สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 727

ณ หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์

เจ้าสำนักเซี่ยวและผู้คุมตราเซี่ยวถูกยกเข้ามาในเรือน เย่จิ่งหลานใช้เครื่องมือเพื่อตรวจร่างกายทั้งสองคน คนหนึ่งมีอาการบาดเจ็บภายในและอีกคนหนึ่งมีอาการบาดเจ็บที่ผิวหนังภายนอก ทักษะทางการแพทย์ของเขามีประโยชน์เพียงเล็กน้อย

อินชิงเสวียนกลับรู้สึกโล่งใจ การไม่ต้องผ่าตัดถือจะจัดการได้ง่ายขึ้น

จึงรีบนำน้ำพุวิญญาณสองขวดออกมาจากมิติ และป้อนให้ดื่มคนละขวด จากนั้นก็นำน้ำพุวิญญาณออกมาอีกสองถัง และให้ลูกศิษย์ชายหญิงนำทั้งสองไปแช่น้ำ

เซี่ยวอิ๋นหวนได้สติและฟื้นขึ้นมาอย่างว่องไว เมื่อรู้ว่าตัวเองกลับมายังหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์แล้ว นางก็รีบคว้ามือของอินชิงเสวียน

“อวี้เอ๋อร์เล่า?”

อินชิงเสวียนยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วพูดว่า “ท่านแม่วางใจได้เจ้าค่ะ อาอวี้ออกไปทำธุระ อีกสักครู่ก็จะกลับมา”

เมื่อพูดจบ เสียงของเย่จิ่งอวี้ก็ดังขึ้นจากด้านนอก

“ท่านแม่ของข้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

อินชิงเสวียนได้ยินเสียงของเขาก็รีบพูดว่า “ท่านแม่ฟื้นแล้วเพคะ กำลังแช่น้ำอยู่ อาอวี้ไม่ต้องเป็นกังวล”

เย่จิ่งอวี้สบายใจขึ้นเล็กน้อย เขารู้สรรพคุณของน้ำพุวิญญาณเป็นอย่างดี มีเสวียนเอ๋อร์อยู่ ท่านแม่ของเขาต้องแข็งแรงโดยเร็วแน่นอน

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เจ้าสำนักเซี่ยวก็ลืมตาขึ้นเช่นกัน

เมื่อเห็นว่าตัวเองแช่อยู่ในน้ำ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“รีบเอาเสื้อผ้าของข้ามาสิ”

หัวใจของเขายังคงเป็นห่วงอินชิงเสวียนและเย่จิ่งอวี้

ลูกศิษย์ชายพูดด้วยความเคารพว่า “แม่นางอินเป็นคนเอาน้ำมาให้ และกำชับโดยเฉพาะว่าให้เจ้าสำนักแช่น้ำครึ่งชั่วยาม นางบอกว่าน้ำนี้จะช่วยรักษาบาดแผลภายในได้ขอรับ”

เจ้าสำนักเซี่ยวรีบถามว่า “ชิงเสวียนกลับมาแล้วหรือ?”

ลูกศิษย์ชายพูดด้วยน้ำเสียงนอบน้อมว่า “อินชิงเสวียนและจอมยุทธ์เย่กลับมาทั้งหมดแล้วขอรับ ผู้คุมตราเซี่ยวก็ถูกพวกเขานำตัวกลับมาด้วย”

เจ้าสำนักเซี่ยวลุกขึ้นยืนในทันที เขากลับรู้สึกถึงกระแสน้ำอุ่นที่ไหลเข้ามาจากฝ่าเท้า ไปยังจุดตันเถียนของเขาในชั่วพริบตา

เย่จิ่งอวี้เปิดประตูเดินเข้าไป เขาเลิกชุดคลุมและคุกเข่าลงบนพื้น

“ลูกไม่รักดี ทำให้ท่านแม่ต้องเป็นทุกข์”

เซี่ยวอิ๋นหวนหัวเราะ และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “เพราะแม่เชื่อใจผู้อื่นผิด ไม่เกี่ยวข้องกับอวี้เอ๋อร์เลย แม่คิดมาเสมอว่าเมื่อมาถึงเป่ยไห่ ทุกคนล้วนเป็นคนดี เป็นเพราะแม่คิดง่ายเกินไป”

“เรื่องเป็นอย่างไรกันแน่ ท่านแม่ถูกผู้ใดจับตัวไป?”

อินชิงเสวียนต้มชาที่ใช้น้ำพุวิญญาณให้แก่เซี่ยวอิ๋นหวนเรียบร้อยแล้ว เซี่ยวอิ๋นหวนยื่นมือไปรับ นางจิบเบาๆ หนึ่งคำแล้วพูดว่า “เป็นแม่นางผู้หนึ่ง นางบอกว่าถูกคนลอบโจมตี ต้องการให้แม่ไปส่งนางที่สำนัก ไม่คิดว่าระหว่างทางนางจะจู่โจมอย่างรุนแรง เป็นเพราะแม่คิดง่ายดายเกินไป”

เย่จิ่งอวี้พูดเสียงเข้มว่า “เป็นจูอวี้เหยียนจริงๆ ด้วย ท่านแม่วางใจได้ ลูกได้แก้แค้นนางแทนท่านแม่แล้ว”

เซี่ยวอิ๋นหวนถอนหายใจ

“แม่สร้างความลำบากให้พวกเจ้าอีกแล้ว”

อินชิงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “ลำบากอะไรกันเจ้าคะ เป็นเพราะท่านแม่มีจิตใจดีงามมากเกินไป ตอนนี้เป่ยไห่มีคนดีและชั่วปะปนอยู่ด้วยกันไปหมด ไม่ควรเชื่อใจใครง่ายๆ”