อินจ้งพูดโดยเร็ว “กระหม่อมเห็นฝ่าบาทไม่มาประชุมเช้าวันนี้ นึกเป็นห่วง จึงมาเยี่ยมพ่ะย่ะค่ะ”
เย่จิ่งอวี้พูดอย่างอบอุ่น “แม่ทัพอินมีน้ำใจแล้ว เมื่อวานข้าดื่มสุรากับเสด็จอา ดื่มมากโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้รู้สึกสบายดีแล้ว”
อินจ้งกล่าวว่า “ดีแล้วพ่ะย่ะค่ะ ได้ยินมาว่าฝ่าบาทไม่เคยได้พักผ่อนเลยแม้แต่วันเดียวนับตั้งแต่ขึ้นครองราชย์ โปรดรักษาสุขภาพด้วย”
“ขอบคุณท่านขุนนางที่เป็นห่วง เข้ามาคุยกันเถอะ”
เย่จิ่งอวี้เดินเข้าไปในห้องหนังสือ แต่อินจ้งมองไปที่อินชิงเสวียน เหมือนลังเลที่จะพูดบางอย่าง
อินชิงเสวียนถามทันที “ท่านพ่อมีอะไรก็พูดมาเถิด เกิดเรื่องขึ้นกับพี่ใหญ่หรือเจ้าคะ”
อินจ้งพูดด้วยสีหน้ากังวล “พี่ใหญ่เจ้ายังเหมือนเดิม สลบไสลทั้งวัน โชคดีที่เขาไม่กระอักเลือดแล้ว พ่อให้เขากินยาหลายขนาน แต่ก็ยังไม่มีผลอะไร เกรงว่าใครเป็นคนก่อต้องเป็นคนแก้”
อินชิงเสวียนปลอบใจเบาๆ “ท่านพ่อไม่ต้องกังวลไป จูอวี้เหยียนถูกฝ่าบาทจับตัวไว้แล้ว อีกไม่กี่วันลูกจะทำให้นางนำยาถอนพิษออกมา”
เมื่อเขาได้ยินว่าจูอวี้เหยียนถูกจับ สีหน้าของอินจ้งก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“เจ้า...เจ้าทรมานนางหรือไม่”
อินชิงเสวียนขมวดคิ้ว
“เหตุใดท่านพ่อต้องสนใจสายลับของเจียงวูมากขนาดนี้”
“พ่อไม่ได้สนใจนาง แค่รู้สึกว่านางเป็นเพียงสตรี อย่าทำอะไรรุนแรงจะดีกว่า”
อินชิงเสวียนอยากถามอะไรเพิ่มเติม แต่อินจ้งได้ก้าวเข้าไปในห้องหนังสือแล้ว
อินชิงเสวียนเดินตามไปติดๆ ก็เห็นอินจ้งโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมมีเรื่องสำคัญที่จะหารือกับฝ่าบาท ไม่ทราบว่าจะขอให้กุ้ยเฟยออกไปก่อนชั่วคราวได้หรือไม่”
เย่จิ่งอวี้เหลือบมองอินชิงเสวียน แล้วพยักหน้ากับนาง
อินชิงเสวียนจำต้องโค้งคำนับ พูดว่า “หม่อมฉันทูลลา”
หลังจากออกจากห้องหนังสือ นางก็ครุ่นคิดในใจ
เจ้าของร่างนี้คือลูกสาวแท้ๆ ของอินจ้ง มีเรื่องอะไรที่นางฟังไม่ได้งั้นหรือ
เสี่ยวอานจื่อไม่รู้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในห้อง แต่การไม่พูดมาก เป็นหลักสูตรที่จำเป็นสำหรับบ่าวไพร่ เขาจดจำคำสอนของอาจารย์ได้เสมอ
อินชิงเสวียนผลักเปิดประตูตำหนัก แล้วเดินเข้าไปในห้องด้านใน
บนเตียงมีคนคนหนึ่งนอนอยู่ ใบหน้าที่หล่อเหลาและเย็นชานั้นคือเย่จิ่งอวี้อย่างเห็นได้ชัด
ตอนนี้ดวงตาของเขาปิดสนิท กำลังหลับลึกอยู่
อินชิงเสวียนเดินไปนั่งที่เตียง มองดูใบหน้าหล่อเหลาคมสัน แล้วถอนหายใจเบาๆ “ไม่ว่าอย่างไร ฝ่าบาทก็ช่วยข้ามาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ข้าต้องช่วยฝ่าบาทให้ได้”
เย่จิ่งอวี้กินยานอนหลับ ประกอบกับถูกจี้สกัดจุดสลบ จึงไม่ได้ยินสิ่งที่อินชิงเสวียนพูด ยังคงนอนหลับราวกับท่อนไม้
อินชิงเสวียนดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เขา คิดในใจว่า จะต้องหายาถอนพิษมาโดยเร็ว ได้ยินเย่จั้นกล่าวว่าการจี้สกัดจุดต่อเนื่องเป็นเวลานาน จะทำให้ร่างกายได้รับความเสียหาย และเป็นไปไม่ได้ที่คนตัวใหญ่เช่นนี้จะซ่อนตัวอยู่ในตำหนักจินหวูตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะถูกจี้สกัดจุดสลบจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่เมื่อตื่นก็ต้องส่งเสียงออกมาอยู่ดี
เฮ้อ หากสามารถให้เขาเข้าไปอยู่ในมิติได้คงจะดีไม่น้อย
อินชิงเสวียนเพิ่งคิดจบ พอเงยหน้าขึ้นก็พบว่าคนบนเตียงหายไปแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...