สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 148

เขาเป็นสมาชิกของสถาบันวิทยาศาสตร์ และเขากังวลมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อเร็วๆ นี้เขาได้ให้ความสำคัญกับหยางหัวกรุ๊ปมากขึ้น ในความเห็นของเขานั้น หยางหัวกรุ๊ปไม่มีแรงจูงใจในการผลิตยาปลอม อย่างไรก็ตาม...ยาใหม่ของพวกเขาได้รับการยอมรับว่ามีประสิทธิภาพและได้รับการยอมรับจากหลายฝ่าย ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าหลินหยางมีสูตรยาที่ไม่เหมือนกัน!

ยาปลอมหรอ? เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสามารถผลิตของได้จริง ทำไมต้องทำยาปลอมด้วย?

ตั้งแต่หลินหยางให้สูตรยามาดู เขาก็เชื่อว่าเขามีพรสวรรค์อย่างแท้จริง! เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคนผลิตยาปลอม!

"เหมือนว่าจะมีเรื่องภายใน!"

ช่าวชิวพูด

"เฮอะ!"

เจิ้งหนานเทียนตบโต๊ะ พูด: "เสี่ยวจ้าว!"

"หัวหน้า!"

"ไป บอกให้โจวกังไปตรวจสอบ ผมต้องการรายละเอียดภายในหนึ่งชั่วโมง!"

"รับทราบ!"

เสี่ยวจ้าววิ่งออกไป

ผู้เฒ่าเหล่านั้นยังนั่งอยู่ที่เดิม ไม่มีอารมณ์ใดๆ กินไม่ลงดื่มไม่ได้

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง ชายคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยหนวดเดินเข้ามา

"นายพล!"

ชายคนนั้นก้มศีรษะลงและบอกข่าวทั้งหมดที่เขาพบ

ในชั่วพริบตา การแสดงออกของผู้เฒ่าหลายคนก็มืดมนอย่างยิ่ง

"ไอสาระเลว! ไอสารเลว! มันมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยหรอ! เจิ้งหนานเทียน! คุณอยู่ในเจียงเฉินมาสามปี! เจียงเฉินกลายเป็นแบบนี้แล้วหรอ?" ช่าวชิวตัวสั่นอย่างรุนแรงและชี้ไปที่เจิ้งหนานเทียนและด่า

"มีเรื่องแบบนี้แล้วมีกฎหมายไหม? พวกนี้! กินหัวใจหมีมาจากไหน! !" กงหยูเหล่ยโมโหอย่างมาก

ใบหน้าของฟางหงมืดหม่น พูดอะไรไม่ออก

เจิ้งหนานเทียนตัวสั่นไปทั้งตัว กำมือของตัวเองแน่น

แม้ว่าเขาจะกำลังฟื้นตัวอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีเขาอยู่!

เทพเจ้าแห่งสงครามอยู่ในเจียงเฉินมาหลายปี จู่ๆ เจียงเฉินเกิดเรื่องแบบนี้ ถ้าเรื่องนี้กระจายออกไป เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

"อาเจิ้ง ผมว่าคุณพักฟื้นที่นี่มาหลายปีแล้ว ยิ่งฟื้นตัวก็ยิ่งไร้ประโยชน์ พวกผีปีศาจมันก็กล้าออกมาทำเรื่องร้ายๆ! คุณพักผ่อนไปเถอะ เรื่องนี้ให้ผมจัดการเอง! คุณไม่เป็นไร มีผมอยู่! ผมคงไม่อยากเห็นต้นกล้าที่ดีแบบนี้หายไป!" กงหยูเหล่ยพูดอย่างเคร่งขรึม

"อวดดี! คุณคิดว่าเป็นอะไร? ถึงได้มาสั่งสอนผม?" เจิ้งหนานเทียนด่าออกมาโดยตรง

"คุณไม่ไหวแล้ว ยังไม่ให้พวกเรายุ่งอีกหรอ?"

"ไม่ไหวก็บ้าแล้ว!"

"คุณ..."

"พวกคุณดูไว้ ใครกล้าลงมือ ผมจะจัดการคนนั้นแหละ!"

เจิ้งหนานเทียนตะโกน จากนั้นก็จ้องเสี่ยวจ้าว: "ไป คุณไปเรียกไคเหวินหนงนั่นมา บอกเขา! ถ้ายังไม่มายืนด้านหน้าผมภายในหนึ่งชั่วโมง ผมจะหักขาของเขา!"

"หืม? เอ่อ...หัวหน้า นั่น...ผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสำคัญในตอนนี้ ต้องการเชิญเขามา โทร...โทรไปก่อนน่าจะดีกว่า..." เสี่ยวจ้าวตัวสั่นไปทั้งตัว

"โทรไปโทรศัพท์ของแม่เขา เร็ว!" เจิ้งหนานเทียนลุกขึ้นจากเก้าอี้

เสี่ยวจ้าวหมดหนทาง ทำได้แค่รีบออกไปทำ

ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าหน้าที่ในแผนกรู้จักเสี่ยวจ้าว แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาลำบาก

ไม่นาน ไคเหวินหนงก็ได้รับข่าว และรีบขับรถไปที่บ้านพักคนชราชานเมือง

"หัวหน้า!"

