สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1500

“จิ่งหลาน!”

เย่จิ่งอวี้คว้าคอเสื้อของเขารวดเร็ว หลบหลีกการโจมตีได้อย่างหวุดหวิด

ตูม!

อสุนีบาตฟาดเปรี้ยง บนพื้นมีหลุมลึกเกิดขึ้น ทุกคนล้วนหวาดกลัวกับฟ้าที่ผ่าลงมา ต่างใช้วิชาตัวเบาหนีไปทุกทิศทาง

อินชิงเสวียนถามด้วยความตกใจ “นักพรตเทียนชิง มันเกิดขึ้นได้อย่างไร”

นักพรตเทียนชิงขมวดคิ้วกล่าวว่า “ชิงฮุยมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์ เย่จิ่งหลานฆ่าเขา ศิลาตอบสวรรค์อาจมองว่าเขาเป็นคนชั่วร้ายมาก และออกจากแดนศักดิ์สิทธิ์ด้วยตัวเอง”

เมื่อเห็นว่ายังมีฟ้าผ่าลงมา อินชิงเสวียนพูดอย่างกังวล “ศิลาตอบสวรรค์ไม่แยกแยะผิดถูกเช่นนี้ได้อย่างไร คนที่เย่จิ่งหลานฆ่านั้นคือคนชั่วร้ายจริงๆ ท่านนักพรตสามารถสื่อสารกับศิลาตอบสวรรค์ได้หรือไม่”

นักพรตเทียนชิงส่ายศีรษะ

“ไม่ได้ ศิลาตอบสวรรค์มีวิธีการตัดสินใจของตัวเอง”

“แล้วต้องทำอย่างไรดี”

อินชิงเสวียนเป็นกังวล และทันใดนั้นดวงตาก็พลันสว่างขึ้น

“เย่จิ่งหลาน เจ้ารีบหลบเข้าไปในมิติเร็ว”

เย่จิ่งอวี้พูดอย่างวิตกกังวล “เสวียนเอ๋อร์พูดถูก จิ่งหลาน เจ้าเข้าไปหลบในมิติก่อน”

เมื่อเห็นด้วยตาตัวเองว่ามีฟ้าแลบฟ้าผ่าเปล่งแสงแปลบปลาบ เย่จิ่งหลานก็รู้สึกชาดิกไปทั้งหนังศีรษะ หากถูกโจมตี คาดว่าจะไม่มีเศษกระดูกเหลือเลยด้วยซ้ำ ตอนแรกยังอยากจะอวดความเก่งกาจสักหน่อย ตอนนี้กลับไม่มีคำพูดแม้แต่คำเดียวหลุดจากปาก

“งั้น...ข้าจะซ่อนตัวสักพัก”

เย่จิ่งหลานพูดจบก็หายตัวไป

เย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทั้งคู่คิดว่าหากศิลาตอบสวรรค์ไม่พบคน มันอาจจะจากไปเอง

วินาทีต่อมา ศิลาตอบสวรรค์ก็ปล่อยแสงออกมาอีกครั้ง เสียงฟ้าผ่าคำรามขึ้น

เสียงกัมปนาทดังก้องไม่รู้จบ และในเวลาไม่ถึงครู่หนึ่ง มันผ่าลงมาเป็นหนที่เจ็ดแล้ว

หลุมในพื้นที่โล่งเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนปรากฏชั้นควันจางๆ ลอยขึ้นมาอยู่แล้ว เมื่อฟ้าผ่าเป็นหนที่เจ็ด ก็เกิดเสียงแตกดังขึ้น อินชิงเสวียนก็ได้ยินเสียงบางอย่างแตกสลาย

วินาทีต่อมา จู่ๆ เย่จิ่งหลานก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับชิงอานและชิงผิงที่มีสีหน้างุนงง

เขาตะโกนอย่างกล้าหาญ “เช่นนี้แล้ว เรามาดูกันว่าฟ้าผ่าจะมีอานุภาพเพียงใด!”

“อวี้เอ๋อร์และชิงเสวียนอย่ากลัว แม่อยู่นี่!”

เซี่ยวอิ่นหวนเหาะขึ้นไป มีเฮ่อฉางเฟิงตามมาติดๆ ตามมาด้วยเฮ่ออวิ๋นทง ผู้อาวุโสสวี ต่งจื่ออวี๋และคนอื่นๆ

เจ้าสำนักหลายคนมองหน้ากัน แล้วจึงตัดสินใจเด็ดขาด ถ้าจะตายก็ตายเถอะ อย่างไรก็ต้องลองดูสักตั้ง ถ้าฟ้าไม่ให้อยู่ต่อ เช่นนั้นเป็นเพราะโชคชะตา ไม่ควรไปโทษคนอื่น

ก่อนที่ทุกคนจะตั้งค่ายกลได้ เสียงฟ้าก็ผ่าลงมาแล้ว ทุกคนรู้สึกว่าแขนชา และแม้แต่ความคิดยังหยุดนิ่งไปชั่วขณะหนึ่ง

นี่คือฟ้าผ่าแล้วอย่างนั้นหรือ แต่พวกเขายังไม่ตาย!

ทุกคนปลื้มปีติยินดีเสียมิได้ เรื่องเหล่านี้หากได้พูดออกไป ก็เพียงพอให้อวดอ้างไปได้ตลอดชีวิต

วินาทีต่อมา ท้องฟ้าก็สว่างวาบอีกครั้ง ฟ้าแลบเป็นสีแดงอมม่วงก็ปรากฏขึ้นบนเมฆจริงๆ เทียนชิงตกตะลึงเป็นอย่างมาก

ศิลาตอบสวรรค์กำลังจะผ่าลูกที่เก้าลงมาแล้วจริงๆ!

เขารีบตะโกน “นี่คือสายฟ้าเทพวิบัติ พวกเจ้ารับมือไม่ได้ รีบแยกย้ายกันเร็ว!”