สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1438

คำพูดไม่กี่คำหลุดออกมาจากปากของเย่จิ่งหลาน น้ำเสียงนั้นราวกับหลุดมาจากขุมนรก ทำให้ทุกคนรู้สึกเย็นยะเยือก เหงื่อกาฬผุดพรายขนลุกขนชัน

วินาทีต่อมา เขาก็เริ่มลงมือ

ทุกคนไม่ต้องการทำร้ายเขา ต่างถูกจำกัดโดยทำอะไรไม่ได้มาก ทว่าเย่จิ่งหลานกลับโจมตีอย่างหมายเอาชีวิต แต่ละกระบวนท่าล้วนโจมตีไปยังจุดตาย เฮ่ออวิ๋นทงถูกซัดฝ่ามือใส่ เขากระอักเลือดออกมา ถอยหลังไปหลายก้าว ผู้อาวุโสสวีหันหลังไปช่วยประคอง แต่ก็ถูกลมฝ่ามือซัดเข้าใส่ ลมเลือดในอกพลันพลุ่งพล่าน

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือ เจตนาฆ่าในตัวของพวกเขาดูเหมือนจะถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง และแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

คนอื่นๆ ที่ต่อสู้กับเย่จิ่งหลานก็รู้สึกเช่นเดียวกัน

“อาอวี้ พวกเราเหมือนจะตกหลุมพรางแล้ว”

อินชิงเสวียนเหาะถอยหลัง ถ่ายทอดกำลังภายในเพื่อระงับเจตนาฆ่าในใจ

ชิงฮุยสามารถอดทนมาได้นานขนาดนี้แล้ว จึงไม่ใช่คนที่มีความคิดเรียบง่ายแน่นอน เป็นนางที่คิดว่าเป็นเรื่องง่ายดายเกินไป

“อืม”

ใบหน้าของเย่จิ่งอวี้เคร่งขรึม

“เสวียนเอ๋อร์พูดถูก บางทีนี่อาจเป็นผลลัพธ์ที่ชิงฮุยต้องการ”

“เราควรทำอย่างไรดี”

เซี่ยวอิ๋นหวนเริ่มกระสับกระส่าย

เจ้าสำนักดาบเดือดกล่าวว่า “ในเวลานี้ เราทำได้เพียงปราบเย่จิ่งหลานโดยเร็วที่สุด หากจำเป็นก็ต้องฆ่า!”

อินชิงเสวียนขมวดคิ้ว แต่ไม่สามารถพูดโต้แย้งได้

ผู้คนที่อยู่ที่นี่ต่างก็เป็นยอดฝีมือ หลังจากนั้นไม่นาน จิตใจก็สงบลงแล้ว เมื่อเห็นเย่จิ่งหลานยืนอยู่ตรงกลางค่ายกล สีหน้าของทุกคนก็ดีขึ้นมาก

เจ้าสำนักดาบเดือดมีนิสัยใจร้อน พูดด้วยเสียงอันดัง “ถ้าต้องการทำลายวรยุทธ์เขาจริงๆ ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ด้วยความพยายามร่วมมมือกันของเราทุกคน ไม่ยาก”

เฮ่อยวนกล่าว “เจ้าสำนักหลิวอย่าเพิ่งรีบร้อน เรื่องนี้อาจไม่ง่ายอย่างที่เราคิด บางที นี่อาจเป็นกับดักอีกอย่างหนึ่ง”

นักพรตเทียนชิงขมวดคิ้ว ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

ในสายตาของเขา ชิงฮุยเป็นคนเงียบๆ นุ่มนวล ซื่อสัตย์ และใจดี ไม่ว่าอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นคนเจ้าเล่ห์ขนาดนี้

ชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าสีเข้มแดงมองไปที่นักพรตเทียนชิง พูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา “ได้ยินมาว่าผู้นำของเฟยเหยาเป็นศิษย์ของนักพรต นักพรตจะไม่คิดทำอะไรสักอย่าง เพื่อกำจัดความสกปรกในสำนักเองหรือ”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็มองไปที่นักพรตเทียนชิง