ถูกแล้ว เป็นคำว่าปรากฏเด่นชัดออกมาจริงๆ
เพราะพวกเขาไม่ได้มาจากที่ไหน แต่โผล่ขึ้นมาจากอากาศอย่างเงียบๆ เหมือนผี ซึ่งน่าสะพรึงกลัวมาก
เมื่อมองดูคนเหล่านี้ อินชิงเสวียนก็มีเหงื่อเย็นๆ ผุดออกมา แต่ในไม่ช้า นางก็คิดออก
คนเหล่านี้ย่อมไม่ใช่ผีอยู่แล้ว แต่เป็นค่ายกล เป็นค่ายกลที่เคลื่อนย้ายพวกเขามาที่นี่!
การคาดเดานี้ ทำให้อินชิงเสวียนสามารถระบุตัวตนของคนชุดดำได้อย่างรวดเร็ว เขาเป็นคนแคว้นเฟยเหยาจริงๆ แต่เขาไม่ใช่ลั่วสุ่ยชิง
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงใครบางคนตะโกนว่า “นั่นใคร”
“บังอาจ!”
“อ๊าก!”
เสียงต่างๆ ดังก้องอยู่ในอิ๋นเฉิง อิ๋นเฉิงก็จุดไฟทันที ทำให้ค่ำคืนที่มืดมิดสว่างไสว
เสียงอาวุธดาบกระบี่ดังขึ้นในเมือง ความเงียบในยามค่ำคืนก็ถูกทำลายลง
อินชิงเสวียนหัวเราะเย้ยหยัน
“นี่คือสิ่งที่เจ้าต้องการให้ข้าดูหรือ เกรงว่าเจ้าจะไม่เข้าใจความแข็งแกร่งของชาวยุทธ์ในจงหยวนแล้วล่ะ”
คนชุดดำไม่พูด เขาเพียงแต่ยืนเงียบๆ บนหลังคา ชื่นชมการสังหารที่ด้านล่าง สิ่งที่แปลกก็คือระยะห่างระหว่างทั้งสองไม่สูงนัก แต่ดูเหมือนจะกลายเป็นกลุ่มก้อนอากาศธาตุ ไม่มีใครสังเกตเห็น
นี่ก็ต้องเป็นค่ายกลเหมือนกัน!
หากทุกคนรู้กลอุบายนี้ ก็ยังป้องกันไม่ทันจริงๆ
แต่ใช้เวลาไม่นาน การฆ่าสังหารก็หยุดลง
เฮ่อยวนสั่งให้คนตรวจนับจำนวนผู้บาดเจ็บและศพของผู้บุกรุก
อินชิงเสวียนสับสนอีกครั้ง
“นี่หรือคือสิ่งที่เจ้าอยากให้ข้าดู?”
ชายในชุดดำพยักหน้า ในเวลานี้ มีสายลมพัดผ่าน อินชิงเสวียนได้กลิ่นธูปรางๆ
หรือว่าคนนี้เป็นหลวงจีน?
แต่ดูไม่เหมือนกลิ่นไม้จันทน์ในวัด?
นางพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ข้าไม่คิดว่าข้ามีความสามารถในการปกครองแคว้น ทั้งยังไม่มีความคิดรอบคอบมากนัก และข้ายิ่งไม่สามารถทำร้ายสหายชาวยุทธ์ผู้บริสุทธิ์เหล่านี้ได้ หวังว่านักพรตน้อยจะยั้งมือด้วย!”
“สิ่งที่ข้าต้องการ เจ้าไม่มีทางเข้าใจ และข้าไม่ได้คาดหวังให้คนอื่นเข้าใจ เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว เจ้าจะเห็นผลลัพธ์สุดท้ายเอง”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ อินชิงเสวียนก็รู้สึกโล่งใจอีกครั้ง แม้ว่าการพูดคุยกับเขาจะเหมือนกับการพูดคุยกับเป็ด แต่อย่างน้อย เขาจะยังไม่ฆ่านางตอนนี้
“งั้นเราก็รอดูกันต่อไป ข้าไปได้หรือยัง”
คนชุดดำส่ายหัว กล่าวด้วยน้ำเสียงสงบ
“เจ้าคือคนที่ข้าเลือกแล้ว แม้ว่าข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าตาย แต่ข้าจะไม่ให้เจ้าอยู่ที่นี่อีกต่อไป”
นับตั้งแต่พวกพบกันในเมืองหลวง เขาก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา ยังสัมผัสได้ถึงรัศมีที่แตกต่างในตัวนาง
ความลับที่ซ่อนอยู่ในตัวของนางนั้น เพียงพอที่จะส่งผลต่อกระแสและโชคชะตาของโลกทั้งใบ คนเช่นนี้ เก็บไว้ข้างตัวย่อมปลอดภัยกว่า
อินชิงเสวียนระมัดระวังเต็มที่ แต่ก็ยังไม่สามารถคิดวิธีใดที่จะแก้ไขได้ ภาพเบื้องหน้าพลันมืดลง และนางก็หมดสติไป
คนชุดดำยื่นมือออกไปอุ้มนาง เดินทางบนพื้นราบ เดินขึ้นๆ ลงๆ แล้วก็หายตัวไปในค่ำคืนอันข้นหนัก...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...