ไคเหวินหนงในชุดเครื่องแบบ ยืนตัวตรงและทักทายเจิ้งหนานเทียน

เจิ้งหนานเทียนกวาดสายตามองเขาและพูด: "ยาชุดใหม่ได้รับการพัฒนาข้างต้นและพร้อมที่จะนำไปใช้ ด้วยยาใหม่ชุดนี้ เราสามารถเพิ่มสภาพร่างกายของเราอย่างมาก..."

"จริงหรอ?" ไคเหวินหนงดีใจ

"คณบดีก็อยู่ที่นี่ด้วย ผมจะโกหกคุณหรอ? เมื่อตรวจสอบเสร็จก็รายงานมา เมื่อเอกสารได้รับการอนุมัติ ยาตัวใหม่จะถูกนำไปผลิต" เจิ้งหนานเทียนพูดอย่างเยือกเย็น

"งั้นก็ดีเลย! หัวหน้า คุณไม่รู้หรอว่าด้านนอกมีคนที่มันไม่ซื่อสัตย์มากขึ้นเรื่อยๆ เราประสบความสูญเสียอย่างหนักทุกครั้งที่เราเคลื่อนไหว หากยาใหม่นี้มีผลลัพธ์ที่ดีแบบนั้นจริงๆ งั้นก็หมายความว่าสามารถทำให้เรามีพลังมากขึ้น!" ไคเหวินหนงยิ้ม

"หรอ? แต่น่าเสียดายยานี้ต้องเลื่อนออกไป" เจิ้งหนานเทียนพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

"ทำไม?" รอยยิ้มของไคเหวินหนงแข็งทื่อ

"เพราะโรงงานผลิตยาใหม่ที่พวกเราใช้นั้น เพิ่งจะพูกปิดไป!" เจิ้งหนานเทียนยนสำเนาข้อมูลต่อหน้าไคเหวินหนง

ไคเหวินหนงผงะในทันใด เดินเข้าไปดู

"ยินดีด้วยลุงชาง" เสี่ยวหวู่ยิ้ม

"เช่นกันๆๆ! เสี่ยวหวู่ ผมแก่ขนาดนี้แล้ว อนาคตของเจียงเฉินก็ขึ้นอยู่กับคนหนุ่มสาวอย่างพวกคุรแล้ว ทำให้ดี ในอนาคตภาระของผมจะยังคงอยู่ในมือของคุณ" ลุงชางยิ้ม

"รับทราบ" เสี่ยวหวู่พยักหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความโลภ

ชายชราผู้เป็นอมตะ เมื่อคุณได้เจียงเฉินมา ผมจะหาโอกาสจัดการคุณ

เสี่ยวหวู่คือคนที่ลุงชางเลี้ยงดูมา ลุงชางมีบุตรยาก เลยรับเลี้ยงดูเสี่ยวหวู่ แต่ถึงแม้ลุงชางจะมีบุตรยาก แต่เขาก็มีสุขภาพแข็งแรง ดูแล้วน่าจะยังมีอายุได้อีก 20 ปี

20 ปี! เสี่ยวหวู่คงรอไม่ไหว

ขณะที่เสี่ยวหวู่กำลังคิดหาวิธีจัดการชายชราคนนี้ จู่ๆ ก็มีเสียงเอะอะโวยวายอยู่นอกบ้าน

"เกิดอะไรขึ้น?"

ลุงชางขมวดคิ้ว ตะโกนออกมา

ลูกน้องยังไม่ทันวิ่งมารายงาน

ปัง!

จู่ๆ ประตูก็ถูกถีบออก จากนั้นผู้คนจำนวนมากในเครื่องแบบก็พุ่งเข้ามาในบ้าน ล้อมลุงชางและคนอื่นๆ และเล็งไปที่เสี่ยวหวู่และลุงชางด้วยปากกระบอกปืน

ผู้หญิงกรีดร้องด้วยความตกใจ

ลุงชางและเสี่ยวหวู่ตกใจอึ้ง

เกิดเรื่องอะไรขึ้น

ทั้งสองไม่เคยเห็นฉากแบบนี้มาก่อน

"ใครคือลุงชาง?"

ในเวลานี้ชายที่มีใบหน้าแกร่งในเครื่องแบบก้าวไปข้างหน้า

"ผม ผม ทำไมหรอ?" ลุงชางถามด้วยเสียงสั่น

อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นไม่ตอบเลย เพียงแต่โบกมือ: "นำตัวไป!"

"รับทราบ!"

สองคนเดินเข้ามา และพาลุงชางและเสี่ยวหวู่ไป...