ที่ตีนเขา คนกลุ่มหนึ่งกำลังค้นหาเบาะแสทุกที่ บางครั้งก็ได้ยินคนเรียกชื่อเย่จิ่งหลาน
ในป่าทึบ ทายาทชาวเฟยเหยามากกว่าสามสิบคนกำลังจับจ้องคนกลุ่มนี้อย่างใกล้ชิด
“คนอายุมากสองคนที่อยู่ข้างหน้าคงจะแข็งแกร่งมาก ส่วนคนที่อยู่ข้างหลังล้วนเป็นศิษย์ที่อายุน้อย ไม่มีอะไรต้องกลัว”
คนที่ดูมีอายุกระซิบขึ้น “งั้นก็ยกสองคนนั้นให้กับเย่จิ่งหลาน ส่วนเราฝึกฝีมือกับคนที่เหลือ”
ทันทีที่พูดจบ เย่จิ่งหลานก็เหาะออกจากป่า และมุ่งหน้าตรงไปหาเฮ่ออวิ๋นทง
“คุณชายเย่!”
เฮ่ออวิ๋นทงรู้สึกประหลาดใจระคนยินดี แต่ดวงตาของเย่จิ่งหลานกลับเย็นชา การเคลื่อนไหวล้วนหมายเอาชีวิต
เซี่ยวอิ๋นหวนก้าวไปช่วยทันที ในเวลาเดียวกัน ชาวเฟยเหยากลุ่มหนึ่งก็เหาะออกจากป่า โอบล้อมเหล่าศิษย์ที่อยู่ข้างหลังไว้
“เป็นคนจากแคว้นเฟยเหยา!”
“ ทุกคนระวัง!”
“คนพวกนี้เชี่ยวชาญกลวิธีชั่วร้าย เราอย่าแยกจากกันเด็ดขาด”
เมื่อเห็นศิษย์ของสำนักต่างๆ ชักกระบี่ทีละคน กลายเป็นความยุ่งเหยิง ทายาทชาวเฟยเหยาก็ผ่อนคลายลงทันที
พวกเขาไม่ได้เก่งกาจเหมือนคุณชาย ที่สามารถสร้างค่ายกลที่สามารถทำร้ายผู้คนที่มองไม่เห็นได้ในชั่วขณะหนึ่ง แต่ฝีมือเท่านี้ก็มากเกินพอที่จะจัดการกับคนเหล่านี้ได้
เมื่อเห็นว่าเย่จิ่งหลานต่อสู้แบบหนึ่งต่อสอง แต่ก็ยังไม่เสียเปรียบ ชาวเฟยเหยาก็ไม่ยั้งมืออีก ทั้งหมดบุกเข้าไป หมายจะสังหารศิษย์เหล่านี้ทั้งหมด
เดิมทีคิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นสถานการณ์ที่ได้เปรียบฝ่ายเดียว แต่จนกระทั่งเริ่มลงมือ พวกเขาจึงตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
คนเหล่านี้ไม่เพียงแต่ไม่อ่อนแอ แต่พวกเขาก็แข็งแกร่งอย่างน่ากลัว เพียงไม่ถึงสิบห้านาที ทายาทชาวเฟยเหยาก็ถูกปราบจนหมดสิ้น ต่างอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง
“ดี”
ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน พาทุกคนกลับไปที่อิ๋นเฉิง และขังพวกเขาไว้ในกรงเหล็กพิเศษเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาหลบหนี
ในห้องประชุม ทุกคนถอดหน้ากากออก รวมถึงนักพรตเทียนชิง เฮ่อยวน เหมยชิงเกอ ฉุยอวี้ ผู้อาวุโสสวี เย่จิ่งอวี้ อินชิงเสวียน รวมถึงผู้อาวุโสหลายคนจากอิ๋นเฉิงและอาคันตุกะผู้สันโดษของตำหนักเทพ ถ้าจะเลือกคนใดคนหนึ่งออกมาจากกลุ่มคนนี้ อย่าว่าแต่เย่จิ่งหลานเลย แม้แต่ชิงฮุยมาด้วยตัวเอง ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้
“ต้องขอบคุณแผนการอันชาญฉลาดของแม่นางอิน เราจึงสามารถตามหาคุณชายน้อยเย่ได้อย่างราบรื่น”
นักพรตเทียนชิงลูบเครา แล้วยิ้มอย่างเมตตาปรานี
อินชิงเสวียนโค้งคำนับและกล่าวว่า “ท่านนักพรตยกย่องเกินไปแล้ว ผู้เยาว์ไม่มีความมั่นใจนัก โชคดีที่เดิมพันถูก น่าเสียดายที่ชิงฮุยไม่ปรากฏตัว ถ้าเขารู้ว่าเย่จิ่งหลานถูกจับไปที่อิ๋นเฉิง เขาจะต้องลงมืออีกครั้งแน่นอน เราควรรีบศึกษาศาสตร์วิชาของเขาให้มากขึ้นเท่านั้น ถึงจะลดจำนวนผู้เสียชีวิตได้”
เฮ่อยวนพยักหน้าและกล่าวว่า “ชิงเสวียนพูดถูก ข้าได้รวบรวมวิธีการทำลายค่ายกล เตรียมจะเผยแพร่ให้ทุกคน แต่ก่อนหน้านั้น เรายังคงต้องแก้ไขที่คุณชายเย่ถูกต้องมนต์ก่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...