สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 150

เมื่อเสียวอี้ลงจากรถ สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่เขา

"คุณเสียวมาแล้ว!"

เลนส์ของนักข่าวหมุนไปอีกครั้ง

ทุกคนตกใจอย่างมาก

ทำไมเสียวอี้ถึงมาที่นี่ได้?

แต่เห็นเสียวอี้มาพร้อมกับคนสองคน

"ประธานหลิน คุณทำให้ผมพบได้ง่ายนะ!" เสียวอี้เดินมาด้านหน้าหลินหยาง พูดอย่างเย็นชา

"คุณเสียวมีเรื่องอะไรหรอ?" หลินหยางสีหน้าไม่เปลี่ยน

"มีเรื่องอะไรหรอ? แน่นอนว่ามี อีกทั้งยังไม่น้อยด้วย! ไปกันเถอะ! ขึ้นรถ กลับไปกับผมเพื่อรับการตรวจสอบ!" เสียวอี้พูด

"ตรวจสอบอะไร?"

"เฮอะ แน่นอนว่าเป็นเรื่องของธุรกิจโรงงาน!"

"คุณเสียว ประธานหลินของพวกเราให้ความร่วมมือกับตำรวจเพื่อทำการบันทึกแล้ว หากไม่มีการเรียกที่นั่น ประธานหลินของพวกเราก็ต้องขอปฏิเสธการชักถามจากคนอื่น" เสี่ยวหลิวขึ้นมาพูดอย่างจริงจัง

"ผมไม่ได้ชักถาม! ไม่ใช่การสอบปากคำ! แต่เป็นการยืนยัน! ผมสงสัยว่าโรงงานยาของหยางหัวขายอย่างผิดกฎหมาย ตอนนี้ไม่เพียงแต่ต้องปิดโรงงานเท่านั้น ผมต้องการให้เขารับผิดชอบด้วย!" เสียวอี้ตะโกนอย่างจริงจัง

"อะไรนะ?" เสี่ยวหลิวตกตะลึง

"ประธานหลิน เชิญ หรือว่าคุณต้องการให้คนของผมเชิญคุณขึ้นรถ?" เสียวอี้พูดอย่างเยือกเย็น

"อย่าขึ้นรถประธานหลิน ผมจะติดต่อสำรักงานจัดการ!" เสี่ยวหลิวรีบพูด

"แม้ว่าคุณจะเรียกคังเจียห่าวกับจี้เหวินมาที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์!" เสียวอี้พูด

"คุณ..." เสี่ยวหลิวพูดไม่ออก

อย่างไรก็ตามจู่ๆ หลินหยางก็เอ่ยปากออกมา

"เสียวอี้ คุณแน่ใจหรอว่าจะปิดโรงงานของผม?"

"ทำไม? หรือว่าผมยังต้องเจรจากับคุณอีก?" เสียวอี้ขมวดคิ้ว

"คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? หรือว่าคุณเสียวจะทำอะไรโรงงานของคุณไม่ได้?" ซูเป่ยข้างๆ อดไม่ได้ที่จะพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

"คุณพูดถูก เขาไม่สามารถทำอะไรโรงงานของผมได้!" หลินหยางพยักหน้า

เมื่อสิ้นคำพูดนี้ ทุกคนต่างส่งเสียงหัวเราะกันดังสนั่น

เสียวอี้โมโห พยักหน้าหลายครั้ง จากนั้นก็ลากแขนของหลินหยาง: "งั้นผมจะคอยดู ว่าคุณจะทำยังไงเพื่อไม่ให้ผมแตะต้องคุณได้!"

เมื่อพูดเสร็จก็ลากหลินหยางเข้าไปบนรถ

"คุณเสียว คุณทำอะไรหน่ะ?" เสี่ยวหลิวพุ่งเข้าไปขวาง

"ออกไป ไม่งั้นผมจะแจ้งคุณในข้อหาขัดขวางธุรกิจอย่างเป็นทางการ!" คนด้านหลังขวางทางเสี่ยวหลิว

เสี่ยวหลิวหมดหนทาง ทำได้เพียงจ้องมองเสียวอี้พาหลินหยางไป

แต่ในเวลานี้...

รถจี๊ปทหารจอดข้างถนน

ประตูรถเปิดออก ทหารในเครื่องแบบทหารลงจากรถ

"ใครคือเสียวอี้?" คนที่มาถาม

"พวกคุณคือ?" เสียวอี้ถามด้วยความสงสัย

"นำตัวไป!"

คนที่มาไม่พูดพร่ำทำเพลงและโบกมือโดยตรง

ชายด้านหลังของเขาสองคนก้าวไปด้านหน้าและพาเสียวอี้ออกไป

"คุณทำอะไรหน่ะ?"

เสียวอี้ร้องเสียงดัง ผลักคนอื่นออกไป

"พวกคุณเป็นใคร?" คนด้านหลังที่ขวางเสี่ยวหลิวอยู่เข้ามาและตะโกน

คนที่มาไม่ได้พูดอะไร แค่เอาข้อมูลประจำตัวของเขาออกมาและแสดงให้เสียวอี้ดู

สีหน้าของเสียวอี้เปลี่ยนใปในทันที ความหนาวเย็นก็ปรากฏขึ้น

"ไปเถอะ หรือว่าต้องการให้ผมใช้กำลัง?" คนที่มาพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

เสียวอี้อ้าปากเพื่อจะพูดอะไรบางอย่าง

"มีเรื่องอะไรขึ้นรถแล้วค่อยว่ากัน"

ชายคนนั้นจับแขนของเสียวอี้และดึงขึ้นรถจิ๊ป

เด็ดเดี่ยวมาก!

