อินชิงเสวียนรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง
เฟิงเอ้อร์เหนียงจะอยู่ที่นี่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ นางเป็นเจ้าของเรือนจุ้ยหงคนปัจจุบัน แต่ทำไมฉุยอวี้ถึงอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ
“สองคนนี้เป็นศิษย์น้องของแม่เจ้า ถ้าอยากรู้ว่าแม่ของเจ้าตายอย่างไร ก็ให้พวกนางบอกเจ้าเถอะ”
หลังจากที่ผู้อาวุโสหันพูดจบก็เหาะชุดปลิวออกไป
อินชิงเสวียนตกตะลึงอีกครั้ง
แม่?
ศิษย์น้อง?
หรือว่าแม่ของเจ้าของร่างเดิมไม่ใช่ฮูหยินใหญ่ของตระกูลอิน?
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เมื่อนึกถึงหยกเย็นที่ฉุยอวี้มอบให้ตัวเอง รวมถึงท่าทีของเฟิงเอ้อร์เหนียงที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน อินชิงเสวียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัยอยู่ตงิดๆ
นางรีบเดินเข้าไปในห้องแล้วถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ฉุยอวี้นอนราบลงบนเตียง เหม่อมองเพดาน ไม่ตอบคำถามของอินชิงเสวียน นางไม่มีการตอบสนองแม่แต่น้อย สีหน้าไร้อารมณ์ความรู้สึก
เฟิงเอ้อร์เหนียงเหลือบมองที่ฉุยอวี้ ขอบตาแดงเล็กน้อย นางเม้มริมฝีปากอย่างแรง หลุบตาลงแล้วพูดว่า “สิ่งที่ผู้อาวุโสหันพูดเป็นเรื่องจริง แม่ของเจ้าคือเหมยชิงเกอพี่หญิงใหญ่ของเรา ยังเป็นอดีตธิดาเทพแห่งตำหนักเทพหอทองคำ”
“ลมปากไร้หลักฐาน เจ้ามีหลักฐานหรือไม่”
อินชิงเสวียนเหลือบมองฉุยอวี้ จากนั้นหันไปจ้องมองที่ใบหน้าของเฟิงเอ้อร์เหนียง
เฟิงเอ้อร์เหนียงยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่าตัวเองมีปานสีแดงบนไหล่ ความจริงนั่นไม่ใช่ปาน แต่เป็นรอยตราของตำหนักเทพ”
นางค่อยๆ ยกมือขวาขึ้น แสงสีม่วงจางๆ ก็เปล่งออกมาจากปลายนิ้ว
ทันใดนั้นอินชิงเสวียนก็รู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่ไหล่ นางก็เข้าใจในทันใด
อินชิงเสวียนถามอย่างขู่เข็ญคุกคามต่อ
เฟิงเอ้อร์เหนียงก้มศีรษะลงแล้วพูดว่า “เพราะพ่อของเจ้ามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับตำหนักเทพหอทองคำ ยังไม่เคยคิดที่จะรับผิดชอบแม่ของเจ้า หลังจากรู้ว่ามีลูก ก็มาเอาตัวเจ้าที่ตำหนักเทพหอทองคำ เพราะต้องการกำจัดเจ้า เหตุนี้แม่ของเจ้าจึงไม่มีทางเลือกอื่น”
อินชิงเสวียนแค่นเสียงเย็นชาและพูดว่า “ผู้อาวุโสหันของพวกเจ้าบอกว่าตำหนักเทพทองคำเป็นสำนักใหญ่ผู้ถือสันโดษอันดับหนึ่งไม่ใช่หรือ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมถึงกลัวคนอื่น”
เฟิงเอ้อร์เหนียงจ้องมองที่พื้น พูดด้วยน้ำเสียงแข็งทื่อ “นั่นเป็นเพราะพลังของพ่อเจ้าไม่อาจประมาทได้ เขาเป็นเจ้าเมืองเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงอันเป็นถึงสำนักใหญ่ผู้ถือสันโดษอีกสำนักหนึ่ง คนผู้นี้มีทักษะวรยุทธ์ที่ยอดเยี่ยม มีจิตใจที่ชั่วร้ายอำมหิต รูปลักษณ์หล่อเหลาภายนอก เป็นที่ใฝ่ฝันของผู้หญิงหลายคน แม่ของเจ้าถูกหลอกด้วยคำพูดหวานๆ ของเขา เพราะนางไม่มีประสบการณ์ในเรื่องนั้น จึงทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ต่อมา...ต่อมา...”
เฟิงเอ้อร์เหนียงสะอื้น มือทั้งสองข้างจับชายเสื้อไว้แน่น
เพราะเรื่องของเป่าเล่อเอ่อร์ ทำให้อินชิงเสวียนมีอคติต่อเฟิงเอ้อร์เหนียงก่อน เป็นการยากที่จะรู้สึกเห็นใจกับน้ำตาของนาง
ถามอย่างเย็นชา “ต่อมาเกิดอะไรขึ้น พูดเร็ว!”
เฟิงเอ้อร์เหนียงกัดริมฝีปากอย่างแรง หลังจากอีกนานหลายอึดใจจึงพูดขึ้น “เมื่อเขารู้ว่าแม่ของเจ้าถือกำเนิดในตำหนักเทพ ก็ไล่ตามสังหาร แม่ของเจ้าเสียชีวิตเพราะปกป้องเจ้า ดังนั้น...เจ้าต้องล้างแค้นให้กับแม่ของเจ้า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...