหน นางเหมือนจะหายตัวไปแวบหนึ่งด้วย?
เพียงแต่มีงานศพรออยู่ข้างหน้า คำถามเช่นนี้ นางยากที่จะเอ่ยปากได้
เย่จิ่งอวี้รับโลงศพมา หลิวซือจวินก็ตามเขาไปติดๆ จากนั้นก็จัดการกับศพของเจ้าสำนักเซี่ยว
ผู้คมตราเซี่ยวยังคงจับร่างของเจ้าสำนักเซี่ยวไว้ไม่ปล่อย ส่งเสียงร้องเรียกท่านพ่อที่ได้ยินแล้วก็ใจแตกสลาย
อินชิงเสวียนคุกเข่าลง และกอดเซี่ยวอิ่นหวนไว้
“ท่านแม่ คนตายแล้วไม่อาจฟื้นคืนได้ เราควรตามหาฆาตกร ล้างแค้นแทนท่านตา เพื่อปลอบโยนวิญญาณของเขาบนสวรรค์”
“พวกท่านหาโรงเตี๊ยมพักผ่อนเถอะ ชิงเสวียน ข้าจะไปที่ตำหนักเทพกับพวกเจ้า ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องถามเรื่องนี้ด้วยตัวเอง”
ผู้คุมตราเซี่ยวยืนขึ้นจากพื้น ใบหน้าเหมือนถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็ง
เมื่อคิดถึงนิสัยใจร้อนของแม่เมียแล้ว เย่จิ่งอวี้ก็อดไม่ได้ที่จะกังวล แต่หากไม่เห็นด้วย พวกเขาที่เป็นเด็กกว่าคงจะประพฤติตัวลำบาก
อินชิงเสวียนรู้ว่าผู้คุมตราเซี่ยวต้องการได้รับคำตอบที่ชัดเจน นางจึงพยักหน้าและพูดว่า “ได้เจ้าค่ะ ถ้าท่านแม่ไม่เหนื่อย งั้นเราก็ไปด้วยกัน”
จากนั้นก็หันไปหาเย่จิ่งหลานแล้วพูดว่า “เจ้าไม่ต้องตามข้าหรอก กลับไปที่เมืองก่อนหน้านี้ พาทุกคนไปพักผ่อน ถือโอกาสสอบถามรายละเอียดข้างล่างด้วย”
“ก็ได้”
เย่จิ่งหลานรู้ว่ามีคนจำนวนมากจำเป็นต้องมีที่อยู่ จึงไม่ได้ฝืน พาอินสิงอวิ๋นและคนอื่นๆ ลงจากภูเขาไป
อินชิงเสวียนกับผู้คุมตราเซี่ยว เฮ่อฉางเฟิงและหลิวซือจวินต่างก็เร่งรุดไปที่ตำหนักเทพ
เมื่อมาถึงประตูลำนัก ก็เห็นศิษย์หลายคนนอนตายอยู่บนพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...