เหลือเพียงกลุ่มคนที่ถูกทิ้งให้งุนงง

"นี่...คุณเจ้าหน้าที่ ผมทำอะไรผิดกันแน่? ทำไมถึงมาตรวจสอบผม?"

เมื่อนั่งลงบนรถจิ๊ป เสียวอี้ก็อดไม่ได้ที่จะถาม

"ทำอะไรผิดหรอ? ตอนนี้คุณยังไม่รู้อีกหรอว่าทำอะไรผิด?"

คนขับเยาะเย้ยและหัวเราะ หันหน้ามาพูด: "คุณรู้หรือไม่ว่าคุณปิดโรงงานของใคร?"

"ไม่ใช่โรงงานของหยางหัวกรุ๊ปหรอ?" เสียวอี้ถาม

"นั่นมันก่อนหน้านั้น ตอนนี้ตอนนี้เขาอยู่ในโรงงานผลิตยาโดยตรงภายใต้แผนกที่สาม!"

"อะไรนะ?" เสียวอี้หน้าถอดสี

นักข่าวต่างพากันถ่ายภาพ

ฝูงชนมีใบหน้าที่สงสัย จนกระทั่งมีคนตะโกนออกมา

"นี่คือทีมทนายฟางซื่อหมินของทางฝั่งเยี้ยนจิง!"

เมื่อเสียงดังขึ้นก็เหมือนฟ้าผ่าออกมา

ฉากเดือดพล่านในทันที

"อะไรนะ? ทีมทนายฟางซื่อหมินถึงแล้วหรอ?"

"ให้ตายเถอะ หรือว่าครั้งนี้คนที่จะต่อสู้คดีกับหยางหัวกรุ๊ปจะเป็นทีมทนายฟางซื่อหมิน?"

"นั่นคือหนึ่งในสามทีมทนายใหญ่ของเมืองเยี้ยนจิงเลยนะ เป็นทีมทนายที่สูงสุดในประเทศ!"

"อันตรายการชนะคดีของพวกเขาคือ 95!"

"เห็นแล้วหรือยัง? คนแซ่หลิน! พวกคุณแพ้แล้ว! พวกคุณแพ้แล้ว!" ซูเจินชี้ไปที่จมูกของหลินหยาง

"คุณมีคังเจียห่าว ก็ใช่ แต่เทียบกับทีมทนายจากเยี้ยนจิงแล้ว คังเจียห่างก็ยังอ่อนนะ"​ ซูเป่ยฟื้นตัวกลับคืนมาและหัวเราะ

จางชิงเหิงไม่ได้พูดอะไร แค่มองหลินหยางอย่างสงบนิ่ง เขาอยากเห็นว่าสีหน้าของประธานหลินในตอนนี้จะเป็นเช่นไร

เพียงแค่ว่า...หลินหยางสงบนิ่งอย่างเห็นได้ชัด

"ทำไม? คุณคิดว่าคังเจียห่าวจะชนะหรอ?" จางชิงเหิงอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงถาม

"ผมเชื่อว่าคดีนี้จะไม่ดำเนินการต่อไป ลั่วเป่ยหมิงจะถอนคดี" หลินหยางพูด

เมื่อสิ้นเสียง บรรยากาศรอบๆ ก็เงียบ

ฟางซื่อหมินที่กำลังเดินไปทางศาลหยุดนิ่งลงและมองมาทางหลินหยาง

"คุณคือหลินหยางหรอ? ทำไมคุณถึงมั่นใจขนาดนั้น? หรือจะบอกว่าลั่วเป่ยหมิงถูกคุณซื้อตัวไปแล้วหรอ?" ฟางซื่อหมินถาม

"หลายวันมานี้ผมไม่ได้ติดต่อกับลั่วเป่ยหมิงเลย ผมไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆ กับเขา ทั้งยังไม่รู้ว่าเขามีหลักฐานอะไรมาบอกว่าสูตรยาของผมลอกเลียนแบบซานจือถังของพวกเขา" หลินหยางส่ายหน้า

"งั้นทำไมคุณถึงพูดเช่นนี้?" น้ำเสียงของฟางซื่อหมินไม่พอใจ

"เหตุผลก็ง่ายๆ เพราะคุณจะไม่เข้าไปข้างใน!" หลินหยางพูด

เมื่อคำพูดนี้ออกมา คนในทีมทนายนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้ ยิ้มและพูด

"อวดดีแบบนี้หรอ?"

ไม่เข้าไปข้างในห้อง

ทุกคนรู้ว่าฟางซื่อหมินเข้มงวด

คราวนี้เขาสัญญาแล้วว่าจะเอาชนะคดีนี้แทนลั่วเป่ยหมิง เขาจะหนีไปได้ยังไง? นั่นจะส่งผลเสียต่อชื่อเสียงของเขาอย่างมาก

เขาให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของเขามาก!